• ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ...

  • Αριθμός ταινιών: 22316
  • Αριθμός συν/τών: 759967
  • Πρόγραμμα 300 Κινηματογράφων και 18 τηλεοπτικών σταθμών
Ταινίες - Κριτική από το Cine.gr


They Live (1988)

- Μεταφρασμένος Τίτλος:
Ζουν Ανάμεσα μας
- Γνωστό και ως:
John Carpenter`s They Live

Επιστημονικής Φαντασίας | 94' | Ακατάλληλο κάτω των 15
Ημερομηνία κυκλοφορίας DVD: 02/04/2003
Διανομή: ΕΛΚΕ
Χρώμα: Έγχρωμο
Ήχος: Dolby Surround (Prologic)
Γλώσσα: Αγγλικά
Δημοτικότητα: n/a
Αξιολόγηση: 7.87/107.87/107.87/107.87/107.87/107.87/107.87/107.87/10   (7.87/10)
Aντιφατικότητα ψήφων: Μέση (Συμφωνία ψήφων μεταξύ 50 και 75%)




- Υπότιτλος:

Τους βλέπεις στους δρόμους. Τους παρακολουθείς στην τηλεόραση. Μπορεί και να ψήφισες κάποιον αυτό το Φθινόπωρο. Νομίζεις ότι είναι άνθρωποι όπως εσύ. Είσαι λάθος. Θανάσιμα λάθος.

- Gallery:



 

- Κριτική από το Cine.gr:


Ας είμαστε ειλικρινείς.. ο John Carpenter τη σήμερον ημέρα είναι πολύ μακριά από τον σκηνοθέτη που έκανε το Low budget Horror ένα αξιόπιστο είδος γύρω στα τέλη των 70`s και τις αρχές των 80`s. Για τα προσωπικά μου γούστα, ο Carpenter χάθηκε κάπου μετά από το Big Trouble in Little China - Χαμος στην Τσαϊναταουν - όχι αριστούργημα, αλλά αθώα b-movie διασκέδαση. Όλα αυτά με μία εξαίρεση: To They live του 1988. Αν και όχι καθολικά αποδεκτό από τους φαν του John Carpenter, το They live είναι ένα καλό παράδειγμα για το πόσο ερασιτεχνικές -αλλά και συγχρόνως απολαυστικές ταινίες μπορεί να γυρίσει ο John.



Το όλο concept περιστρέφεται γύρω από τον Nada (η αστική εξέλιξη του καπετάνιου Nemo;), έναν –ουσιαστικά αλητάκο που τριγυρίζοντας σε μια Αμερικάνικη μεγαλούπολη ψάχνοντας για δουλειά, βρίσκει τυχαία ένα ζευγάρι γυαλία ηλίου τα οποία τον κάνουν να δει μια καινούρια πραγματικότητα: Τρομακτικοί εξωγήινοι έχουν αναλάβει τα ηνία του πλανήτη και με τη βοήθεια υποσυνείδητων μηνυμάτων (Submit, Stay Asleep, Watch TV) που κρύβονται πίσω από κάθε είδους διαφήμιση έχουν σκοπό να μετατρέψουν το ανθρώπινο γένος σε σκλάβους. O Nada, προσπαθώντας να αποκαλύψει τη συνωμοσία ανακαλύπτει έναν πυρήνα ανθρώπινης αντίστασης, αλλά τελικά η απελευθέρωση των ανθρώπων θα εξαρτηθεί από τα χέρια του.



Μην φανταστείτε κάποιο big budget sci fi, με διαστημόπλοια και εντυπωσιακά FX. Ναι μεν οι εξωγήινοι είναι ρεαλιστικοί αλλά ο Carpenter παίζει με την έννοια του καθημερινού κόσμου και όχι κάποιας μακρινής πραγματικότητας. Ο Nada περιπλανιέται σε χώρους στους οποίους όλοι βρισκόμαστε καθημερινά (αν και, το γεγονός ότι το αρχικό shoot out γίνεται σε μια τράπεζα δεν μπορεί παρά να έχει κάποιο νόημα) και τα μηνύματα κρύβονται σε όσα και εμείς βλέπουμε στην καθημερινή ρουτίνα μας - τεράστιες διαφημίσεις στους τοίχους ή πρωτοσέλιδα εφημερίδων. Ο Roddy Piper, σταρ της Αμερικάνικης πάλης (εδώ που τα λέμε, αν παλιότερα δεν βλέπατε WWF μεσημέρια Σαββάτου τι θέλετε και διαβάζετε το cult;!) ναι μεν δεν έχει κανένα ιδιαίτερο υποκριτικό ταλέντο αλλά παρόλα αυτά είναι συμπαθητικός στο ρόλο ενός, ουσιαστικά ρεμαλιού -και μπορούμε να τον δεχτούμε χωρίς κόπο στον ρόλο του καλού action hero. Μαζί του και ο Keith David, ο οποίος μαζί με τον Roddy πέρασε στην ιστορία για μια σκηνή. Μιλάω για το ατέλειωτο ξύλο που παίζουν, με τον Piper να προσπαθεί να τον πείσει να βάλει τα γυαλιά και τον David να αρνείται.



Aπό τη στιγμή που πέφτει η πρώτη γροθιά, μέχρι τότε που ο Nada καταφέρνει να φορέσει τα γυαλιά στον Frank, περνούν 5 λεπτά (και 7 δευτερόλεπτα για την ακρίβεια)! Οι θρύλοι λένε πως πολλές από τις γροθιές έπεσαν στ` αλήθεια, όταν ένας από τους δύο βρήκε τον άλλον κανονικότατα και δεν χτύπησε αέρα (άλλες φήμες λένε ότι οι γροθιές στο πρόσωπο ήταν ψεύτικες αλλά όλες οι υπόλοιπες γνήσιες). Όπως και να χει, αυτή η σκηνή καθώς και η ατάκα του Nada "Ι m here to chew bubble gum and kick ass, and Ι m all out of bubble gum" (την οποία ο Piper αυτοσχεδίασε επιτόπου) θα ήταν αρκετές για να δωθεί το παράσημο του καλτ στην ταινία.



Ας μην ξεχνάμε φυσικά την κοινωνική σάτιρα του Carpenter. Ακολουθώντας τα βήματα του George Romero που με το με το Dawn of the Dead απέδειξε ότι το θρίλερ δεν είναι ανάγκη να είναι ανόητο, o Carpenter επιτίθεται στον καταναλωτισμό, στον καπιταλισμό αλλά και στο.. χαζοκούτι (Οι εξωγήινοι χρησιμοποιούν ένα τηλεοπτικό κανάλι για να μεταδίδουν τα μηνύματα τους, ενώ τα στελέχη του έχουν συμμαχήσει προ πολλού μαζί τους), πολύ πιο ξεκάθαρα από όσο το έκανε ο Hooper στο Poltergeist. Eπίσης, δώστε προσοχή στο Inside joke, όταν δύο κριτικοί κατηγορούν την βία στα φιλμ και φέρνουν σαν παράδειγμα (προς αποφυγή) τον Carpenter.

Μπορεί να μην φτάνει στα επίπεδα του The Thing.. ή του The Fog.. ή του Escape from New York (ή του Christine, Halloween και Assault on Precinct 13 κλπ. κλπ.) αλλά το They live, μόνο και μόνο για τον αβίαστο χαβαλέ (και για την -γιατι όχι- μαγκιά του Roddy Piper) είναι μια καλή, όσο και ελαφριά επιλογή από τις δουλειές του Carpenter, ιδίως τώρα που έχει καταλήξει να μας σερβίρει "αριστουργήματα" όπως Ghosts of Mars, που στην καλύτερη περίπτωση προκαλούν αποκόλληση του αμφιβλειστροειδή...

They Live!: 6,5/10 Stars6,5/10 Stars6,5/10 Stars6,5/10 Stars6,5/10 Stars6,5/10 Stars6,5/10 Stars (6,5/10)
Αν ο Τσατσαρέλης ξαναδει το Ghosts of Mars με ειδικά γυαλιά και καταλάβει επιτέλους ότι είναι ΜΑΠΑ: 10/10


 
Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια. Στείλτε το πρώτο!

Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.