---

Russkiy Kovcheg (2002) - Μεταφρασμένος Τίτλος: Ρωσική Κιβωτός - Γνωστό και ως: Russian Ark
Σινεφίλ | 99'
	Πρεμιέρα στην Ελλάδα: Παρ 7 Μαρ 2003 Ημερομηνία κυκλοφορίας DVD: 11/12/2003 Διανομή: New Star Χρώμα: Έγχρωμο Ήχος: Dolby Digital Γλώσσα: Ρωσικά - Περσικά
	Δημοτικότητα: n/a Αξιολόγηση:    (7.56/10) Aντιφατικότητα ψήφων:
- Υπότιτλος: 2.000 μέλη συνεργείου, 3 ορχήστρες, 33 δωμάτια, 300 χρόνια, όλα σε ένα πλάνο.

---

- Πλοκή:

Ένας αόρατος αφηγητής ταξιδεύει μυστηριωδώς στον χρόνο και βρίσκεται στο μυθικό Ερμιτάζ του 1700. Εκεί συναντά έναν κυνικό γάλλο μαρκήσιο, και μαζί θα περιπλανηθούν στο αχανές λαμπερό παλάτι αλλά και στην ιστορία του ανακτόρου από τα χρόνια της Αικατερίνης της Μεγάλης μέχρι τις μέρες μας. Οι δυο τους θα γίνουν μάρτυρες πλήθους μεγάλων γεγονότων που συντάραξαν το Ερμιτάζ, αλλά και την ανθρωπότητα. Το μοναδικό αυτό μουσείο παραμένει μια κιβωτός ιστορίας, μνήμης και πολιτισμού.

---

- Παραλειπόμενα:

Αφιερωμα
Το πρωτο αυθεντικο αριστουργημα του 21ου αιωνα… A’ Μερος…

Ποια ειναι η ταινια της χρονιας; Ποια ταινια αξιζει να δειτε οσο καμια αλλη το 2003; Ποια ταινια απο τη δημιουργια της εγραψε τη δικη της σελιδα στην παγκοσμια ιστορια του κινηματογραφου; Μη βιαστειτε να απαντησετε… Η ταινια της χρονιας ΕΙΝΑΙ η Ρωσικη Κιβωτος που θα βγει στις ελληνικες αιθουσες στις 7 Μαρτιου 2003! Και πριν αρχισετε να γκρινιαζετε, ας εξηγηθω…
Με 867 ηθοποιους, πανω απο 1000 κομπαρσους και περισσοτερα απο 150 ατομα συνεργειο, αναριθμητα κοστουμια και περουκες της εποχης στην οποια αναφερεται, τρεις συμφωνικες ορχηστρες, γυρισμενου εξολοκληρου σε ενα απ’ τα μεγαλυτερα και πιο εντυπωσιακα παλατια του κοσμου, το σημερινο μουσειο Ερμιταζ της Αγιας Πετρουπολης, με σκηνοθετη τον (σχετικα αγνωστο στην Ελλαδα) Aleksandr Sokurov, μαθητη και προστατευομενο του μεγαλου Αντρει Ταρκοφσκυ και, κυριως, με ενα και μοναδικο πλανο 98 λεπτων χωρις ουτε ενα “cut”, η Ρωσικη Κιβωτος γραφει ιστορια.
Με μεγαλη περηφανια λοιπον το Cine.gr παρουσιαζει στο ελληνικο κοινο τη μεγαλη Ρωσογερμανικη παραγωγη και καθιερωνει απο σημερα μεχρι και την πρεμιερα της ενα πλουσιο καθημερινο αφιερωμα που θα προσπαθησει να αναλυσει καθε τεχνικη και καλλιτεχνικη λεπτομερεια της πολυαναμενομενης αυτης ταινιας. Και φυσικα να δωσει σε ενα μεγαλο αριθμο των επισκεπτων του Cine.gr την ευκαιρια να την παρακολουθησει δωρεαν. Μεχρι τοτε ομως, διαβαστε τα αρθρα που θα ακολουθησουν με σκοπο να κατανοησετε το μεγαλειο της και να συμφωνησετε κι εσεις οτι η Ρωσικη Κιβωτος γραφει ιστορια…
Ξεκιναμε σημερα με μια γενικη αναφορα στο εργο και θα συνεχισουμε αυριο με μια παρουσιαση του μεγαλου δημιουργου Aleksandr Sokurov. Παραλληλα, μπορειτε να δειτε τις εντυπωσεις των συνεργατων του Cine που ειδαν την ταινια, Θοδωρη Σαρλα και Γιωργου Ζερβοπουλου, στο αντιστοιχο preview (απο τις 23 Νοεμβριου 2002!).



ΤΟ ΕΡΓΟ


ΡΩΣΙΚΗ ΚΙΒΩΤΟΣ του ΑΛΕΞΑΝΤΕΡ ΣΟΚΟΥΡΟΦ, μια πραγματικα μοναδικη δημιουργια. Συνδυαζοντας τις τελευταιες τεχνολογικες κατακτησεις, τη δυνατη αφηγηση, το προσωπικο σκηνοθετικο στυλ, αποτελει μια απολυτη πρωτια στην ιστορια του κινηματογραφου.
Μια πληρη ταινια μυθοπλασιας, χωρις το παραμικρο cut, την απολυτη «ταινια-δημιουργου». Με μια αδιακοπη κινηση της steadicam, την μεγαλυτερη ολων των εποχων (με διευθυντη φωτογραφιας τον Χελμουτ Μπιτνερ, γνωστο απο το Lola rennt - Τρεξε Λολα, τρεξε), ο Sokurov διατρεχει 300 χρονια Ρωσικης ιστοριας.
Μαζι με εναν Γαλλο διπλωματη του 18ου αιωνα, ανακαλυπτει τους ανθρωπους, τις ιντριγκες και τις συγκρουσεις που διαδραματιζονται στα πολυτελη Χειμερινα Ανακτορα. Κι οι δυο τους θα αφεθουν σε ενα ταξιδι που διαπερνα διαφορες ιστορικες περιοδους, συζητωντας σε οξυ, ειρωνικο αλλα και συναισθηματικο υφος για τη Ρωσια.
Ετσι, η σχεση αγαπης – μισους που εχει αναπτυξει ο διπλωματης, συνδυαζεται με την απολυτως προσωπικη θεση του σκηνοθετη σχετικα με την ασαφη θεση της Ρωσιας στην Ευρωπη.
Ο Sokurov χρησιμοποιησε 867 ηθοποιους, περισσοτερους απο 1000 κομπαρσους, αναριθμητα κοστουμια και περουκες της εποχης οπως και τρεις συμφωνικες ορχηστρες, μεσα σε ενα απο τα μεγαλυτερα παλατια του κοσμου, το σημερινο μουσειο του Ερμιταζ. Χρειαστηκαν μηνες προετοιμασιας και προβων, το φιλμ γυριστηκε σε μια και μοναδικη μερα, με μια και μοναδικη ληψη. Η ενταση ηταν απιστευτη.



Η Ρωσικη Κιβωτος ειναι μια ταινια που εξερευνα τα ορια του κινηματογραφου.
Γυρισμενη με High Definition καμερα, αποθηκευμενη απ’ ευθειας και χωρις συμπιεση σε ενα φορητο συστημα σκληρων δισκων, αποτελει μια απολυτα ψηφιακη δημιουργια παραμενοντας ενα πανεμορφο Ευρωπαϊκο φιλμ.
Η παγκοσμια πρεμιερα της ταινιας εγινε στο τελευταιο Φεστιβαλ Κανων για να ακολουθησει ενα μπαραζ συμμετοχων στα μεγαλυτερα Αμερικανικα φεστιβαλ, οπως του Telluride, του Σικαγο, της Νεας Υορκης, του Τοροντο, σε πολυαριθμα Ευρωπαϊκα (Στοκχολμη, Σαν Σεμπαστιαν, Γκετεμποργκ, Βρυξελλες, Καρλοβι Βαρι, Ροττερνταμ, Σιτζες), στο Τοκυο αλλα και στο Σαο Παολο και προσφατα στο Φεστιβαλ Θεσσαλονικης σε δυο sold out προβολες με υπεραριθμους (και ορθιους) θεατες.
Ειναι μια παραγωγη της Βερολινεζικης εταιριας Egoli Tossel και του Μουσειου Ερμιταζ με την υποστηριξη του Ρωσικου Υπουργειου Πολιτισμου. Ο Martin Scorsese, στηριξε απο την αρχη το οραμα του Sokurov μετεχοντας στην συμπαραγωγη μαζι με αλλους 16 εταιρους ως εκτελεστης παραγωγης.



Η Ρωσικη Κιβωτος ειχε δυο υποψηφιοτητες στα φετινα Ευρωπαϊκα βραβεια: Σκηνοθεσιας (Aleksandr Sokurov) και Φωτογραφιας (Τιλμαν Μπιτνερ).
Συνεχιζεται…


Το πρωτο αυθεντικο αριστουργημα του 21ου αιωνα… Β’ Μερος…

Στο σημερινο δευτερο μερος του αφιερωματος, θα ασχοληθουμε με τον σχετικα αγνωστο στην Ελλαδα δημιουργο του επους που ακουει στο ονομα Russian Ark, τον μεγαλο Aleksandr Sokurov. Ο Sokurov, μαθητης του Andrei Tarkovsky, στην Ελλαδα δεν ετυχε προβολης αναλογης με το εργο του. Οι μονες ταινιες που προβληθηκαν στη χωρα μας ηταν ολες σε φεστιβαλ, αφου καμια δεν βρηκε διανομη, παρα το οτι θεωρειται απ’ τους κορυφαιους συγχρονους σκηνοθετες παγκοσμιως. Ευτυχως, η Ρωσικη Κιβωτος δεν θα εχει την ιδια τυχη αφου θα κανει πρεμιερα την επομενη Παρασκευη στους κινηματογραφους. Στο Cine.gr θα σας δωσουμε πρωτοι το εισιτηριο για να την παρακολουθησετε. Μεχρι τοτε ομως, η σειρα των αφιερωματων θα συνεχιζεται καθημερινα με σκοπο να σας κανει κοινωνους του μεγαλειου της Ρωσικης Κιβωτου.

Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ

Ο Αλεξαντερ Νικολαγιεβιτς Σοκουροφ γεννηθηκε το 1951 στο χωριο Ποντορβικα, στην περιφερεια του Ιρκουτσκ της Ρωσιας (Σιβηρια). Ο πατερας του ηταν αξιωματικος του στρατου, βετερανος του Β’ Παγκοσμιου Πολεμου. Οι μεταθεσεις του πατρος Σοκουροφ ηταν η αιτια για τις συχνες μετακινησεις της οικογενειας, ετσι, ο μικρος Aleksandr πρωτοπηγε σχολειο στην Πολωνια αλλα αποφοιτησε απο το Λυκειο στο Τουρκμενισταν. Μετα την αποφοιτηση του (1968), εισαγεται στο Πανεπιστημιο Γκορκι (τμημα ιστοριας). Οντας φοιτητης, αρχισε να εργαζεται σε συνεργεια του τηλεοπτικου τμηματος του Γκορκι, σε διαφορες θεσεις βοηθου παραγωγης. Η θητεια του στην τηλεοραση του προσφερε μεγαλη εμπειρια και στα 19 του, αναλαμβανει τις πρωτες του τηλεοπτικες εκπομπες, ως παραγωγος. Στο στουντιο Γκορκι θα παραμεινει για 6 χρονια.
Το 1974 αποφοιτα απο το Πανεπιστημιο και τον επομενο χρονο εγγραφεται στο τμημα Παραγωγης του Πανρωσικου Κινηματογραφικου Ινστιτουτου VGIK. Οι εξαιρετικες επιδοσεις του θα επιβραβευθουν με την υποτροφια Eisenstein.
Το 1979 ο Sokurov εδωσε εξετασεις και αποφοιτησε απο το VGIK ενα χρονο νωριτερα απο το προβλεπομενο, εξ αιτιας των συγκρουσεων του με τη διοικηση του Ινστιτουτου και την ηγεσια της Goskino (Κρατικου Γραφειου Κινηματογραφιας). Οι σπουδαστικες εργασιες του χαρακτηριστηκαν απαραδεκτες, κατηγορηθηκε για φορμαλισμο και αντισοβιετικες αποψεις.
Η πτυχιακη του ταινια μεγαλου μηκους «Μια μοναχικη ανθρωπινη φωνη», που εμελλε να συγκεντρωσει, αργοτερα, αρκετα βραβεια, απορριφθηκε κι αυτη απο τους υπευθυνους.
Ο Andrei Tarkovsky, ο οποιος εκεινη την εποχη ειχε κι αυτος ασχημες σχεσεις με τις αρχες, τον στηριζει με καθε τροπο καθως εκτιμα τις πρωιμες δουλειες του νεαρου Sokurov. Η φιλια των δυο ανδρων συνεχιστηκε και μετα την αναχωρηση του Tarkovsky στο εξωτερικο.
Με συστατικη επιστολη του Tarkovsky, ο Sokurov προσλαμβανεται απο το κινηματογραφικο στουντιο Lenfilm το 1980, εκει γυριζει τις πρωτες ταινιες μυθοπλασιας. Την ιδια εποχη στα στουντιο του Λενινγκραντ (σημερινης Αγιας Πετρουπολης), δουλευει τα πρωτα του ντοκιμαντερ. Οι πρωτες αυτες ταινιες του, συναντησαν εντελως αρνητικες αντιδρασεις τοσο απο τους αξιωματουχους του Κομμουνιστικου Κομματος της περιοχης οσο και απο τις κεφαλες της Goskino. Μεχρι τις πολιτικες αλλαγες στα μεσα της δεκαετιας, κανενα εργο του δεν παιρνει αδεια δημοσιας προβολης.
Στα τελη της δεκαετιας του `80, οι ταινιες του προβαλλονται δημοσιως και εκπροσωπουν τη Ρωσια σε πολυαριθμα διεθνη φεστιβαλ. Η επομενη δεκαετια, πολυ συχνα τον βρισκει να γυριζει ταινιες μυθοπλασιας και ντοκιμαντερ ταυτοχρονα.
Την ιδια εποχη ασχοληθηκε με μη κερδοσκοπικα ραδιοφωνικα προγραμματα για την νεολαια καθως και με τη διδασκαλια Σκηνοθεσιας στα στουντιο Lenfilm. Το 1998, παρουσιαζει το τηλεοπτικο προγραμμα «Η Νησος Σοκουροφ», με θεμα τη θεση της τεχνης του κινηματογραφου στη συγχρονη κουλτουρα.
Στα μεσα της δεκαετιας, εξοικειωνεται με τις νεες τεχνολογιες. Αρχιζει την παραγωγη σειρας ντοκιμαντερ. Αρκετα απο αυτα γυριζονται στην Ιαπωνια η με Ιαπωνικα κεφαλαια, χαρη στις προσφορες των εκει θαυμαστων του. Γινεται μονιμος θαμωνας των σημαντικων Διεθνων Φεστιβαλ, οπου συχνοτατες ειναι οι βραβευσεις του.
Με αποφαση της Ευρωπαϊκης Ακαδημιας Κινηματογραφου, συμπεριλαμβανεται στον καταλογο των 100 κορυφαιων σκηνοθετων παγκοσμιως.
Σημερα, προετοιμαζει την ιδρυση του στουντιο “Bereq”, με στοχο την ενισχυση καλλιτεχνικων ταινιων και δημιουργικων ντοκιμαντερ.
Την προσπαθεια του στηριζουν αποκλειστικα, οι παλιοι συνεργατες του κινηματογραφιστες στην Lenfilm. Το στουντιο δεν λαμβανει καμια κυβερνητικη η ιδιωτικη χρηματοδοτηση.

ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ

1. ΤΑΙΝΙΕΣ ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑΣ
1978 Μοναχικη ανθρωπινη φωνη (87’)
1980 Διαβαθμιση (30’)
1983 Οδυνηρη ομοιομορφια (110’)
1986 Αυτοκρατορια (35’)
1988 Ημερες εκλειψης (137’)
1989 Σωσε και προστατευσε (137’)
1990 Δευτερος Κυκλος (92’)
1992 Πετρα (84’)
1993 Σελιδες που ψιθυριζουν (77’)
1996 Μητερα και γιος (67’)
1999 Μολωχ (102’)
2000 Ταυρος (104’)
2001 Ρωσικη Κιβωτος (99’)
2002 Πατερας και γιος (σε παραγωγη)

2. ΤΑΙΝΙΕΣ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ

1978 Μαρια (41’)
1979 Σονατα για τον Χιτλερ (11’)
1981 Σονατα για βιολα. Ντιμιτρι Σοστακοβιτς (80’)
1982 Και τιποτα περισσοτερο (70’)
1984 Βραδινη θυσια (20’)
1985 Ασθενεις εργατες (10’)
1986 Ελεγεια (30’)
1986 Μοσχοβιτικη ελεγεια (88’)
1990 Σοβιετικη ελεγεια (37’)
1990 Σχετικα με τα γεγονοτα στον Υπερκαυκασο (10’)
1990 Μια απλη ελεγεια (20’)
1990 Επιστροφη στο Λενινγκραντ (13 ωρες και 8 λεπτα!!!)
1991 Ενα παραδειγμα τονισμου (48’)
1992 Ρωσικη ελεγεια (68’)
1995 Το ονειρο του στρατιωτη (12’)
1995 Πνευματικες φωνες (327’)
1996 Ανατολιτικη ελεγεια (45’)
1996 Χιουμπερτ Ρομπερτ. Μια ευλογημενη ζωη (26’)
1997 Ταπεινη ζωη (75’)
1997 Ημερολογια της Αγιας Πετρουπολης. Αποκαλυπτηρια μνημειου Ντοστογιεφσκι (45’)
1998 Ημερολογια της Αγιας Πετρουπολης. Το διαμερισμα του Κοζνιτσεφ (45’)
1998 Ομολογια (320’)
1998 Διαλογοι με τον Σολζενιτσιν (104’)
1999 Dolce… (60’)
2001 Ελεγεια για ενα ταξιδι (47’)

Συνεχιζεται…


Το πρωτο αυθεντικο αριστουργημα του 21ου αιωνα… Γ’ Μερος…

Το ταξιδι στη μαγευτικη Ρωσια και το διαμαντακι που ακουει στο ονομα Russian Ark - Ρωσικη Κιβωτος, συνεχιζεται και σημερα, με μερικες πληροφοριες για την τοποθεσια των γυρισματων, το Μουσειο Ερμιταζ στο Λενινγκραντ (η Αγια Πετρουπολη οπως ονομαζεται σημερα), μια κιβωτο πολιτισμου, ιστοριας και μνημης. Με 3.000.000 εκθεματα σημερα, κυριως πινακες μεγαλων ευρωπαιων ζωγραφων, το μεγαλειωδες και τεραστιο μουσειο Ερμιταζ, αποτελει το καλυτερο σκηνικο, αφου μεσα στα εξι κτιρια που το απαρτιζουν, περιεχεται ολοκληρη η ιστορια της Ρωσιας και οχι μονο, απο το 1754 που κατασκευαστηκε το πρωτο, κεντρικο, κτιριο μεχρι και σημερα. Εχοντας βρεθει προσφατα στο συγκεκριμενο μουσειο που αποτελουσε τα Χειμερινα Ανακτορα των τσαρων της Ρωσιας, ενα εχω να σας πω. Η προσωπικη μου εμπειρια δεν περιγραφεται με λογια. Καταρχην, το συμπλεγμα κτιριων του Ερμιταζ, καλυπτει τετοια εκταση που χρειαζεσαι τουλαχιστον 2-3 μερες για να το γυρισεις ολοκληρο. Κατα δευτερον, για να θαυμασεις ολα τα εκθεματα, σιγουρα δεν σου αρκει μια εβδομαδα. Ειναι τοσο μεγαλοπρεπες και αξιοθαυμαστο που σε αφηνει με το στομα ανοιχτο και πραγματικα δεν μπορω να σκεφτω καποιο κτιριο που θα μπορουσε να περιγραψει καλυτερα αυτα που η ταινια θελει να πει, την ιστορια μιας μεγαλης αυτοκρατειρας που δυστυχως με τα χρονια κατερρευσε οπως ολες οι αυτοκρατοριες, δεν ξεθωριασε ομως ποτε. Αποδειξη, αυτα τα κτιρια που στεκουν ακομα και θυμιζουν σε ολους το παρελθον. Το ενδοξο παρελθον της Ρωσιας και της Σοβιετικης Ενωσης. Άραγε ανυπομονειτε οσο κι εγω για την προβολη αυτης της ταινιας; Μια εβδομαδα εμεινε (6 μερες για την ακριβεια) και το cine.gr θα σας στειλει ταμειο με το εισιτηριο στο χερι! Κουραγιο cineαδελφοι. Ως την επομενη Παρασκευη, διαβαστε τα μεχρι τωρα και τα επομενα αφιερωματα και ετοιμαστειτε για την ΤΑΙΝΙΑ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ!

ΤΟ ΣΚΗΝΙΚΟ

Το ΕΡΜΙΤΑΖ ειναι ο ουσιαστικο πρωταγωνιστης της ΡΩΣΙΚΗΣ ΚΙΒΩΤΟΥ, ο βασικος λογος που οδηγησε τον Σοκουροφ στο γυρισμα της ταινιας, αποτελει κυριολεκτικα την ΡΩΣΙΚΗ ΚΙΒΩΤΟ του οραματος του σκηνοθετη. Βαθια ΡΩΣΙΚΗ, καθως στους τελευταιους τρεις αιωνες της Ρωσικης (και οχι μονο) ιστοριας, τα κτιρια του και ιδιαιτερα τα Χειμερινα Ανακτορα, φιλοξενησαν μυθικες φιγουρες της πολιτικης και κοινωνικης εξελιξης της Ρωσιας και ολοκληρου του κοσμου, εκει αλλωστε παρθηκαν οι περισσοτερες κρισιμες αποφασεις, για ειρηνη και πολεμο, εκει τελειωσε η δυναστεια των Ρομανωφ. Αυθεντικη ΚΙΒΩΤΟΣ, που στεγαζει εναν ατελειωτο καταλογο δημιουργηματων του ανθρωπινου πολιτισμου απο ολες τις φασεις της εξελιξης του, επιβιωνοντας μεγαλων πολεμων και καταστροφων, αφθονων «κατακλυσμιαιων» γεγονοτων, μονιμος μαρτυρας αλλα και σταθερο σημειο αναφορας για τον πολιτισμο, την μνημη, την ιστορια.
Προκειται για ενα συγκροτημα εξι κτιριων, στις οχθες του ποταμου Νεβα, ακριβως στην καρδια της Αγιας Πετρουπολης, η οποια γιορταζει το 2003, 300 χρονια απο την ιδρυση της.
Το κεντρικο κτιριο ειναι τα Χειμερινα Ανακτορα, κατοικια των Τσαρων, ενα μπαροκ αριστουργημα αρχιτεκτονικης, σχεδιασμενο απο τον Φραντσεσκο Ραστρελι. Κατασκευασθηκαν απο το 1754 μεχρι το 1762, επι Αικατερινης της Μεγαλης ενω κατα τη διαρκεια των επομενων αιωνων το συγκροτημα συμπληρωθηκε με τα υπολοιπα κτιρια. Επι τρεις αιωνες οι συνεχεις αγορες μεγαλων συλλογων εργων τεχνης, απο Ρωσια και Ευρωπη, συγκεντρωσαν στο Ερμιταζ, πανω απο 3.000.000 αντικειμενα της παγκοσμιας πολιτισμικης παραδοσης, εργα ζωγραφικης (Ρεμπραντ, Πικασο, Ντα Βιντσι, Γκωγκεν, Ραφαελ, Ματις, ο καταλογος ειναι μακρυς), γλυπτα, μεταξοτυπιες, σχεδια, νομισματα και μεταλλια, εργα διακοσμητικης και εφαρμοσμενης τεχνης καθως και πλουσιοτατες συλλογες αρχαιολογικων ευρηματων.
Παραλληλα, στο θεατρο του Ερμιταζ δινονταν (και δινονται ακομα) σπουδαιοτατες παραστασεις.
Το Ερμιταζ επιβιωσε και των δυο μεγαλων εισβολων που γνωρισε η Ρωσια. Του Ναπολεοντα, το 1825 αλλα κυριως των Γερμανικων Στρατευματων κατα τη διαρκεια του Δευτερου Παγκοσμιου Πολεμου. Η Αγια Πετρουπολη πολιορκηθηκε επι 900 μερες απο τις ναζιστικες δυναμεις, ενα μεγαλο ποσοστο του πληθυσμου εξοντωθηκε (1.000.000 νεκροι) απο τους βομβαρδισμους και τον λιμο. Τα κτιρια του Ερμιταζ παρεμειναν ανεπαφα, ενω το συνολο των συλλογων ειχε ηδη φυγαδευθει στα Ουραλια.
Με το τελος του Πολεμου το Ερμιταζ ξανανοιξε πανηγυρικα. Η επομενη φορα που το Μουσειο εκλεισε, ηταν για μια μερα, την 23η Δεκεμβριου 2001, για το γυρισμα της ΡΩΣΙΚΗΣ ΚΙΒΩΤΟΥ!
To site του Μουσειου Ερμιταζ: www.hermitagemuseum.org

Συνεχιζεται…


Το πρωτο αυθεντικο αριστουργημα του 21ου αιωνα… Δ’ Μερος…

Οπως αναφερθηκε προηγουμενως, το βασικο στοιχειο της Ρωσικης Κιβωτου, ειναι το οτι γυριστηκε απευθειας, χωρις ουτε ενα “cut”, πραγμα που δεν εχει ξαναγινει σε τετοιο βαθμο. 98 ολοκληρα λεπτα με μονο μονταζ την κινηση της καμερας υπο τις οδηγιες του Sokurov. Το αυθεντικοτερο εργο δημιουργου, η Ρωσικη Κιβωτος, χρησιμοποιησε πολλες νεες ψηφιακες τεχνολογιες, απο την συλληψη της εικονας μεχρι την τελικη μορφη της. Μερικες απ’ αυτες μαλιστα χρησιμοποιουνται για πρωτη φορα εδω, συχνα για πρακτικους λογους, αφου καπως επρεπε να λυθει για παραδειγμα το προβλημα του οτι δεν κυκλοφορουν ακομα tape διαρκειας 90-100 λεπτων για να αποθηκευθει μια και μονο ληψη χωρις ουτε ενα cut. Παρακατω περιγραφονται καποια απ’ τα μεσα και τις τεχνικες που χρησιμοποιηθηκαν για την υλοποιηση του οραματος του Aleksandr Sokurov.
Αν εντυπωσιαστειτε, απλα περιμενετε μεχρι την Παρασκευη που η ταινια θα κανει την πρεμιερα στις ελληνικες αιθουσες και το cine.gr θα σας δωσει το εισιτηριο στο χερι για να εκτιμησετε και μονοι σας το αποτελεσμα.
Προσωπικη εκτιμηση: Κανεις δεν θα μεινει παραπονεμενος!
ΟΙ ΝΕΕΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΕΣ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ
1. Η ΚΑΜΕΡΑ
Καθως ο Sokurov απαιτουσε διαρκη ληψη χωρις cut, η χρηση του φιλμ ηταν απαγορευτικη. Ως πιο επαρκης λυση επιλεχθηκε η χρηση του φορμα High Definition. Προκειται για το φορμα της Ψηφιακης Τηλεορασης (High Definition TV), κατα πολυ ανωτερης ποιοτητας απο οποιοδηποτε αντιστοιχο χρησιμοποιειται στο broadcasting.
Η καμερα HDW-f900 Cine Alta της Sony, αποτελεσε την λογικη επιλογη. Με αναλυση 1920 x 1080 pixels, πολλαπλασια αυτης οποιουδηποτε digibeta η dv, με aspect ratio (πορτα) 1,78 προς 1 της καθιερωμενης κινηματογραφικης προβολης (και την ελαχιστοποιηση των απωλειων μεταβασης στο συγκεκριμενο φορμα), με μια σειρα ρυθμισεων που επιτρεπουν την καλυτερη συλληψη της εικονας, με επεξεργαστη 12 bit που επιτρεπει την καλυτερη αποδοση των χρωματων, με τη συλληψη 24 «καρε» το δευτερολεπτο (η 30 αν προκειται για κινηματογραφηση σε συστημα NTSC, η μεθυστερη μεταβαση απο το ενα συστημα στο αλλο δεν προκαλει πλεον εκπτωσεις στην ποιοτητα της εικονας, τα 24 «καρε» ανταποκρινονται με την αντιστοιχη ταχυτητα συλληψης - προβολης της εικονας στον κλασσικο κινηματογραφο), συστημα που αποτρεπει προβληματα που προεκυπταν με το interlace των βιντεο προηγουμενης γενιας (τα οποια δεν συνελαμβαναν «καρε» αλλα «ομαδες εικονων»), αλλα και τις ευκολιες του ψηφιακου προϊοντος (αμεση θεαση / προβολη των «γυρισματων», απ’ ευθειας - δορυφορικη κ.ο.κ. - μεταφορα τους στον τοπο επεξεργασιας, αυτοματοποιηση και αμεση ενημερωση του post production για τα “negative reports” κλπ.), η επιλογη της συγκεκριμενης καμερας υπηρξε μονοδρομος.
2. Η ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ
Η Γερμανικη εταιρια Director’s Friend που ανελαβε την αντιμετωπιση του εγχειρηματος, επινοησε μια εννοια «ψηφιακης ροης» της ταινιας, αναλογης με τις διαδικασιες του παραδοσιακου φιλμ. Η βασικη ιδεα ηταν η «ψηφιακη πιττα». Με τον παραδοσιακο τροπο, τα γυρισματα αποθηκευονται σε «πιττες» (reels) 35 η 16 χιλιοστων αρνητικου, με σκοπο την περαιτερω επεξεργασια τους (εμφανιση, εκτυπωση, blow up, etalonage κλπ).
Τωρα, οι εικονες αποθηκευονται απ’ ευθειας και οχι σε tape, σε σκληρο δισκο. Ουσιαστικα προκειται για μια επιλογη που υπαγορευθηκε και απο την αναγκη, καθως δεν υπαρχει ακομα tape διαρκειας 90 - 100 λεπτων για να αποθηκευσει μια και μοναδικη ληψη χωρις cut.
Η «ψηφιακη πιττα» εγκειται ουσιαστικα στην επινοηση ενος φορητου συστηματος σκληρων δισκων, οπου η εικονα της HD καμερα θα μπορει να αποθηκευεται, ετοιμη, ασυμπιεστη, για απ’ ευθειας επεξεργασια στο post production.
Πραγματι, το λεγομενο HDreel κατασκευασθηκε.
Ειναι ενα «κουτι» σκληρων δισκων, βαρους 9 κιλων, 46 εκατοστων υψους, διαστασεις βασης 22x26 εκατοστα, με ροδες απο καουτσουκ και αντικραδασμικο συστημα προστασιας (αντιστοιχο συστημα υπαρχει μεταξυ των δισκων). Περιεχει 8 δισκους 3,5 ιντσων με interface Ultra-160 SCSI, των 36 η 72 GB (συνολικη χωρητικοτητα 576 GB, καπου μισο Terrabyte δηλαδη) που μπορει να αποθηκευσει 98 λεπτα ασυμπιεστης High Definition εικονας. Η τροφοδοσια του γινεται με μπαταρια, αν και διαθετει συστημα αυτοματης ανιχνευσης 110 εως 230 V AC. Προσφερει ενδειξεις LC, που αφορουν στη συνολικη χωρητικοτητα, στο συνολικο χρονο λειτουργιας, στη θερμοκρασια των σκληρων δισκων.
3. Η ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ
Η επιτυχης εφαρμογη του Hdreel, με οτι συνεπαγεται, οδηγησε σε μια «κλασσικη» ψηφιακη post production διαδικασια για την ΡΩΣΙΚΗ ΚΙΒΩΤΟ. Στους (ετοιμους) σκληρους δισκους, εφαρμοστηκαν ολες οι εφαρμογες color correction (τα 24P διευκολυναν αυτη τη διαδικασια), τα διαφορα εφε (να μην ξεχναμε πως οι χωροι του Ερμιταζ δεν ηταν παντα επιδεκτικοι διαφορων αλλαγων), και φυσικα εγινε η ηχητικη επενδυση. Καθως το «συγχρονο» του ηχου ηταν ανεφικτο σε μια και μοναδικη ληψη 98 λεπτων με 2000 ηθοποιους και πανω απο 150 ατομα συνεργειο, ολοκληρη η ηχητικη μπαντα προστεθηκε εκ των υστερων. Εννοειται βεβαια, πως με το δεδομενο των 24 «καρε» δεν υπηρξε αναγκη pitching, με το συνακολουθο ποιοτικο κερδος.
Το μεγαλυτερο μερος της ηχητικης μπαντας, ηχογραφηθηκε στο μουσειο (μαζι με τις εκτελεσεις των συμφωνικων εργων απο 3 συμφωνικες ορχηστρες), το υπολοιπο στα Studio Bebelsberg στην Γερμανια, εκει οπου εγινε και η περαιτερω ηχητικη επεξεργασια. Το τελικο, ολοκληρωμενο project, αποθηκευθηκε σε σκληρο δισκο, αλλα εγινε και laser transfer (μεταφορα δηλαδη καθε «ψηφιακου» καρε σε καρε 35 χιλιοστων) στα εργαστηρια Das Werk του Μοναχου.
Στο προσφατο φεστιβαλ των Κανων η ταινια προβληθηκε τοσο σε ψηφιακη οσο και σε «κινηματογραφικη» (35 χιλιοστα) μορφη.
Συνεχιζεται…


Το πρωτο αυθεντικο αριστουργημα του 21ου αιωνα… Ε’ Μερος…

Στο αφιερωμα για την ταινια Ρωσικη Κιβωτος που ξεκινησε απ’ την προηγουμενη Πεμπτη, αναφερθηκαμε ηδη στο εργο, τον δημιουργο, το σκηνικο και τις τεχνικες λεπτομερειες της ταινιας. Νομιζουμε οτι στη σημερινη 5η συνεχεια, ηρθε η ωρα να δωσουμε το λογο στον ιδιο το Sokurov προκειμενου να αναπτυξει τις αποψεις του πανω στο επος που γυριστηκε σε 98 λεπτα με ενα και μοναδικο πλανο…
Σε 4 μερες η Ρωσικη Κιβωτος ξεκινα το ταξιδι της στις ελληνικες αιθουσες. Μην ξεχνατε οτι εσεις θα ειστε οι πρωτοι που θα πατε με το εισιτηριο στο χερι στο ταμειο και θα εκτιμησετε το εργο του Sokurov. Το μονο που εχετε να κανετε, ειναι λιγη υπομονη μεχρι το Cine.gr να σας δωσει 10 εισιτηρια για καθε μερα προβολης της ταινιας, για ενα μηνα! Εντυπωσιακο;; Και που να δειτε την ταινια…

Ο ALEKSANDR SOKUROV ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΡΩΣΙΚΗ ΚΙΒΩΤΟ

Με μια ανασα (απο συνεντευξη του Sokurov πριν την εναρξη της προεργασιας)
Εχουν ξαναϋπαρξει ταινιες με μεγαλα μονοπλανα. Ο Tarkovsky, στις διαλεξεις του, εδινε το παραδειγμα μιας πολυωρης ληψης ενος ανδρα που κοιμοταν, οταν αυτος τελικα ξυπναγε, ολοι αισθανονταν ανακουφιση. Προκειται για ενα κινηματογραφικο αστειο. Τωρα συζηταμε για μια σημαντικη καλλιτεχνικη δημιουργια. Η προεργασια αρχιζει επισημως στις 9 Απριλιου του 2001.
Αυτο σημαινει, την χαρτογραφηση του εσωτερικου του μουσειου, την ενορχηστρωση της κινησης του πληθους, το καστινγκ, τα κοστουμια, τα σκηνικα, τις προβες με και χωρις καμερα. Το γυρισμα θα γινει στις 23 Δεκεμβριου 2001. Μετα το γυρισμα πρεπει να προσθεσουμε τον ηχο. Καθως ειναι αδυνατον να ηχογραφουμε κατα τη διαρκεια του γυρισματος, πρεπει αργοτερα να συγκεντρωθουμε στην ηχητικη μπαντα.
Το φιλμ δεν θα εχει ουτε ενα κοψιμο. Αυτο βεβαια ειναι ενα σοβαρο προβλημα για τους τηλεοπτικους προγραμματιστες, καθως η παρεμβολη μιας διαφημισης προϋποθετει την υπαρξη ενος cut. Πρεπει να προβαλλουν το φιλμ χωρις διαφημισεις.
Συνολικα, προκειται για ενα project που αφορα εμπειρους και αφοσιωμενους επαγγελματιες. Τα παντα πρεπει να υπολογισθουν, μεχρι και η τελευταια λεπτομερεια. Ειναι σαν να προσπαθουμε να αναρριχηθουμε σε υψηλο υψομετρο, να χρησιμοποιησουμε ενα μικρο παραθυρακι για να εισελθουμε, με ολες τις αντιξοες συνθηκες και τους χρονικους περιορισμους, σε μια πολυ «αραιη» σε οξυγονο ατμοσφαιρα, και για να κατακτησουμε αυτη την κορυφη χρειαζομαστε εξοπλισμο πρωτης ταξεως.
Το επιχειρημα αυτο θα καταναλωσει ολοκληρο τον χρονο και την ενεργεια μας, το οξυγονο μας σα να λεμε, για αρκετο καιρο.
Ο οποιοσδηποτε εμπλακει στην εργασια αυτη θα πρεπει να μη σκεφτεται τιποτα αλλο μεχρι το project να ολοκληρωθει.
Στο τελος εκεινης της μερας, ποιος να ξερει ποιο θα ειναι το αποτελεσμα…

Οι τελικες ρυθμισεις (απο συνεντευξη του Sokurov λιγο πριν την τελικη κοπια)
Στα Βερολινεζικα στουντιο της KOPPFILM, βαζουμε τα δυνατα μας για να φερουμε την εικονα στην τελειοτερη καλλιτεχνικη και τεχνικη της εκδοχη. Διορθωνουμε τα χρωματα, το φως, αλλαζουμε ακομα και το περιεχομενο ετσι ωστε ολα αυτα τα χαρακτηριστικα να συμφωνουν με τον καλλιτεχνικο σκοπο της ταινιας. Ταυτοχρονα, μεταφερουμε το υλικο απο το σκληρο δισκο σε φιλμ, για να εχουμε μια κοπια προβολης. Η εικονα, συγκρινομενη με το υλικο που τραβηχτηκε κατ’ ευθειαν στον σκληρο δισκο εχει αλλαξει ριζικα. Το μεγεθος της δουλειας δεν ειναι δυνατον να προβλεφθει. Κανεις δεν ειχε κανει κατι τετοιο πριν, ακομα και με τη χρηση τοσο προηγμενων συστηματων οπως το INFERNO και το DA VINCI. Την ιδια στιγμη, οι υπευθυνοι για τον ηχο, δουλευουν την ηχητικη μπαντα. Ολο το ηχητικο υλικο εχει μεταφερθει στα στουντιο Μπαμπελσμπεργκ και η αξιοποιηση του ειναι ενα περιπλοκο εργο.
Ενα αλλο γκρουπ ειδικων δουλευει με το αρνητικο 35αρι. Εχουμε συγκεντρωσει συναδελφους απο ολοκληρη τη Γερμανια. Πολυς κοσμος αλλα και παλι πρεπει να δουλευουμε σε 3 βαρδιες. Απο την αλλη, οι παραγωγοι παλευουν να λυσουν διαφορα οικονομικα προβληματα. Διαφορετικου τυπου εργασιες διεκπεραιωνονται ταυτοχρονα, αυτη ειναι η πιο οικονομικη, επαρκης και οργανωτικη λυση.
Ο καθενας δουλευει μαζι με τον αλλο, στην ειδικοτητα του, οποτε οταν ενα προβλημα προκυψει, μια συλλογικη αποφαση μπορει να δωσει μιαν απαντηση.
Στο Λας Βεγκας, κατα τη διαρκεια της τελευταιας εκθεσης Τεχνολογιας του Οπτικοακουστικου, ανακοινωθηκε πως η ΡΩΣΙΚΗ ΚΙΒΩΤΟΣ, ηταν η πρωτη ταινια που γυριστηκε κατ’ ευθειαν σε σκληρο δισκο. Μια καινοτομια –οπως ειπαν- για την κινηματογραφικη βιομηχανια.
Οι καινουργιες τεχνολογιες με γεμιζουν αισιοδοξια. Στην προκειμενη περιπτωση μιλαμε για ενα ρισκο, ενα ρισκο που με υπερεβη. Οπως σε ολες τις περιπτωσεις χρησης νεων τεχνολογιων, τα πραγματα ηταν απροβλεπτα, κι ομως οι επιλογες μας αποδειχθηκαν αξιοπιστες.
Ειχαμε δικιο οταν αποφασισαμε να γυρισουμε την ταινια χωρις cut. Ειχαμε δικιο στην επιλογη της High Definition καμερα. Ειχαμε δικιο οταν αποφασισαμε να αποθηκευσουμε την ταινια κατ’ ευθειαν σε σκληρο δισκο. Αποδειξαμε πως ενας τοσο εξεζητημενος εξοπλισμος, μπορει να τιθασευτει και να καθοδηγηθει σε καλλιτεχνικες κατευθυνσεις.
Στην αρχη των τιτλων της ταινιας, αναγραφεται «Το Κρατικο Hermitage παρουσιαζει». Δεν ειναι συμπτωση. Ηταν ο Διευθυντης του Ερμιταζ και η σοβαρη αντιμετωπιση του σχεδιου μας που μας εδωσε την ιδεα. Αντιληφθηκε ακριβως τι θελαμε να κανουμε: Ενα συνδυασμο δυο διαφορετικων πολιτισμων, αυτου των μουσειων και αυτου του σινεμα. Θα μπορουσε να εχει πει «Ενταξει» και μετα να ξεχναγε τα παντα. Ειπε «Ενταξει» φεροντας ολη την ευθυνη ενος υπευθυνου ανθρωπου που αναλαμβανε ενα project. Χωρις τη συμβολη του δεν θα παιρναμε ποτε αδεια να φιλμαρουμε στο Ερμιταζ. Ο Πιοτροφσκι οχι μονο μας διευκολυνε αλλα και μας ενθαρρυνε.
Η πολιτισμικη μας κατευθυνση ηταν ο συνδυασμος της υπερμοντερνας τεχνολογιας και των αιωνιων αξιων που φερει το Ερμιταζ, αυτο θα μας εδινε την μεγαλυτερη ικανοποιηση…
Βεβαια, μιλαμε για μια πολυ απλη και συναισθηματικη ιστορια, στο στυλ της «αληθινης» ιστοριας που αρεσει σε ολους μας. Φυσικα προκειται για ενα παραμυθι…
Ο κατα Sokurov κινηματογραφος (απο συνεντευξη στην Ναταλια Τουτσινσκαγια μετα την ολοκληρωση της ΡΩΣΙΚΗ ΚΙΒΩΤΟΥ)
Η κινηματογραφικη τεχνη αναπτυχθηκε ως η τεχνη του μονταζ - η οποια, στην πραγματικοτητα ειναι η τεχνη του κοψιματος, η τεχνη του μαχαιριου.
Κι ομως, πολλοι κινηματογραφιστες αναζητουσαν το συνεχες στην εικονα, ο Ντοβζενκο για παραδειγμα. Νομιζω πως οι αποψεις του επηρεασαν τον Tarkovsky. Εδω και 15 χρονια σκεφτομουν λεπτομερως για ενα φιλμ που θα αποτελουνταν μονο απο μια ληψη. Μεχρι την εμφανιση της ψηφιακης τεχνολογιας δεν υπηρχε τεχνικη λυση για ενα καλλιτεχνικο αποτελεσμα. Οι ψηφιακες καμερες μου εδωσαν αυτη τη δυνατοτητα. Παντως, η αδιακοπη ληψη ειναι ενα μεσο, δεν ειναι ο στοχος, ουτε ο καλλιτεχνικος σκοπος…
Το φιλμ πραγματευεται προσωπικα μου συναισθηματα. Συναισθηματα ενος ανθρωπου που μεγαλωσε σε μια συγκεκριμενη πολιτιστικη παραδοση, απεναντι στο Χρονο, σε ιστορικους χαρακτηρες. Χωρις αμφιβολια προκειται για ενα συστημα αισθησεων και ιδεων ενος συγχρονου πολιτη της πατριδας μου…
Αντιμετωπιζω τον Χρονο ως ολοτητα, ως Διαρκη Ενεστωτα. Πρεπει να βρεθω μεσα του, πρεπει να μεινω τοσο ακεραιος οσο αυτο το καλλιτεχνικο οικοδομημα (το Ερμιταζ), πολλαπλο αλλα και αδιαιρετο. Δεν χρειαζονται κοντινα, μονο ενα και μοναδικο πανοραμα…
Δεν ειμαι ικανος για επαναστασεις, η τελος παντων οι επαναστασεις δεν ειναι στη φυση μου. Προτιμω την εξελιξη. Άλλωστε πως μπορουμε να μιλαμε για νεωτερισμους στην ουσια της Τεχνης;
Τι καινουργιο, για παραδειγμα, φερνουν ο Καντινσκι και ο Μαλεβιτς σε σχεση με την τεχνη της Αρχαιας Αιγυπτου;
Θεωρω πως η διακριση των εργων τεχνης σε νεωτεριστικα κλπ, ειναι μια συμβαση στο μυαλο των κριτικων. Η Τεχνη δημιουργηθηκε, στην πραγματικοτητα δημιουργηθηκε πριν πολυ καιρο… Βεβαια, καθε καλλιτεχνης επιλεγει τον δρομο για να φτασει στο σκοπο του. Προσωπικα δεν δικαιουμαι καθαρους πειραματισμους. Δεν ειμαι εκατομμυριουχος. Κανω ταινιες ειτε με κρατικα λεφτα ειτε με χρηματα ανθρωπων που με εμπιστευονται.
Η ΡΩΣΙΚΗ ΚΙΒΩΤΟΣ ειναι μια απολυτα Ακαδημαϊκη δημιουργιας. Επινοηθηκε και σχεδιαστηκε εδω και πολυ καιρο, υλοποιηθηκε κατω απο εξαιρετικα δυσκολες συνθηκες…
Η ταινια δεν «εγινε» στις 23 Δεκεμβριου 2001. Εκεινη την ημερα απλως φτιαξαμε εναν καμβα, αν θελετε, πηραμε μια ανασα. Το γυρισμα, οσο σημαντικο και να ειναι, δεν ειναι για μενα πρωταρχικο στο εργο. Η δημιουργια της εικονας περιλαμβανει συγκεκριμενη επεξεργασια του υλικου, του φωτος. Δουλεψαμε το χρωμα με τους πιο συγχρονους υπολογιστες.
Η αρχικη εικονα αποτελεσε τον καμβα οπου συνθεσαμε χρωμα και φως. Οι ηχοι, το soundtrack, δινουν μιαν αλλη ανασα στο φιλμ. Η κινηματογραφικη τεχνη δεν αφορα στη ληψη, αλλα στη συνθεση.

Το πρωτο αυθεντικο αριστουργημα του 21ου αιωνα… ΣΤ’ Μερος…
Στο E’ μερος του αφιερωματος, δωσαμε το λογο στον δημιουργο της Ρωσικης Κιβωτου Aleksandr Sokurov. Σημερα, θα ακουσουμε μερικους συνεργατες του και κριτικους που μιλησαν με ενθουσιωδη τροπο για τον δημιουργο και την ταινια του. Κι αν τα παρακατω σας δημιουργησουν την αναγκη να δειτε τη Ρωσικη Κιβωτο, υπομονη… Σε 2 μερες ειναι η πρεμιερα και με το εισιτηριο που θα σας δωσουμε θα τα καταφερετε!

Mikhail Piotrovsky (Διευθυντης του Μουσειου Ερμιταζ και πρωταγωνιστης της ταινιας)
Η Ρωσικη Κιβωτος αντανακλα το ονειρο του δημιουργου, αλλα την ιδια στιγμη ενσαρκωνει το ονειρο πολλων ανθρωπων, που οι ζωες τους ειναι συνδεδεμενες με το Ερμιταζ. Το μουσειο ξαναηρθε στη ζωη. Η ιστορικη μνημη που παρουσιαζεται μεσα σε αυτους τους τοιχους, μεσα σε ολους αυτους τους ανοιχτους χωρους και ειναι παρουσα καθε στιγμη, πηρε σαρκα και οστα με τις δυνατες, ιδιομορφες εικονες του Aleksandr Sokurov. Η ταινια ειναι ταυτοχρονα ιδιαιτερα ψυχαγωγικη και αφανταστα ομορφη.
Η Ρωσικη Κιβωτος αποδειχθηκε μια ασυνηθιστη, δραματικη και εντονη αφηγηση της πολιτιστικης ιστοριας της Αγιας Πετρουπολης και μεσω αυτης της ιδιας της Ρωσιας, θετοντας ξανα το αιωνιο ερωτημα για την μοναδικοτητα, την ανεξαρτησια και σημασια του πολιτισμου σε ενα τοπο που η Ευρωπη τον εχει αγαπησει, αν και δεν αποτελει κομματι της.
Η Ρωσικη Κιβωτος δειχνει οτι ο κινηματογραφος μπορει να σχετιστει με τον κοσμο των αυθεντικων μουσειακων εκθεματων με ευγενεια, με σεβασμο και αγαπη, οχι απο το φοβο τυχον φθορας τους αλλα απο την επιθυμια να μην διαταραξει, η ακομα περισσοτερο να ταυτισθει με την, σχεδον ιερη, ενταση της ατμοσφαιρας που εκπεμπει ενα μουσειο.
Αυτη η ταινια παρακολουθειται πραγματικα, με μια ανασα: την ανασα ενος απο τα πιο καταπληκτικα μουσεια του κοσμου.

Βαλερι Γκεργκιεφ (Καλλιτεχνικος Διευθυντης του θεατρου Μαρινσκι)
Τωρα πια αισθανομαι ηρεμος, εχοντας παρει μερος σε ενα τοσο βαθυστοχαστο εγχειρημα. Ολα αυτα που πραγματοποιηθηκαν μπροστα στα ματια μου, ηταν μερος ενος τεραστιου εγχειρηματος, το οποιο, ισως, ηταν ασυλληπτο απο το ανθρωπινο μυαλο.
Θελω να συγχαρω τον Aleksandr Sokurov, ειδικα ως κατοικος της Αγιας Πετρουπολης… Του απευθυνω τα πιο εγκαρδια συγχαρητηρια, ελπιζοντας σε εξαιρετικα αποτελεσματα, ενα δωρο για τα 300 χρονια της πολης μας. Η επετειος ειναι πολυ σημαντικη για μας και ο εορτασμος κατι που μας απασχολει διαρκως.
Η εμφανιση της πολης της Αγιας Πετρουπολης και η υπαρξη του θεατρου Μαρινσκι ειναι μια σχεση αδελφου και αδελφης. Εμεις, αντιπροσωπευουμε την μικρη αδερφη και η πολη ειναι ο μεγαλος αδερφος μας, ειμαστε δεμενοι στενα. Η ομορφια του Ερμιταζ και η ομορφια του θεατρου Μαρινσκι, δεν ειναι παρα το επακολουθο της υπαρξης μιας μοναδικης πολης σαν την Αγια Πετρουπολη, τοσο δημιουργικης και τοσο καλλιτεχνικης.

Και οι κριτικοι σε ολο τον κοσμο τη λατρεψαν…

Ενα απο τα πιο εκπληκτικα φιλμ ολων των εποχων.
Η τελικη σκηνη κοβει την ανασα…
Roger Ebert, Chicago Sun

Η σκια της ΡΩΣΙΚΗΣ ΚΙΒΩΤΟΥ στοιχειωνει την κινηματογραφικη παραγωγη του 2002. Ακομα και οι ειδικοι μενουν αναυδοι…
Tobias Kniebe, Sueddeutsche Zeitung

Ασυγκριτη δεξιοτεχνια
Περιοδικο TIME

Μια μαγικη υπενθυμιση για τις ανεξερευνητες δυνατοτητες της κινηματογραφικης τεχνης
The Economist

Μια υπεροχη πραξη δημιουργιας, μια παραξενη ιστορικη οφθαλμαπατη, ζωντανεμενη απο μια και μονη καθοριστικη κινηση του μαγικου χεριου του Αλεξαντερ Σοκουροφ
NEW YORK TIMES

Ισως η πιο συναρπαστικη δημιουργια του αυθεντικου διαδοχου του Ταρκοφσκι…
Derek Malcolm, The Guardian

Ενα λαμπερο διαμαντι
Peter Bradshaw, The Guardian

Το πιο αυθεντικο φιλμ του φετινου φεστιβαλ Καννων. Μια ανεπαναληπτη επιδειξη σκηνοθετικης ικανοτητας…
Stephen Hunter, Washington Post

Ενα απιστευτο tour de force τεχνικης.
Didier Peron, Liberation

Μια υπερτολμηρη καλλιτεχνικη επιλογη. Ενα ταξιδι στο χρονο με μια ανασα…
Marie-Noelle Tranchant, Le Figaro

Και μονο για αυτη την αποκαλυπτικη αισθηση, πρεπει να βυθιστουμε στο φιλμ του Σοκουροφ
Jean-Francois Rauger, Le Monde

Μια ανεπαναληπτη αισθηση ρευστοτητας
Francois Gorin, Telerama

Το απολυτο αριστουργημα… Μια ολοκληρωτικη αισθητικη εμπειρια… Το λιγοτερο που αξιζει η ΡΩΣΙΚΗ ΚΙΒΩΤΟΣ ειναι ο Χρυσος Φοινικας
Philippe Dupuy, Nice-Matin

Κοβει την ανασα…
Jean Roy, L’Humanite

Ενα αριστουργημα… Απιστευτο…
Diego Lerer, Clarin

Η ΡΩΣΙΚΗ ΚΙΒΩΤΟΣ θα μεινει στην ιστορια ως ανεπαναληπτο επιτευγμα…
Lietta Tornabuoni, La Stampa

Ενορχηστρωμενο σαν συμφωνια του Τσαϊκοφσκι, η τελευταια δημιουργια του Αλεξαντερ Σοκουροφ, ενα θαυμα που δεν εχετε ξαναδει ποτε
Eye Weekly

Ενα επιτευγμα…
Thierry Jobin, Le Temps

Ανοιγει νεους δρομους στην κινηματογραφικη γραφη…
Angel Fernandez-Santos, El Pais

Τελεια χορογραφημενο
Luis Bonet Mojica, La Vanguardia

Θαυμαστο…
Hanns-Georg Rodek, DIE WELT

Μη διανοηθειτε να βραβευσετε την ταινια με Ειδικο Τεχνικο Βραβειο, δωστε στον τυπο το Μεταλλιο της Τιμης
Mark Peranson, City Pages

Το πρωτο αριστουργημα του νεου αιωνα
Leon Cakoff, Cineguia

Κι επειδη αν δεν παινεψεις το σπιτι σου θα πεσει να σε πλακωσει…

Ο Sokurov πραγματικα μαγευει με αυτον τον περιπατο μιαμισης ωρας μεσα στο επιβλητικο Hermitage που προσφερει τα μεγιστα απο πλευρας ατμοσφαιρας.
Θοδωρης Σαρλας, Cine.gr

Η ταινια αποτελει ενα τεχνολογικο θαυμα.
Γιωργος Ζερβοπουλος, Cine.gr

Το πρωτο αυθεντικο αριστουργημα του 21ου αιωνα… Τελευταιο Μερος…

Τελευταιο μερος του αφιερωματος το σημερινο, συμπιπτει μαλιστα (οχι τυχαια) με την πρεμιερα της Ρωσικης Κιβωτου στις αιθουσες. Ο διαγωνισμος για τα εισιτηρια που δινει το Cine.gr στους αναγνωστες του ειναι σε εξελιξη, ενω ετοιμαζεται ακομα ενας με διαφημιστικα δωρα απ’ την κατα πολλους «ταινια της χρονιας» (αφισες, φωτογραφιες)!! Προς το παρον μονο στην Αθηνα, απ’ την επομενη εβδομαδα και στη Θεσσαλονικη, τα εισιτηρια μας θα εχουν ισχυ απ’ την προσεχη Δευτερα και για εναν ολοκληρο μηνα, ενω τα ονοματα των τυχερων θα αρχισουν να δημοσιευονται απο αυριο στην πρωτη σελιδα του Cine.gr. Απο Δευτερα δηλαδη, στον κινηματογραφο Άστυ (Κοραη 4) οι τυχεροι αναγνωστες μας θα παρακολουθησουν τη Ρωσικη Κιβωτο και θα βγαλουν επιτελους τα δικα τους συμπερασματα για το πολυαναμενομενο Ρωσικο αριστουργημα. Αν ωστοσο δεν μπορειτε να περιμενετε, η ταινια απο σημερα θα παιζεται στο Άστυ και το Τριανον. Καλη cineθεαση!

NO CUT = DIRECTOR’S CUT

Η Ρωσικη Κιβωτος ειναι μια ταινια φορτωμενη με ρεκορ και πρωτιες: Το πρωτο φιλμ χωρις μονταζ, ενα μονοπλανο, η μεγαλυτερη σκηνη steadicam της ιστοριας, η πρωτη ακομπρεσσαριστη High Definition ταινια, αποθηκευμενη απ’ ευθειας απο το γυρισμα σε ενα φορητο συστημα σκληρων δισκων και οχι σε φιλμ η σε tape. Ειναι ομως ενα εργο ενος σκηνοθετη που δεν τον νοιαζουν καθολου οι «πρωτιες» και τα «ρεκορ» και δεν γοητευεται ιδιαιτερα απο την ιδεα της εφευρεσης κατι «νεου». Ο Aleksandr Sokurov επικεντρωνει στα απλα, αρχικα συστατικα μιας κινηματογραφικης ταινιας: Τον ηχο, την εικονα, τον χρονο.
Η Ρωσικη Κιβωτος αρχισε το ταξιδι της πριν τεσσερα χρονια. Η ιδεα ακουγοταν νεωτεριστικη αλλα πραγματοποιησιμη. «Σιχαινομαι το μονταζ, ας μη φοβομαστε τον χρονο». Η ιδεα του για μια ταινια, μιας ληψης σε πραγματικο χρονο με ψηφιακη καμερα, μεσα στο μουσειο του Ερμιταζ φαινοταν θαυμαστα απλη αν οχι ευκολη. Ψηφιακο βιντεο, μια ληψη, καθολου μονταζ. Το ονειρο καθε παραγωγου!!!
Φυσικα τα πραγματα ηταν εντελως διαφορετικα. Η Ρωσικη Κιβωτος ξεπερασε καθε προσδοκια σε επιπεδο δυσκολιας. Χρονια αναπτυξης και σχεδιασμου μιας ιδεας την οποια πολλοι ανθρωποι δεν μπορουσαν να αντιληφθουν η θεωρουσαν δεδομενη την αδυναμια πραγματοποιησης της. Μηνες γεματοι προβες και προετοιμασια για μια και μονο ληψη που θα ολοκληρωνοταν σε μια και μονη μερα γυρισματος. Ενα συνεργειο απο Γερμανους και Ρωσους επρεπε να συμβιωσει και να συνεργαστει για μια στιγμη υψηλης φορτισης που θα υλοποιουσε ενα καθαρο δημιουργικο οραμα. Ωστοσο, οταν το γυρισμα τελειωσε, τα πραγματα αποδειχθηκαν απλα. Ο Sokurov ειχε ενα οραμα, που εγινε ολοκληρο πραγματικοτητα σε μια μοναδικη στιγμη. Ειχε τα παντα στο μυαλο του και, ενενηντα λεπτα αργοτερα, τα παντα βρεθηκαν στην ταινια. Μια ταινια που ουσιαστικα μονταριστηκε απο την καμερα. Ενα φιλμ που αντανακλα κυριολεκτικα τη ροη του χρονου. Οπως και στη ζωη, ειναι αδυνατο να διασπασουμε τον χρονο.
No cut = director’s cut
Η συνεχεια στη μεγαλη οθονη!

Γιαννης Δηρακης

Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια. Στείλτε το πρώτο!

Αυτή τη στιγμή δεν είστε συνδεδεμένος. Συνδεθείτε ή κάντε εγγραφή για να σχολιάσετε.