---

Κυρ 10 Οκτ 2004

Όλες οι ταινίες μας! (2004-2005)

Μέρος Β΄

Όπως καταλάβατε, την προηγούμενη βδομάδα παρουσιάσαμε το βαρύ πυροβολικό. Οπότε, τώρα ετοιμαστείτε για τα outsiders. Τι μεσολάβησε; Μια προβολή του Delivery (χτες), με το δημιουργό του να προλογίζει, λέγοντας ότι ευτυχώς υπάρχει νέο κοινό, αλλά και «δυστυχώς, υπάρχουν και νέοι κριτικοί. Οι οποίοι νομίζουν ότι η ιστορία του σινεμά άρχισε με τα σαγόνια του Καρχαρία». Μπορεί να σας ενοχλεί, κύριε Παναγιωτόπουλε, ότι υπάρχουν και νέοι κριτικοί, αλλά, δυστυχώς (για σας), έχουν υπόψη τους τον Κεν Λόουτς, και τους νεορεαλιστές της μιζέριας του αστικού περιθωρίου, ώστε να μπορούμε να διαβεβαιώσουμε ότι δεν εφηύρατε την πυρίτιδα με το ταινιάκι σας.

Μαραθώνιος
Ο Αντώνης Κόκκινος είναι ένας κινηματογραφιστής που άνοιξε τις πόρτες στο μεγάλο κοινό, στη δεκαετία του 1990, με το Τέλος Εποχής. Από τότε ήρθε το «Ο αδελφός μου κι εγώ» και οι «Παμπτωχοι Α.Ε.». Αυτή τη φορά, η ιστορία της ταινίας του αφορά έναν 45χρονο προπονητή Μαραθώνιου, ο οποίος ετοιμάζει τον αθλητή του για να λάβει μέρος στην Ολυμπιάδα του 2004. Πρόκειται λοιπόν για ταινία που θα μπορούσε ενδεχομένως να ενδιαφέρει τους φίλους του αθλητισμού. Πάντως, δεν νομίζω ότι θα ξεκινήσει κανένα «κύμα» αθλητικών ταινιών που θα αντλούν θέματα από τους Ολυμπιακούς. Έχω την εντύπωση ότι αν ήταν, θα είχε γίνει.

Και οι έσχατοι έσονται πρώτοι
Ο Σταύρος Τσιώλης είναι ένας από τους λίγους κινηματογραφιστές με δύο καριέρες: η μία στον ΠΕΚ και η άλλη (και πιο ευδόκιμη) στον ΝΕΚ. Αυτή η ταινία είναι στο γνωστό στυλ του δημιουργού, όπου πάντα πρωταγωνιστούν αντροπαρέες. Το θέμα είναι απολαυστικό: τον Αύγουστο στη Λειβαδιά ξεκινάει ένα συνέδριο ελληνικαμερικάνων ομογενών και το κέντρο που θα το φιλοξενήσει αναζητά τη σούπερ ορχήστρα. Για το λόγο αυτό καταφθάνουν στο κέντρο μουσικά συγκροτήματα από όλη την Ελλάδα για να πάρουν τη δουλειά! Στο καστ: Γιάννης Ζουγανέλης, Παύλος Κοντογιαννίδης, Άννα Παναγιωτοπούλου, Κωνσταντίνα, Ταμίλα Κουλίεβα, Πάνος Σκουρολιάκος, Χριστόφορος Ζαραλίκος, Χρήστος Τσάγκας, Ελένη Φιλίνη, Αργύρης Μπακιρτζής κ.α.

Η ζωή είναι αλλού
Δράμα αγρύπνιας νεκρής

Το όνειρο του σκύλου

Το πέρασμα
Δράμα μεταναστών.

Utopia
«Το σενάριο εκτυλίσσεται σε μια μελλοντική Ελλάδα, όπου δύο άνθρωποι, ο Έκτορας και η Άννα, ανακαλύπτουν μέσα από την κατακερματισμένη μνήμη τους ένα κοινό σκοτεινό παρελθόν το οποίο συνδέεται με ακραίες πολιτικές καταστάσεις». Στο ρόλο του Έκτορα, ο Τάκης Σπυριδάκης. Μέχρι στιγμής, όλα (ακόμα και ο πρωταγωνιστής) είναι λες και πρόκειται για την «Πρωϊνή Περίπολο», του Νίκου Νικολαϊδή...

E Tanti Saluti
(Χαιρετίσματα)
Ο πολυαγαπημένος μας βετεράνος κινηματογραφιστής Δημήτρης Μακρής (βλ. τη συνέντευξη που μας έδωσε για το «Όσο υπάρχει αλκοόλ»), κινηματογραφεί ένα από τα αγαπημένα του θέματα: Ελλάδα, κατά τη διάρκεια της Χούντας. Κι αυτό, μέσα από τα μάτια ενός μικρού παιδιού, μιας οικογένειας, εκείνης της εποχής. Τι μας θυμίζουν όλα αυτά; Κατηγορία «Γλυκόπικρη μελαγχολία» (Peppermint, Πίσω Πόρτα, κλπ.). Μόνο που ο Μακρής είναι αυθεντικό cult. Θα το κάνουμε πρεμιέρα, κύριε διευθυντά μου;

Λιούμπι
Μια ρωσίδα προσλαμβάνεται ως οικιακή βοηθός από μια τυπική μεσοαστική οικογένεια και τα φτιάχνει με το αφεντικό της. Τι πρωτότυπο! Λες και δεν μας έφτανε μια Γαμήλια Νάρκη…

Είναι ο θεός μάγειρας;
Και πολύ άργησαν οι μαγειρικές ταινίες, μετά το θρίαμβο της Πολίτικης. Όμως εδώ οσμίζομαι πολύ ενδιαφέροντα υλικά: ένα πανέξυπνο σενάριο, χιούμορ, αισθητική και συνδυασμός γεύσης και έρωτα. Γιώργος Καραμίχος, Αλεξία Καλτσίκη (γνωστή ως εσκιμώος από το Delivery) και η αγαπημένη μας Ιωάννα Τσιριγκούλη.

Αγάπη στα 16
Είναι μια ταινία που την περιμέναμε από πέρσι με άλλο τίτλο (το αγόρι που έκλαιγε χωρίς λόγο) και που μας ενδιαφέρει πολύ, καθώς είναι ένα αφιέρωμα στα 80’s μέσα από την οπτική μιας τότε παρέας παιδιών (αναφορές σε τηλεοπτικές εκπομπές και την όλη κουλτούρα της εποχής).

Για υπόλοιπες λεπτομέρειες, υπομονή. Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης είναι κοντά!

Την επόμενη βδομάδα: Οι μικρού μήκους.

---