---

Obsluhoval Jsem Anglickeho Krale (2006) - Μεταφρασμένος Τίτλος: Υπηρέτησα το Βασιλιά της Αγγλίας - Γνωστό και ως: I Served the King of England
Σάτιρα | 113' |
	Πρεμιέρα στην Ελλάδα: Πεμ 6 Δεκ 2007 Ημερομηνία κυκλοφορίας DVD: 2008 Διανομή: AMA Films Χρώμα: Έγχρωμο Ήχος: Dolby Digital Γλώσσα: Τσεχικά - Γερμανικά - Γαλλικά - Αγγλικά
	Δημοτικότητα: n/a Αξιολόγηση:    (7.36/10) Aντιφατικότητα ψήφων:
- Υπότιτλος: Η φιλοδοξία θα σε πάει οπουδήποτε.

---

- Κριτική από το Cine.gr:

Τρίτη 11 Μαρτίου 2008

Με πανδαισία εικόνων, χρωμάτων (και … φαγητών!), με ένα εξαιρετικό σαρκαστικό χιούμορ με στοιχεία φαρσοκωμωδίας παλιού καλού ευρωπαϊκού κινηματογράφου, με μεγαλοπρεπείς πινελιές κεντροευρωπαϊκής κλασσικής μουσικής παράδοσης και χορογραφίες απόλυτα σκηνοθετικά ενταγμένες, που στιγμιαία μπλέκουν το πραγματικό με το σουρεαλιστικό ο σκηνοθέτης της ταινίας πετυχαίνει ένα εξαιρετικό οπτικό αποτέλεσμα απολύτως πρωτότυπο και πραγματικά μεγάλης καλλιτεχνικής αξίας για τον ευρωπαϊκό κινηματογράφο.

Ο θεατής προβληματίζεται και διασκεδάζει ταυτόχρονα, γελά με τη ψυχή του και απορεί με την ανθρώπινη βλακεία, ορέγεται τη φινέτσα και το ρομαντικό αισθησιασμό που αποπνέουν οι ερωτικές σκηνές (αψεγάδιαστο θηλυκό γυμνό χωρίς ίχνος φτηνού ή προκλητικού) και προσγειώνεται απότομα όταν συνειδητοποιήσει μαζί με τον πρωταγωνιστή της ταινίας για το πόσο μάταια και εφήμερα είναι τα πάντα!

Ο σκηνοθέτης Jiri Menzel μοιάζει να θέλει να παντρέψει δύο φαινομενικά μη ταιριαστά θέματα, να χωρέσει δύο ταινίες στη συσκευασία μίας:

• από τη μια η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι (για να δανειστώ τον τίτλο βιβλίου ενός άλλου μεγάλου Τσέχου), ο έρωτας της ύλης ή (αν θέλετε) το πως ένας απλοϊκός άνθρωπος λιγουρεύεται μεγαλεία και γεύεται ηδονές.

• Από την άλλη μια δυσβάσταχτη ιστορική πραγματικότητα: η ευκολία με την οποία συμβιβάστηκαν/ συνθηκολόγησαν/ υποτάχτηκαν (πείτε το όπως θέλετε) οι Τσέχοι στη ναζιστική Γερμανία.

Και εν πολλοίς πατώντας σε δυο βάρκες τα καταφέρνει αρκετά ικανοποιητικά να τα συνταιριάξει! Τι κι αν η "χαριτωμενιά" του πρώτου μέρους βγαίνει ξινή στο δεύτερο, τι κι αν το χαμόγελο διαδέχονται οι ρυτίδες;! Η ταινία του Menzel ούτε είναι απλά χαριτωμένη κομεντί ούτε όμως και μπαίνει εις βάθος να εξετάσει τα γιατί και τα πως της τσέχικης ιστορίας. Όπως ακριβώς και ο Φόρεστ Γκαμπ δεν πολυκατάλαβε τι έγινε στο Βιετνάμ (ενώ εμείς και καταλάβαμε και περάσαμε και καλά!) έτσι κι ο Γιαν Ντίτες (ως η ενσάρκωση της τσέχικης ψυχής) έμεινε ίσως με την απορία αν είχε τη δυνατότητα να αλλάξει κάτι από το παρελθόν του τι θα έκανε διαφορετικά, αλλά τουλάχιστον έζησε, ήπιε και γ…ε (γευμάτισε εννοώ) καλά!

Πάνος Σταμούλης

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια. Στείλτε το πρώτο!

Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.