---

Appaloosa (2008)
Γουέστερν | 115' |
	Πρεμιέρα στην Ελλάδα: Πεμ 8 Ιαν 2009 Ημερομηνία κυκλοφορίας DVD: 19/3/2009 Ημερομηνία κυκλοφορίας BluRay: 19/3/2009 Διανομή: Village Films Χρώμα: Έγχρωμο Ήχος: DTS (Digital Theater Sound) Γλώσσα: Αγγλικά - Απάτσι - Ισπανικά
	Δημοτικότητα: n/a Αξιολόγηση:    (5.96/10) Aντιφατικότητα ψήφων:
- Υπότιτλος: Τα αισθήματα σε σκοτώνουν.

---

- Κριτική από το Cine.gr:

Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2008

Χώρις ίχνος αμφισβήτησης ως προς το ύφος, όσο και αν το western μοιάζει πεπαλαιωμένο στις μέρες μας, ο Ed Harris θα αφοσιωθεί στους κινηματογραφικούς κώδικες του είδους και θα δημιουργήσει μια απροσδόκητα φρέσκια ταινία. Θα ζωντανέψει μια ιστορία απ` τα παλιά και θα εντυπωσιάσει με το βάθος των χαρακτήρων. Παράγοντας που υπερισχύει της αναμενόμενης δράσης, η οποία πάντως δεν εκλείπει.

Η ιστορία διαδραματίζεται σε μια μικρή πόλη του Μεξικό, την πόλη του τίτλου, λίγο πριν την έλευση του 20ου αιώνα. Οι τρομοκρατημένοι άρχοντες της πόλης προσλαμβάνουν δυο αδιαμφισβήτητης φήμης πιστολέρο (Virgil Cole, Everett Hitch) για να αντιμετωπίσουν το έγκλημα που έχει γιγαντωθεί στα χέρια του Randall Bragg. Μόνο που οι δυο πιστολέρο ζητούν την εξουσιοδότηση να γίνουν οι ίδιοι ο νόμος της πόλης. Κάπου εκεί, ανάμεσα στα ατρόμητα αρσενικά, τοποθετείται ο ερχομός της εύθραυστης χήρας Allison French, η οποία επαναπροσδιορίζει τις ισορροπίες.

Η Appaloosa έχει την ευτυχία να κατοικείται από πολύ μεγάλους ηθοποιούς. Ηθοποιούς που είτε έχουν κερδίσει Oscar (Renée Zellweger, Jeremy Irons) είτε έχουν προταθεί για αυτό (Ed Harris, Viggo Mortensen). Οι οποίοι κάτω απ` την πειθαρχημένη μπαγκέτα του Ed Harris (Pollock) συνεργάζονται αποτελεσματικά και δίνουν βάθος στους χαρακτήρες που υποδύονται.

Ο Ed Harris και ο Viggo Mortensen, στους ρόλους των Virgil Cole και Everett Hitch αντίστοιχα, αυτοαναγορεύονται στην ουσία ως η εξουσία του τόπου. Αν και οι προθέσεις τους είναι αδιαμφισβήτητα άμεμπτες, σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να κερδίσουν την ολοκληρωτική συμπάθεια του κοινού. Όταν η εξουσία συγκεντρώνεται αποκλειστικά στα χέρια των δύο και όταν ο λόγος και τα όπλα αυτών μπορούν να έχουν δύναμη ζωής ή θανάτου, τότε η δικαιοσύνη γίνεται αναπόφευκτα μια σκιά τρόμου που σε ακολουθεί. Έτσι οι δυο θρυλικοί πιστολέρο είναι ταυτόχρονα τόσο θετικοί όσο και αρνητικοί ήρωες. Ενώ καταφέρνουν μέσω της μεταξύ τους σχέσης να δώσουν μια βαθύτερη βιωματική ερμηνεία στις λέξεις φιλία, εμπιστοσύνη, κατανόηση και σεβασμός. Λέξεις απαλλαγμένες από συναισθηματικούς μελοδραματισμούς, οι οποίες τοποθετούνται σε μια εξ ορισμού αρσενική διαύγεια και ευθύτητα. Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει και η σταδιακή εκτόπιση του ρόλου των δύο στην οικονομικά αναπτυσσόμενη κοινωνία της Appaloosa. Όπου η παρουσία των σκληρών σερίφηδων μοιάζει περιττή. Σε ατομική βάση ιδιαίτερο ενδιαφέρον χρίζει η θηλυκή παρουσία στη ζωή του Ed Harris. Ο σκληρός και απόμακρος σερίφης, που έχει συνηθίσει να ζει απ` το πιστόλι, δείχνει εντελώς ξένος στην νοικοκυρεμένη οικογενειακή ζωή. Ενώ ο Viggo Mortensen αποδεικνύεται τελικώς ανώτερος δραματουργικά, σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς του φίλου του, όντας αποδεδειγμένα συναισθηματικός!

Μεγάλο ενδιαφέρον έχει και η ερμηνεία του Jeremy Irons στο ρόλο του Randall Bragg. Ο οποίος είναι κάτι πολύ περισσότερο από τον συμβατικό "κακό" παρόμοιων ταινιών. Ο Randall Bragg, εξίσου άφοβος και φημισμένος με τους διώκτες του, συμβολίζει ολοκληρωμένα την αυθύπαρκτη και παντοτινή επιδίωξη του πλούτου στην ανθρώπινη φύση. Επιδίωξη που τον καθιστά άνομο στην κοινή ηθική. Ωστόσο, όταν επιστρέφει της αρχικής του εξορίας και ανοίγει δικό του μαγαζί τα πράγματα αλλάζουν. Ο ρόλος του μας κλείνει πονηρά το μάτι, καθώς στις απαρχές της καταναλωτικής εποχής, ο ίδιος άνθρωπος καταφέρνει όχι μόνο να κερδίζει την υπόληψη των συμπολιτών, αλλά και να αναρριχάται ως ένα υπόδειγμα επιτυχίας!

Όμως ο ακρογωνιαίος λίθος του δράματος είναι η Allison French της Renée Zellweger. Ο θηλυκός ρόλος. Εκ δια μέτρων αντίθετος με την αφοβία των αρσενικών, όπου η ζωή και ο θάνατος είναι ρευστά. Η ίδια όντας χήρα, απένταρη και πλανόδια έχει εισπράξει την δίνη αυτού του μπρουτάλ κόσμου. Πίσω απ` το χαμογελαστό πρόσωπο, τους ευγενικούς τρόπους και τη φινέτσα κρύβεται ένα αναπόφευκτα ανασφαλή άτομο. Η γυναίκα που γνωρίζει ότι δε μπορεί να υπερασπισθεί αυτόνομα τον εαυτό της μέσα σε αυτό το ανδροκρατούμενο σύμπαν. Οι φόβοι μιας επικείμενης μοναξιάς κουλουριάζονται γύρω απ` το θνητό κορμί της. Και η εξασφάλιση ενός γαλήνιου βίου αποτελεί σκοπό ζωής. Στα πλαίσια αυτά και η γυναίκα είναι καταδικασμένη, όχι από επιλογή, να είναι στεγνή συναισθημάτων και αγάπης. Και εξωθείται να μεταχειρίζεται με διπλωματική πονηριά τις σχέσεις της με τα κυρίαρχα αρσενικά, αναζητώντας τις λαβές στο πάντα αβέβαιο μέλλον της Άγριας Δύσης.

Το Appaloosa λοιπόν είναι ένα γεμάτο western. Καλοσκηνοθετημένο και πάντα ενδιαφέρον στο επίπεδο της πλοκής. Ακόμα και αν δεν περιέχει τις κραυγαλέες ανατροπές. Όμως αυτό που το κάνει να ξεχωρίζει είναι ο τρόπος που αναπτύσσει τους ήρωες του!

Βαθμολογία: (8/10)

Γιώργος Ευθυμίου

---

Παρασκευή 10 Απριλίου 2009

Ο Ed Harris, διασκευάζοντας ένα πρόσφατο βιβλίο (Robert B. Parker, 2006) πάνω στην Άγρια Δύση, δεν έχει κάποια διάθεση ανανέωσης, δεν δείχνει τίποτα περισσότερο από το ότι αγαπάει το παλιό γουέστερν, ως ακριβώς έχει. Καμία νέα γραφή, τόσο σε αισθητικό επίπεδο (φωτογραφία, μοντάζ, σκηνοθετική κατεύθυνση), όσο και ερμηνευτικό. Αφήνει τους ήρωες του μέσα σε αυτήν την αβάστακτη γραφικότητα του άκρατου αντρισμού και την κρυφό-ομοφυλοφιλική σχέση, που το Μυστικό του Brokeback Mountain ήρθε να επισημάνει.

Αυτό, εν πρώτης, λέει πως ο Ed Harris όσο υπέροχη ερμηνευτική περσόνα είναι, τόσο έχει έλλειψη σκηνοθετικού οράματος. Και στην ταινία αυτή, ερμηνευτικά, δεν θα αμφισβητήσουμε τη δεινότητα ούτε αυτού, ούτε του Viggo Mortensen, ούτε του Irons, αλλά όλοι κινούνται μέσα σε ένα επιφανειακό πεδίο, μακριά από το να είναι αναλυτικό. Επικρατεί ως «φάντασμα» ο κινηματογραφικός χαρακτήρας του αείμνηστου John Wayne: ειρωνικό χιούμορ, αλλά και απόλυτη σοβαρότητα όταν οι συνθήκες το απαιτούν. Μπορεί η χρονιά να μην έκανε χάρες, όπως η περσινή, στους φίλους του πιο αυθεντικού αμερικανικού είδους, του γουέστερν, αυτό δεν σημαίνει πως το a href="film.asp?id=711407">Appaloosa δεν έχει κάποιες σκηνές που θα σας γυρίσουν στα καλά παλιά…

Βαθμολογία: (2/5)

Σταύρος Γανωτής

---

Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου 2009

Όσο και να φαίνεται σαν ένα είδος παρωχημένης ταινίας, το γουέστερν έργο ή καουμπόικο, όπως το λέγαμε κάποτε εμπεριέχει πολλά θετικά στοιχεία για να επιβιώσει και γιατί όχι να καθιερωθεί σαν μια ξεχωριστή κατηγορία ταινιών. Με μία σαφή καθυστέρηση (πρεμιέρα στον Καναδά 05/09/2008 και στην Γαλλία 01/10?2008) το ελληνικό κοινό έχει την ευκαιρία να ξαναβρεθεί στο κλίμα των γουέστερν που τόσο σημάδεψαν την δεκαετία του 60. Ο Ed Harris, κρατώντας μία σαφή απόσταση από τον Sidney Harris που σκηνοθέτησε το ομώνυμο έργο του 1966, στέφεται περισσότερο στα βασικά πρόσωπα του έργου παρά στην εν γένει υπόθεση. Η πλοκή καθώς δε και η σύλληψη της ταινίας μας οδηγούν σε δύο διαφορετικές προσεγγίσεις και σε τρία θέματα που πηγάζουν από αυτές: οι προσεγγίσεις είναι η ψυχολογική ανάλυση δύο διαφορετικών χαρακτήρων που συνυπάρχουν σε μία δυστοπία και η σύνθεση ενός καουμπόικου έργου. Τα θέματα στρέφονται στην επιβολή του νόμου τη φιλία και τον έρωτα που δοκιμάζει αυτή την τελευταία.

Η Προσέγγιση της ψυχολογικής αναλύσεως ξεπερνά σαφώς τα όρια ενός γουέστερν, καθόσον ο Virgil Cole και ο Everett Hitch, όντας δύο διαφορετικοί χαρακτήρες, με τα συμβάντα συνδέονται μεταξύ τους και αμοιβαία δημιουργούν μία αλληλεγγύη που ξεπερνά τα όρια της επαγγελματικής τους συνυπάρξεως ή ακόμη και αυτής της αναγκαιότητας για την επιβίωση. Ο Everett Hitch, αν και πιο συνεσταλμένος του πρώτου, στηριζόμενος πάνω σε αξίες και ηθικές αρχές σέβεται την φιλία το νόμο εκπληρώνοντας όμως τα ανθρώπινα καθήκοντά του, καθόσον υποβάλλει παραίτηση κι αντιμετωπίζει θαρραλέα το λήσταρχο Randall Bragg.

Ο Ed Harris, δίνοντας στο έργο Appaloosa τα χαρακτηριστικά ενός καλού γουέστερν, με την προσθήκη της ψυχολογικής ανάλυσης των δύο προσώπων, δεν μειώνει ούτε την δράση, ούτε τα τοπικά χρώματα: Σαλούν, μονομαχίες, ερημικό χωριό και τοπία συνθέτουν ένα καλά στημένο έργο και, ασφαλώς, η αισθητική αυτής της κατηγορίας ταινιών μας κάνει να σκεφθούμε η ιστορική αναδρομή στην έβδομη τέχνη μπορεί να γίνει ένα σημείο αναφοράς για δημιουργία.

Το Appaloosa είναι ένα πολύ σημαντικό έργο για το 2008 καθόσον όχι μόνο προβάλλει την αξία των γουέστερν έργων που τόσο αμφισβητήθηκαν από διαφόρους κύκλους διανοουμένων, αλλά και προσθέτει σ`αυτό το είδος του κινηματογράφου τον «ψυχοδραματικό» παράγοντα που μπορεί να συνυπάρξει με τα αμερικανικά παραδοσιακά έργα.

Γεώργιος Κόκκινος (Συνεργαζόμενος Αναγνώστης)

Βλέπετε τα πρώτα 4 σχόλια. Πατήστε εδώ για να εμφανιστούν όλα.

Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.