---

Καντίνα (2009) - Μεταφρασμένος Τίτλος: Canteen
Κωμωδία | 85'
	Πρεμιέρα στην Ελλάδα: Πεμ 2 Σεπ 2010 Χρώμα: Έγχρωμο Ήχος: Dolby Digital Γλώσσα: Ελληνικά
	Δημοτικότητα: n/a Αξιολόγηση:    (8.00/10) Aντιφατικότητα ψήφων:
- Υπότιτλος: Μια κωμωδία για την κρίση… - Gallery:

---

- Κριτική από το Cine.gr:

Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010

«Καντίνα: μια βαθιά ελληνική comédie dramatique για την κρίση!». Όχι, δεν πρόκειται για εξυπνακίστικο και πιασάρικο διαφημιστικό σλόγκαν της εταιρίας διανομής που διακινεί την τελευταία δημιουργία του Σταύρου Καπλανίδη. Ουδεμία, εξάλλου, δέχτηκε να την διακινήσει! Ο χαρακτηρισμός αυτός δίνει, απλούστατα, το αληθινό και ευκρινέστατο στίγμα τής ωραίας αυτής ταινίας στο ομιχλώδες τοπίο του ελληνικού κινηματογράφου.

Θα μπορούσα να γράψω σελίδες αμέτρητες για τον Σταύρο Καπλανίδη, τον λεπταίσθητο και συγχρόνως στιβαρό auteur-démiurge του κινηματογραφικότατου «Λούσια», του σπαραχτικού «Γιώργος Iωάννου- Aμαρτωλών Παρηγορία» ή των δύο έτερων ποιημάτων του, «Σταύρος Tορνές: O φτωχός κυνηγός του νότου» και «Play it again Χρήστο» (Βακαλόπουλε). Πρόσθετες σελίδες και για τους «Τρομερούς εραστές» (Les amants terribles), την γαλλική του ταινία που συν-σκηνοθέτησε με την Danielle Dubroux όταν ακόμα έμενε στο Παρίσι. Οι σελίδες αυτές δεν θα απευθύνονταν, φυσικά, στους συναδέλφους του και συναδέλφους μου, αλλά στα παιδιά που σπουδάζουν αυτή τη στιγμή σινεμά. Διαθέτουν, άραγε, οι δάσκαλοί τους κόπιες από τα έργα του σκηνοθέτη για το μάθημα της σκηνοθεσίας και αισθητικής του κινηματογράφου; Αυτά, βέβαια, είναι δικοί μου ευσεβείς πόθοι, επειδή ο ίδιος ο Σταύρος Καπλανίδης, μάλλον αδιαφορεί για την τύχη του έργου του (πόσο μάλλον για την υστεροφημία του) καθώς ετοιμάζει το επόμενο κινηματογραφικό ποίημά του ως στρουθίον μονάζον επί δώματος.

Η κρίση που πραγματεύεται η Καντίνα είναι η κρίση του ανθρώπου-Σίσυφου όλων των εποχών: υπαρξιακή, ηθική, συνειδησιακή, κοινωνική, πολιτική, οικονομική. Αλλά και προσωπική: ανεκπλήρωτα όνειρα, επιθυμίες, κι "αισθήματα τόσο λίγο εκτιμηθέντα"… Ο Σταύρος Τσιώλης υπογράφει ένα γλυκόπικρο σενάριο, άρα χωρίς πολλά καρυκεύματα. Η Καντίνα - αλληγορία μιας χώρας - είναι μια σκηνοθετικά άρτια ταινία. Υφολογικά μοιάζει να έχει μακρινές ρίζες στον καλό ελληνικό κινηματογράφο της δεκαετίας των 1950 αλλά και στον Ζακ Τατί. Η φωτογραφία τού Δημήτρη Θεοδωρόπουλου σε συνδυασμό με τη σκηνογραφία του Τάσου Ζωγράφου δημιουργούν μια έξοχη νυχτερινή ατμόσφαιρα. Από τους λαϊκούς και μικροαστούς ανθρώπους που παρελαύνουν, αποδεικνύοντας πως «είν’ η ζωή τού καθενός θάλασσα δίχως άκρη», αξέχαστη μένει στον θεατή η μορφή του ήρωα που υποδύεται ο Βασίλης Τσάγκλος.

Βαθμολογία: (4/5)

(0 κακή | μέτρια | ενδιαφέρουσα | καλή | πολύ καλή | αριστούργημα)

Κώστας Νταντινάκης

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια. Στείλτε το πρώτο!

Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.