---

The New World (2005) - Μεταφρασμένος Τίτλος: Αγνωστος Κόσμος
Ιστορική | 150' |
	Πρεμιέρα στην Ελλάδα: Πεμ 23 Φεβ 2006 Ημερομηνία κυκλοφορίας DVD: 09/07/2006 Διανομή: Village Films Χρώμα: Έγχρωμο Ήχος: DTS (Digital Theater Sound) Γλώσσα: Αγγλικά - Ινουίτ
	Δημοτικότητα: n/a Αξιολόγηση:    (4.62/10) Aντιφατικότητα ψήφων:
- Υπότιτλος: Αφού ανακαλύφθηκε, άλλαξε για πάντα.

---

- Κριτική από το Cine.gr:

Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2006

Συνοπτικά… Τον Απρίλιο του 1607, τρία αγγλικά πλοία με 103 επιβάτες φτάνουν στις ακτές της σημερινής Βιρτζίνια. Ανάμεσά τους, ο Τζον Σμιθ, ένας 27χρονος τυχοδιώκτης που προορίζεται για απαγχονισμό, λόγω ανταρσίας. Ωστόσο, σύντομα θα ελευθερωθεί και θα μπει επικεφαλής της προσπάθειας για επιβίωση στο νέο αφιλόξενο περιβάλλον και όλοι μαζί οι νεοφερμένοι θα έρθουν σε επαφή με τους ιθαγενείς πληθυσμούς που αν και επιθυμούν την ειρηνική συνύπαρξη με τους επισκέπτες τους, σύντομα θα έρθουν σε αντιπαράθεση μαζί τους. Παράλληλα, η κόρη του αρχηγού μιας φυλής γηγενών, η εξωτική Ποκαχόντας, θα γοητεύσει τον Τζον Σμιθ και θα συνάψει μαζί του μια σχέση που τους φέρνει σε σύγκρουση με τις κοινότητές τους.

Αρκετά θετικά… Η επικών διαστάσεων και υποψήφια για Όσκαρ φωτογραφία του Emmanuel Lubezki, συμπληρώνει την ιδιαίτερη ανθρωποκεντρική ματιά του Malick που χωρίζει την ταινία σε δύο θεματικές. Απ’ τη μια η εξερεύνηση και οι σχέσεις γηγενών – Άγγλων κι απ’ την άλλη ο θυελλώδης έρωτας του Τζον Σμιθ για την αινιγματική Ποκαχόντας. Στον κόσμο του Malick δεν υπάρχουν απόλυτα καλοί ή κακοί ήρωες κι αυτό τους κάνει πιο προσιτούς στο θεατή που έχει σιχαθεί το αντίθετο.

Και πολλά αρνητικά… Δυστυχώς ο Malick δίνει πολύ χρόνο στην ερωτική ιστορία, με αποτέλεσμα να μην εμβαθύνει στο πριν και το μετά της άφιξης των Ευρωπαίων στην Αμερική, θέμα που υποτίθεται ότι εξερευνά το The New World, ενώ το δεύτερο μισό, από τη φυγή του Σμιθ στην Αγγλία μέχρι το τέλος, είναι εξαιρετικά άνισο. Η μεγάλη διάρκειά της (151’) υπερτονίζεται από την αργή εξέλιξη και δεν δικαιολογείται. Το χειρότερο όμως είναι η ερμηνεία του εκτός τόπου Colin Farrell που παίζει με την ίδια έκφραση του προσώπου του σε όλη την ταινία, ενώ την κατάσταση σώζει η ιδιαίτερης εξωτικής ομορφιάς (14χρονη κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων) Q`Orianka Kilcher (Ποκαχόντας).

Άλλα περιμέναμε… Πέρασαν 6 χρόνια από τη Λεπτή Κόκκινη Γραμμή και πάνω από 30 από το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Terrence Malick με το Badlands. Αν και παραμένει ένας ιδιαίτερος σκηνοθέτης, δεν δικαίωσε τις προσδοκίες μας στη νέα του ταινία. Αντίθετα, για τη γεννημένη το 1990 Kilcher, το New World είναι η μεγάλη ευκαιρία για μια λαμπρή καριέρα, αρκεί να μην τυποποιηθεί και να μην πάρουν τα μυαλά της αέρα από το απότομο «πέσιμο στα βαθιά».

Θα το θυμάστε… Η πρώτη επαφή των ιθαγενών με τους εξερευνητές, οι ματιές, τα αγγίγματα, η αμηχανία των πολεμιστών τής Αυτού Μεγαλειότητας μπροστά στον άγνωστο κόσμο, δημιουργούν μια σκηνή ανθολογίας. Με πολύ απλό τρόπο ο Malick χρησιμοποιεί αυτή και άλλες δυνατές στιγμές (όπως το παιχνίδι της Ποκαχόντας με τον αδελφό της) που με την αθωότητά τους δίνουν στο θεατή την αίσθηση της συμμετοχής στην εξερεύνηση της νέας γης.

Βαθμολογία: (5/10)

Γιάννης Δηράκης

---

Παρασκευή 23 Ιουνίου 2006

THE NEW WORLD

25 λέξεις – Ανάμεσα στους επιβάτες του καραβιού που μεταφέρει βρετανούς αποικιοκράτες στον Νέο Κόσμο, βρίσκεται και ο Τζον Σμιθ, που κρατείται δέσμιος για προηγούμενες παρανομίες του. Με την άφιξη στην ξηρά θα αφεθεί ελεύθερος με την προϋπόθεση να ανιχνεύσει τα άγνωστα εδάφη, της καινούργιας γης και να εξερευνήσει τις συνήθειες των ιθαγενών. Ανάμεσα στους ντόπιους θα ξεχωρίσει την παρουσία της όμορφης Ποκαχόντας, μιας από τις κόρες του αρχηγού, που θα την μυήσει στις Δυτικές συνήθειες και στον έρωτα.

Στο Ράφι – Στην απάτητη από τον πολιτισμό Βιρτζίνια των αρχών του 17ου αιώνα μας μεταφέρει χρονικά, η νέα ταινία του πολύ μεγάλου κινηματογραφιστή Terrence Malick, που επιστρέφει στην ενεργό δράση, πολλά χρόνια μετά το επίσης υπέρμετρα καλλιτεχνικό The Thin Red Line. Εδώ ο Malick, γνωστός για την ποιητικότητα και τον λυρισμό που προσδίδει στις εικόνες του, ακολουθεί τα βήματα ενός πραγματικού τυχοδιώκτη, σε έναν κόσμο ξένο προς εκείνον, μέχρι στιγμής άγνωστο, που όμως θα του ανοίξει καινούργιους ψυχικούς ορίζοντες και ταυτόχρονα θα του αλλάξει ριζικά τον τρόπο σκέψης. Κινούμενο στους γνώριμους αργούς παλμούς, σχεδόν θα έλεγα υπνωτιστικούς, του δημιουργού, το φιλμ ερευνά τα παρθένα μονοπάτια, μιας περιοχής που πίσω της κρύβει το άγνωστο, αλλά συνάμα ξεκλειδώνει και όλες τις κρυφές πτυχές της εσωτερικότητας του κεντρικού ήρωα, που βλέπει τον εαυτό του καθημερινά να επιδέχεται τις αλλαγές από το περιβάλλον των ινδιάνων και κυρίως από την αγαπημένη του Ποκαχόντας.

Η ζούγκλα που χρησιμοποιεί ο Malick σαν φυσικό ντεκόρ για να αναπτύξει την ιστορία του, δημιουργεί μέσα από την άριστη φωτογραφία, ένα πραγματικό έργο τέχνης, πάνω στο οποίο βαδίζουν οι πρωταγωνιστές, δίχως όμως να το ανατρέπουν, να το επηρεάζουν. Αντίθετα εκείνοι είναι που μέσα από την αγριάδα που εκπέμπει το καταπράσινο τοπίο, μεταβάλλονται και εξωτερικά, αλλά κυρίως εσωτερικά, ψυχικά. Ατού του φιλμ, η παρουσία του Colin Farrell, ενός εκ των πιο γνήσιων ταλέντων του σύγχρονου κινηματογράφου, που μέσα από την καθοδήγηση ενός μαέστρου σαν τον Malick, πραγματοποιεί την καλύτερη μέχρι τώρα πρωταγωνιστική παρουσία του, στον ρόλο του Σμιθ. Στο πλάι του επιχειρεί το δικό της introduction, η Q`Orianka Kilcher, που με την μελαγχολική ματιά και την εμμονή της στον ένα και μοναδικό έρωτα της ζωής της, κερδίζει εντέλει την συμπάθεια του θεατή. Αξιοσημείωτη και η παρουσία του Christian Bale, ως συνήθως στον ρόλο του τρίτου προσώπου της ιστορίας.

Disc – Πίνακας ζωγραφικής λέω εγώ, μοιάζει η ταινία, επιχείρημα που επιβεβαιώνει το πολύ καλά φτιαγμένο δισκάκι από την Audiovisual, που έχει δώσει την απαιτούμενη βαρύτητα στην αναπαραγωγή της εικόνας, ώστε να μην χάνει σε ποιότητα στις μεγάλες ίντσες θέλουμε να προβάλλουμε. Για να πάρουμε τα πράγματα με την σειρά, το πακετάρισμα δεν αποτελεί κάτι το ιδιαίτερο, ενώ και το μενού απεικονίζει απλά και μόνο έναν χάρτη, πάνω στον οποίο εξελίσσεται η υπόθεση. Προχωρώντας στην επιλογή της ταινίας, από την πρώτη κιόλας σκηνή ερχόμαστε σε επαφή με μια πολύ ευχάριστη έκπληξη, αφού τόσο το κάδρο είναι απολύτους κινηματογραφικού κοψίματος σε 2.35/1, αλλά αμέσως γίνεται αντιληπτό, πως η εικόνα που πρόκειται να παρακολουθήσουμε θα είναι πολύ υψηλού επιπέδου. Πραγματικά, βοηθούμενη βεβαίως και από την έξοχη κινηματογράφηση, η οπτική πλευρά του φιλμ, είναι σχεδόν μαγική, αφού αναπαραγάγει τέλεια τους φυσικούς χρωματισμούς, που αντίκρισαν οι πρώτοι έποικοι, συνδυασμένο με μια τεχνητή σκοτεινιά, που υποτίθεται οφείλεται στις αμέτρητες σκιάσεις που προκαλούν τα πανύψηλα δέντρα. Σε ότι αφορά στον ήχο, η μπάντες που προτείνει το DVD είναι δύο, η Dolby Digital 5.1 και η αντίστοιχη 2.0, από τις οποίες οι κατέχοντες ένα έστω απλά αξιοπρεπές σύστημα οικιακού σινεμά, θα επιλέξουν δίχως ενδοιασμό την δεύτερη, που είναι πιο πλήρης και πιο λεπτομερής. Βασικό χαρακτηριστικό του σάουντρακ είναι το δυναμικό κεντρικό που μας δίνει τις μόνιμες σκέψεις του πρωταγωνιστή, αλλά και μια περιφέρεια γεμάτη από οποιονδήποτε ήχο μπορεί να ακούσει κανείς περιδιαβαίνοντας την ζούγκλα. Ειδικά τα έντομα (τζιτζίκια και τριζόνια) υπάρχει περίπου ένα εικοσάλεπτο, που σχεδόν καλύπτουν με τις φωνές τους τις ομιλίες των ηθοποιών.

Στα πρόσθετα υπάρχει μόνο ένα ντοκιμαντέρ, διάρκειας μιας ώρας όμως, που είναι αφιερωμένο στην παραγωγή, το οποίο χωρίζεται και σε δέκα υποενότητες, αλλά είναι προτιμότερο να το παρακολουθήσετε ολόκληρο και όχι σπαστό. Μέσα από αυτό το ταξίδι στα παρασκήνια του φιλμ, γινόμαστε αυτόπτες μάρτυρες του τρόπου με τον οποίο ο Terry (για τους φίλους του) προσεγγίζει το θέμα. Βλέπουμε το κτίσιμο του οικισμού από το μηδέν, το πώς δημιουργείται η φυτεία, το πώς πραγματοποιείται το φτιάξιμο του ξύλινου τείχους, ενώ από την άλλη παράλληλη μεριά, στεκόμαστε στο πλάι του υπεύθυνου ενδυματολογίας, που επιλέγει προσεκτικά της στολές εποχής. Ιδιαίτερη σημασία έχει ο τρόπος που αναζητά ο διευθυντής φωτογραφίας το καλύτερο φως, ενώ τέλος υπάρχουν αναλύσεις από τους πρωταγωνιστές, όπου έχουν το δικό τους μεγάλο ενδιαφέρον, ειδικά στην περίπτωση της Q`Orianka, που μέχρι τώρα ήταν άμαθη σε τέτοια μεγαλεία.

Μμμμ… - Υπάρχουν δύο κατηγορίες θεατών που θα διαβάσουν το New World εντελώς διαφορετικά η καθεμιά. Η πρώτη αφορά εκείνους που θα βαρεθούν την αργή εξιστόρηση και από το πρώτο δεκάλεπτο θα το απορρίψουν δίχως σκέψη. Εμείς ενδιαφερόμαστε για το δεύτερο όμως, που θα αξιολογήσει το φιλμ σαν ένα ακόμη υψηλής διανόησης εικαστικό δημιούργημα του Malick, που μπορεί να μην κτυπά την πόρτα μας σκηνοθετικά πολύ τακτικά, αλλά όταν το κάνει το κάνει για καλό…

ΕΙΚΟΝΑ – (8/10) ΗΧΟΣ – (7/10) EXTRAS – (5/10) THE NEW WORLD – (7/10)

Γιώργος Ζερβόπουλος (CineDVD)

---

Παρασκευή 12 Μαρτίου 2010

Η ιστορία της Pocahontas είναι γνωστή και μη εξαιρετέα. Όλοι μας, αν δεν την έχουμε δει στο γνωστό κινούμενο σχέδιο της Disney, τουλάχιστον την έχουμε ακούσει. Αυτόματα λοιπόν μπορεί να φανταστεί κανείς μια ταινία αυτής της θεματολογίας, τι θα περιείχε. Άγρια αλλά συνάμα όμορφα τοπία, εξωτικούς τόπους προς εξερεύνηση και ανακάλυψη και έναν μεγάλο και αταίριαστο έρωτα που προσπαθεί να βρει τρόπο έκφρασης. Και ναι, όλα αυτά υπάρχουν ωστόσο, δεν σημαίνει ότι υπάρχει και αρμονία.

Η αλήθεια είναι πως εικαστικά, η ταινία είναι ένα μαγευτικό όνειρο. Το μάτι σου προσπαθεί να δει μέχρι όσο πιο μακριά γίνεται και όσο και να τα καταφέρει, έχει την αίσθηση πως δεν είναι αρκετό. Η φωτογραφία σου κόβει την ανάσα και σε παρασέρνει, σε ταξιδεύει και εσένα στα μοναδικής ομορφιάς τοπία που ζουν και κινούνται οι πρωταγωνιστές. Σε κάνει να θες να πας κι εσύ εκεί και να αφεθείς στην απλότητα και την ομορφιά της φύσης αλλά, αυτό θα ήταν το κύριο στοιχείο σε ένα ντοκιμαντέρ του National Geographic.

Ο Terrence Malick έχει μια μοναδική ικανότητα ως σκηνοθέτης. Να με κάνει να βαριέμαι και να πλήττω θανάσιμα. Μπορεί αρχικά να ήθελε να χωρίσει την ταινία σε δύο σκέλη, εκείνο της εξερεύνησης και του πολέμου ανάμεσα στις δύο φυλές και εκείνο του έρωτα. Έλα όμως που το δεύτερο υπερτερεί σε τόσο μεγάλο βαθμό που το πρώτο μοιάζει απλά να αναφέρεται από τύχη. Η κινηματογράφηση δε της ιστορίας γίνεται σε τόσο αργούς ρυθμούς που, αν δεν είσαι λάτρης της φύσης ώστε να παρασυρθείς από θαυμασμό για τις εικόνες, είναι πολύ εύκολο να σε πάρει ο ύπνος.

Ας περάσουμε όμως στις ερμηνείες που κι εδώ τα πράγματα, δεν είναι πολύ καλύτερα από την σκηνοθεσία. Σαφέστατα υπάρχει οπτικός και αισθητικός διαχωρισμός ανάμεσα στις δύο διαφορετικές φυλές. Όμως η εικόνα δεν είναι αρκετή για να εκφράσει συναισθήματα, πόσο μάλλον όταν είναι μονόχνοτη. Έτσι λοιπόν, μπορεί η νεαρή πρωταγωνίστρια να έχει μια κάποια εξωτική γοητεία, είναι όμως βαρετή. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει πως ο Colin Farrell πάει πίσω αφού, σε όλη την διάρκεια της ταινίας, περιφέρεται με το ίδιο θλιμμένο, βλακώδες, κουταβίσιο ύφος.

Ο μεγάλος νικητής της ταινίας, είναι αναμφίβολα ο κινηματογραφιστής Emmanuel Lubezki αφού, καταφέρνει με την φωτογραφία του να μας ταξιδέψει σε τόπους άγνωστους, να μας γοητεύσει και να ικανοποιήσει μέχρι εκεί που δεν πάει άλλο, τα οπτικά μας νεύρα. Από κει κι έπειτα όμως, τα υπόλοιπα στοιχεία που συνθέτουν την ταινία, δεν είναι του ίδιου ύψους. Οι ερμηνείες δεν είναι αρκετά πειστικές, η ροή της ιστορίας είναι ιδιαίτερα αργή και οι επί μέρους θεματολογίες δεν αναπτύσσονται σωστά. Με άλλα λόγια, μπορεί η ταινία να αποτελεί έναν μοναδικό τουριστικό οδηγό άγριας ομορφιάς αλλά μέχρι εκεί.

Βαθμολογία: (4/10)

Γιώτα Παπαδημακοπούλου

Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.