---

Dredd (2012)
Υπερήρωες | 95' |
	Χρώμα: Έγχρωμο Ήχος: DTS (Digital Theater Sound) Γλώσσα: Αγγλικά
	Δημοτικότητα: n/a Αξιολόγηση:    (5.44/10) Aντιφατικότητα ψήφων:
- Υπότιτλος: Η κρίση έρχεται. - Gallery:

---

- Κριτική από το Cine.gr:

Τετάρτη 2 Ιανουαρίου 2013

Βρισκόμαστε στο μέλλον και μετά από πυρηνικούς πολέμους και διάφορες άλλες καταστροφές, ο πληθυσμός της Γης έχει μαζευτεί σε τεράστιες πόλεις ονόματι Mega Cities. Προκειμένου να τηρείται ο νόμος σε αυτές τις πόλεις, λοιπόν, δημιουργήθηκαν οι Δικαστές, οι οποίοι επιβάλουν τον νόμο επιτόπου και είναι στην ουσία ένας συνδυασμός αστυνομικού, δικαστή και δήμιου. Ο Δικαστής Dredd, ένας από τους πιο σκληροτράχηλους της Mega City One, και μαζί με τη μαθητευόμενη Δικαστή Anderson απαντούν σε μια κλήση ρουτίνας και βρίσκονται αντιμέτωποι με την αδίστακτη έμπορο ναρκωτικών Ma-Ma και τον «στρατό» της.

Πρώτα απ` όλα να ξεκαθαρίσω ότι το μόνο κοινό που έχει το «Dredd» με το Judge Dredd του 1995 είναι ο ομώνυμος χαρακτήρας. Αυτό που κάνει το «Dredd» να ξεχωρίζει τόσο από την ταινία με τον Stallone, αλλά και γενικά από τις ταινίες που βασίζονται σε comic και graphic-novel, είναι η πολύ έξυπνη επιλογή του σεναριογράφου Alex Garland να κρατήσει το σενάριο και την ιστορία απίστευτα απλά. Στο «Dredd» βλέπουμε απλά μια μέρα από τη ζωή και το έργο του ομώνυμου χαρακτήρα. Ο Dredd δεν πρέπει να σώσει τη πόλη ή τον κόσμο από κάποια απειλή, πρέπει απλά να κάνει τη δουλειά του και να επιβιώσει. Με αυτό το τρόπο παίρνουμε μια πάρα πολύ καλή εικόνα για τον «κόσμο» του Dredd αλλά και τη ζωή στη Mega City One γενικότερα και η ταινία δεν πλατειάζει και δεν γίνεται κουραστική.

Το «Dredd», λοιπόν, είναι στην ουσία μια πολύ καλοφτιαγμένη ταινία δράσης, η οποία θυμίζει λίγο το πρόσφατο Επιχείρηση Χάος, αλλά και τις παλιές ταινίες του Paul Verhoeven, όπως τα Robocop και Total Recall. Ο ρυθμός της ταινίας είναι πολύ γρήγορος και η δράση σχεδόν ασταμάτητη, αλά δεν γίνεται κουραστική καθώς ο Garland και ο σκηνοθέτης Pete Travis βρίσκουν συνέχεια νέους τρόπους για να «δοκιμάσουν» τον Dredd και την Anderson. Εδώ πρέπει να αναφέρω ότι η ταινία είναι ΠΟΛΥ βίαιη, αλλά προσωπικά δεν με χάλασε καθόλου καθώς είχα πολύ καιρό να δω ταινία δράσης όπου οι άνθρωποι ματώνουν όταν πυροβολούνται. Είμαι και θα είμαι για πάντα κατά των PG-13 ταινιών δράσης.

Η σκηνοθεσία του Pete Travis είναι πολύ καλή. Οι σκηνές δράσης είναι καλοστημένες και είναι εύκολο να τις παρακολουθήσεις και να καταλάβεις τι γίνεται. Τη παράσταση πάντως κλέβουν οι σχεδόν ψυχεδελικές σκηνές με το υπερβολικά αργό slow-motion. Μόνη παραφωνία είναι μια σύντομη σκηνή που ο Dredd πλακώνεται στο ξύλο με έναν άλλο Δικαστή και μιας και φορούν και οι δύο ΑΚΡΙΒΩΣ την ίδια στολή και κράνος, δεν μπορείς να καταλάβεις ποιος βαράει ποιον. Εδώ να αναφέρω πως μου άρεσε πολύ και η φωτογραφία της ταινίας και γενικά ο «κόσμος» του «Dredd» ο οποίος είναι μεν φουτουριστικός, αλλά μοιάζει πολύ με τον δικό μας. Η οπτική εικόνα της Mega City One ταιριάζει απόλυτα με το χάος και τα προβλήματα που θα είχε μια πόλη 800 εκατομμυρίων κατοίκων! Τέλος, το soundtrack του Paul Leonard-Morgan ταιριάζει πάρα πολύ με τη ταινία και είναι από τα αγαπημένα μου από το 2012.

Όσον αφορά τους ηθοποιούς, τον πρωταγωνιστικό ρόλο έχει ο Karl Urban αλλά μιας που η ταινία είναι πιστή στο comic, δεν βλέπουμε ποτέ το πρόσωπο του. Ο Urban όμως εκφράζεται με τις κινήσεις του και την ομιλία του, η οποία είναι εμπνευσμένη από τον Clint Eastwood, μιας και ο «Dirty Harry» ήταν η κύρια πηγή έμπνευσης για τη δημιουργία του Δικαστή Dredd. Η Olivia Thirlby παίζει τη Δικαστή Anderson και δίνει μια πιο ανθρώπινη νότα στη ταινία και γενικά είναι πολύ καλή. Τέλος, στο ρόλο της Ma-Ma βλέπουμε τη Lena Headey που είναι επίσης πολύ καλή. Άσχετο, αλλά τα τατουάζ της Headey που βλέπουμε στο «Dredd», είναι πέρα για πέρα αληθινά και φυσικά μόνιμα! Δεν θα ήθελα να είμαι μακιγιέρ στο «Game Of Thrones»!

Το μόνο μου παράπονο για το «Dredd» είναι ότι τα εφέ του αίματος έγιναν με ψηφιακά και όχι πρακτικά μέσα. Το ψηφιακό αίμα πάντα με χαλάει σε ταινίες του είδους αλλά και σε ταινίες τρόμου καθώς είναι πολύ ψεύτικο και κάνει τη ταινία να μοιάζει με cutscene από video-game.

Αν είστε φαν των ταινιών δράσης και επιστημονικής φαντασίας, τότε σίγουρα το «Dredd» αξίζει την προσοχή σας. Είναι μια πολύ διασκεδαστική και καλοφτιαγμένη ταινίας δράσης που σέβεται το κοινό της. Αν σας άρεσε το Robocop, το Die Hard και το πρωτότυπο Total Recall, τότε σίγουρα θα περάσετε καλά και με το «Dredd».

Βαθμολογία: (3.5/5)

(0 κακή | μέτρια | ενδιαφέρουσα | καλή | πολύ καλή | αριστούργημα)

Θεόδωρος Μαρίνος

Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.