Με "κράτησε" και με "συγκίνησε", αν και πιστή αντιγραφή του "Groundhog Day". Μέχρι και ολόκληρες ατάκες από την ταινία με πρωταγωνιστή τον Bill Murray έχουν "ξεσηκώσει". 

Εδώ, αντί για 40άρη νάρκισσο, έχουμε μια εγωκεντρική έφηβη. Κατά τ` άλλα η δομή της ταινίας είναι ίδια. Από το ξυπνητήρι που χτυπά κάθε πρωί, μέχρι τις ατάκες για το τέλος του κόσμου, για την "μοναδική" ημέρα.

Αλλά και ο κύκλος αντίδρασης του κεντρικού χαρακτήρα απέναντι στο αναπάντεχο γεγονός είναι η ίδια. 

Ξάφνιασμα-προβληματισμός, κάνω ότι θέλω μιας και δεν δίνω λογαριασμό σε κανέναν, στροφή σε όσα έχουν πραγματική αξία στη ζωή.

Αν δεν υπήρχε η "Μέρα της Μαρμότας" ή έστω αν δεν είχαν αντιγράψει τόσους διαλόγους (στην ουσία σεναριογράφοι είναι οι Harold Ramis και Danny Rubin, ενώ στη Maria Maggenti θα έπρεπε να χρεώνεται, απλά, η διασκευή) η ταινία θα ήταν άξια κριτικής. 

Τώρα μπορεί να την "βαθμολογήσει" κάποιος μόνο ως... "φοιτητική εργασία". Αλλά, άντε, 1/5 για την πρωταγωνίστρια Zoey Deutch και την "μαμά" της Jennifer Beals του "The L Word"!!!