---

The Queen (2006) - Μεταφρασμένος Τίτλος: Η Βασίλισσα
Βιογραφική | 103' |
	Πρεμιέρα στην Ελλάδα: Πεμ 30 Νοε 2006 Ημερομηνία κυκλοφορίας DVD: 5/3/2007 Διανομή: Προοπτική Χρώμα: Έγχρωμο Ήχος: Dolby Digital Γλώσσα: Αγγλικά
	Δημοτικότητα: n/a Αξιολόγηση:    (6.76/10) Aντιφατικότητα ψήφων:
- Υπότιτλος: Η παράδοση την προετοίμασε. Η αλλαγή θα την καθορίσει.

---

- Κριτική από το Cine.gr:

Δευτέρα 4 Σεπτεμβρίου 2006

THE QUEEN - Ο Blair σώζει την βασίλισσα!

Τον Μάιο του 1997, η κυβέρνηση των Εργατικών του Τόνι Μπλερ, αναλαμβάνει την διακυβέρνηση της Μεγάλης Βρετανίας, έχοντας τυπικά και μόνο την ευλογία του παλατιού. Μόλις τέσσερις μήνες μετά ένα τραγικό γεγονός έρχεται να κλονίσει το πολιτικό σύστημα της χώρας. Ο αιφνίδιος θάνατος της Πριγκίπισσας του Λαού, Νταιάνας, σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα στο Παρίσι, θα ρίξει σε βαρύ πένθος έναν ολόκληρο λαό, φέρνοντας σε απελπιστική θέση την βασιλική οικογένεια, την Ελισάβετ και τον διάδοχο του θρόνου Κάρολο, που θέλησαν να κρατήσουν ουδέτερη στάση, εξαιτίας του πρόσφατου πολυσυζητημένου διαζυγίου.

Δεν θα ήταν άστοχο να πει κανείς πως το φιλμ παρακολουθεί από πολύ κοντά τις πολιτικές και κοινωνικές αντιδράσεις, που ακολούθησαν στις επτά ημέρες που μεσολάβησαν από την ημέρα του θανάτου, της πριγκίπισσας της Ουαλίας, μέχρι την Κυριακή της ταφής της. Στιγμές ανείπωτης θλίψης και θρήνου για το πρόσωπο μιας γυναίκας, που πραγματικά άγγιξε τις ψυχές των σκληρόπετσων Βρετανών. Θα πρέπει όμως να λάβουμε υπόψη μας τον αστάθμητο παράγοντα της παρουσίας στην σκηνοθετική καρέκλα του Stephen Frears, του ανθρώπου εκείνου, που όσο κανένας άλλος έχει αποτυπώσει στο πανί, την εικόνα της σύγχρονης πραγματικότητας της Γηραιάς Αλβιόνας.

Μέσα από το περιστατικό που στιγμάτισε την ιστορία της Αγγλίας, όσο κανένα άλλο μεταπολεμικά, τον χαμό μιας πραγματικά σπουδαίας προσωπικότητας, ο δημιουργός του Dangerous Liaisons, μετά από απουσία ετών, δείχνει να ξαναβρίσκει τα υψηλότατα επίπεδα κυνικής κριτικής που χαρακτήρισαν τα πρώτα χρόνια της καριέρας του. Και δεν στοχεύει στο να σχολιάσει πρόσωπα τυχαία, που είναι πιθανόν να δίνουν το στίγμα του που βαδίζει η Αποκομμένη Νήσος στον 21ο αιώνα, αλλά σημαδεύει διάνα πάνω στις σημαντικότερες μορφές του Μοναρχικού και κυβερνητικού θώκου και ειδικότερα στην Βασίλισσα, σημείο ταμπού για κάθε ευσυνείδητο βρετανό.

Η κάμερα του Frears εστιάζει κυρίως πάνω στο πρόσωπο της κυνικής Ελισάβετ– και ακολούθως στο αφελές του γιου της και το στυγνό του συζύγου της, την ώρα που αντιμετωπίζουν το θλιβερό συμβάν, με αδιάλλακτη ουδετερότητα από την θερινή τους τουριστική κατοικία στο Μπάλμοραλ. Ούτε ίχνος τιμητικής δήλωσης στο πρόσωπο της Σταχτοπούτας νύφης, ούτε καν οι σημαίες κυματίζουν μεσίστιες στο Μπάκινγχαμ και το κυριότερο, κανείς τους δεν σκοπεύει να παραβρεθεί στην νεκρώσιμη ακολουθία. Την ίδια στιγμή το Λονδίνο δακρύζει σκεπτόμενο πως σε λίγες ώρες πρόκειται να αποχαιρετίσει για πάντα την γαλαζοαίματη που τους λάτρεψε.

Είναι ικανή η ψωροπερήφανη στάση της βασιλομήτορος να αλλάξει το συναίσθημα του λαού της προς εκείνη? Ο Frears πετυχαίνει μέσα σε μιάμιση ώρα να αναδείξει σε όλον τον υπόλοιπο, εκτός νησιού κόσμο, το τι σημαίνει για τον Άγγλο, η εικόνα της μητέρας βασίλισσας, πόσο πολύ έχει εμποτιστεί το μυαλό του – σύμφωνα με τους κανόνες Φρόιντ – με την όψη του Στέμματος που ατενίζει στο μέλλον δείχνοντας τον δρόμο στην κυρίαρχη Κοινοπολιτεία. Σίγουρα δεν θα τα κατάφερνε όμως μόνος του δίχως την συνδρομή της απαστράπτουσας Helen Mirren, που πήρε την δύσκολη απόφαση, μετά από μια τεράστια ερμηνευτική πορεία να υποδυθεί την Μητέρα του Έθνους!

Δεν θα πω πολλά για την ερμηνεία της. Λιτή εκεί που πρέπει, υπερβολική επίσης στα σημεία τριβής, μα πάνω από όλα επιβλητική σαν παρουσία, η Mirren, έχει θέσει ήδη την κύρια υποψηφιότητα για τον Χρυσό Λέοντα και πιστεύω πως θα είναι σκάνδαλο οποιαδήποτε απουσία της από τις επερχόμενες υποψηφιότητες των Όσκαρς. Και αυτό προβλέπω θα είναι το επιστέγασμα μιας πλήρους καριέρας δίπλα σε ονόματα όπως του Boorman, του Altman και του Jordan. Πολύ αξιόλογη και η παρουσία δίπλα της του ανερχόμενου ταλέντου Michael Sheen, που είναι πολύ καλός εκφραστικά (αφού εμφανισιακά δεν τον θυμίζει και τόσο) ως πρωθυπουργός της χώρας, που μέσω της Αλλαγής στις πρόσφατες εκλογές έχει δώσει έναν παραπάνω τόνο ελπίδας στον λαό για το αύριο. Την Μοναρχική καρέκλα με τις ενέργειες του την έσωσε. Για τους φλεγματικούς συμπατριώτες του υπάρχουν αμφιβολίες δέκα χρόνια μετά!

Βαθμολογία: (8/10)

Γιώργος Ζερβόπουλος

Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.