ευχάριστη ταινία, καθόλου κουραστική. η ατμόσφαιρα της Βαρκελώνης και ο σουρεαλισμός που κρύβεται σε αυτή σε ξεκουράζουν. για άλλη μια φορά ο Woody Allen κάνει ένα κοινότυπο σενάριο, να μην είναι κοινότυπο. δυστυχώς με απογοήτευσαν οι ερμηνείες. ο Bardem περιορίζεται στην γοητεία του και τίποτα άλλο που προσωπικά δεν με καλύπτει κι έτσι δεν μπορώ να πω τίποτα παραπάνω από το ότι "πέρασε αλλά δεν ακούμπησε". η Scarlette μάλλον θα πρέπει να γυρίσει πίσω στον χώρο του μόντελινγκ και να αφήσει την ηθοποιία, είναι σχεδόν αστεία ως ηθοποιός. η Hall αδιάφορη αλλά κατάφερε να δείχνει όσο χλιαρή χρειαζόταν. respect στην Penelope Cruz, τρελή και σέξι (ακόμα κι όταν βρίζει!). ίσως η μόνη δυνατή ερμηνεία της ταινίας.

exw na dhlwsw to e3hs: oles oi tainies toy woody allen poy den paizei o idios einai e3airetikes, enta3ei h alh8eia einai oti den ton paw kai ws h8opoio. h sygekrimenh einai e3airetikh, poly kales ermhneies apo oloys kai endiaferoysa ypothesh. an eisai 13 xronos mhn th deis.
xcitergr

katapliktiko!o woody allen einai meta ton scorseze o megaliteros en zwi americanos skinothetis kai sinexizei na dimiourgei eksairetika film san afto edw.para ta 72 tou xronia einai toso freskia kai prototipi i matia tou, toso kofteri i skepsi tou kai toso anegixti apo to xrono i emfyia tou pou se sigkinei. apolafstiko oso ta kalitera tou to vicky christina barcelona einai ena iperoxo film, paneksipno san ton dimiourgo tou kai diaolemena apolafstiko ap tin arxi ws to telos. o woody se megales formes,dilwnw aplws enthousiasmenos.
giannis smoilis

Απορω γιατι πρεπει να πηγαινω στο cinema να βλεπω ταινιες τετοιου ειδους...
Βασικα...γιατι ταινιες σαν και αυτη βγαινουν στο cinema και δεν πανε κατευθειαν στα DVDαδικα; Και μετα στην TV!
Γιατι πρεπει να κλειστω σε ενα Cinema για να τη δω και να ακουω τα σοφιστικε σχολια του καθενος; Να ηταν θερινο να πω οk, κατω απο τα αστρα.
Ok, το δεχομαι, ετσι ειναι ο Woody, ετσι ηταν και το Scoop, χαρουμενα εργακια.Ειτε σ`αρεσει, ειτε δε σ`αρεσει.
Γιατι πρεπει να δινω ομως 8 ευρω + pop corn για να δω μια ταινια χαρακτηρων-ψυχακηδων;
Δηλαδη Ο ΣΙΝΕΜΑΣ εχει Dolby Digital, 30 μετρα οθονη κλπ για να μπορω να δω και να ακουει την Penelope να λεει `mierda` τσιριχτα, surrounding me, και να μην βλεπω καν mierdες 30 μετρων;
Να εβλεπα εφε σε συνδυασμο με surround ηχο, αιμα, sex, να μ`επιανε λιγο τρομος ρε αδερφε και να με τρομαζε το `μπαμ` οπως το τελευταιο πατημα που κανει ο STOMPας με τον σκουπιδοτενεκε, να πω ok, αξιζει!!! Έστω cartoon με Woody Woodpecker.
Αλλα τωρα τι να πω; Χαρηκα την Scarlet?
Ε ΔΕΝ ΤΗ ΧΑΡΗΚΑ!!!
Αποψη μου φυσικα : Δειτε τη στο DVD. Με μπυρα και πιτσα...και αν νυσταξετε...νανι.Αν και στο DVD μεσημερι την εβλεπα ευχαριστα. Γι`αυτο και ο μετριος βαθμος.
Έτσι πεζος που ειμαι, πεζα το βλεπω :)
Sorry Woody.
ΤΑ`ΣΠΑΝ

Πολυ ωραια ταινια!! Για ακομα μια φορα ο Woody Allen αποδεικνυει το ταλεντο του τοσο στο σεναριο οσο και στην σκηνοθεσια! Άμεσο χαριτωμενο αστειο στην αρχη, καθηλωτικο αισθησιακο αναπαντεχο στην συνεχεια!! Ο Javier Bardem ηταν η προσωποποιηση της γοητειας ενω η Scarlett Johansson και η Rebecca Hall εδωσαν το καλυτερο τους εαυτο. Αυτη ομως που πραγματικα φωτιζει και δινει ωθηση στην ταινια ειναι η Penelope Cruz η οποια δινει μια οσκαρικη ερμηνεια!! Έχει πετυχει την τελεια ταυτιση με την ηρωιδα που υποδυεται!!
Αλλα και τα τεχνικα μερη της ταινιας ειναι πολυ προσεγμενα. Έχει μαγευτικη φωτογραφια, οι συντελεστες εχουν εκμεταλλευτει ολα τα στολιδια της Βαρκελωνης ενω ολη η ταινια στολιζεται απο μια μεθυστικη μουσικιη επενδυση! Αφου στο τελος της ταινιας νομιζεις πως επεστρεψες απο Ισπανια. Με λιγα λογια ο Woody Allen καταφερε με μια ταινια νε ενεργοποιησει σχεδον ολες μας τις αισθησεις!!

Βαθμολογια: 9/10 (δειτε την)
Παναγιώτης

Η ταινια προσπαθει να καταδειξει πως λειτουργουν διαφορα συστηματα συντηρησης και ισορροπιας. Στο υπολογιστικο περιβαλλον της Βικυ τα παντα ειναι τοσο προκαθορισμενα, ωστε ενδιαφερον να προκαλουν ζητηματα του στυλ "Ο ταδε μετακομισε εκει, επειδη το τουβλο της νεας οικοδομης ειναι καλυτερο κατα τοσο τοις εκατο απο το προηγουμενο... κ.ο.κ.". Αντιθετα, την Κριστινα δεν τη "χωρα ο τοπος"! Παντου περισσευει, ολα στη χαοτικη της λογικη και αντιληψη χανουν ταχυτατα της αξια και σημασια τους. Ωστοσο, η μια ειναι φιλη (και απ` οσο αποδεικνυεται κι αληθινη φιλη) με την αλλη. Πως εξηγουνται αυτες οι "παραπληρωματικες σχεσεις"; Πως δικαιολογουμε αυτην την ακατασταση ζωη; Ειναι, αραγε, πραγματικα ακαταστατη; ΑΥΤΟ απανταει η ταινια, δειχνοντας -νομιζω επιτυχως- τη σχετικοτητα του "χαοτικου" και του "υπολογισμενου". Πως το δειχνει αυτο; Μεσα απο τη δυναμικη, ερωτικη και παραδοξη ισορροπια του Χουαν Αντονιο - Μαρια Ελενα και Κριστινα: η Κριστινα τρεπεται στο "λογικο" στοιχειο της σχεσης, αυτο που οι δυο βασικοι πυλωνες της θεωρουν ως τον απολυτο εξισορροπιστη της, το "χαμενο στοιχειο" της. Γι` αυτο η αποχωρηση της φαινεται σε εκεινους αδικαιολογητη, ενω σε εμας σαφως δικαιολογημενη. Αντιθετα, στο μετρημενο περιβαλλον της Βικυ η ισορροπια ΔΕΝ επερχεται στην πραγματικοτητα ποτε: υπαρχει, αραγε, διεξοδος στο υπολογιστικο μυαλο; Ο σεναριογραφος και σκηνοθετης μαλλον δεν το πιστευει, αν λαβουμε υποψη και τη θεση του κεντρικου ηρωα στο "Match Point": η Βικυ δεν μπορει να βγει απο το περιβαλλον της, γιατι η ιδια δημιουργει σε ολο το εργο τις αντιρρησεις γι` αυτο. Κι οταν, επιτελους, δινει την προοπτικη της διεξοδου στη ζωη της, ενα αιφνιδιο συμβαν (πυροβολισμος) αρκει, ωστε βιαια να την επαναφερει στη δεδομενη ισορροπια της, με αλλοθι αυτη τη φορα και το συμβιβασμο βεβαιο.
Τελειωνοντας η ταινια αναποφευκτα σου δημιουργει το ερωτημα για το ποιο συστημα φαινεται να λειτουργει καλυτερα: του Χουαν Αντονιο, που πρεπει διαρκως να βιωνει -και για να λειτουργει δημιουργικα- σε ενα διπολικο περιβαλλον πιεσης και εκτονωσης (αυτη συνιστα η Κριστινα), της Μαρια Ελενα που πρεπει διαρκως να βρισκει ρολο κριτη και να αποτελει τον ισχυρο πολο της ζωης αλλου, που χρειαζεται ομως την εκτονωση που παρεχει η νιοτη της Κριστινα, η της Βικυ, που αποδεχεται μοιραια την αορατη ζωη; Και η Κριστινα; Αυτη ειναι τελικα το περισσευουμενο ηλεκτρονιο, που δινει ενεργεια και ζωη, χωρις "πυρηνα" η ιδια;
Στο μαγευτικο φυσικο περιβαλλον του εργου, που συνοδευεται απο ταιριαστη ομορφη μελωδια, οι δυσλειτουργιες των ανθρωπων δεν μπορουν να κρυφθουν, παρολαυτα. Ουτε η δεδομενη ομορφια των προσωπων και σωματων μπορει να τις κρυψει. Ουτε ο "δικαιος συμβιβασμος" μας αρεσει ουτε το κενο της Κριστινα μας αρεσει ουτε το οριακο της Μαρια Ελενα ουτε το εξαρτημενο του Χουαν Αντονιο.
Για ολους αυτους τους προβληματισμους νομιζω οτι αξιζει κανεις να δει την ταινια, παρα να την αντιμετωπισει σαν ενα ερωτικο παραμυθι.
Η ερμηνεια της Πενελοπε Κρουζ ηταν η πιο απαιτητικη, κριτηριο της ολης ταινιας και δικαιωνει την ηθοποιο, που ειναι απλως εκπληκτικη, σκιαζοντας τους συμπρωταγωνιστες της, που ειναι επισης ανετοι στους ρολους τους, αλλα αναγκαια υποχωρουν...
Βαθμολογια: 8/10
sotlaw

Σε μια χρονια οπου στις εγχωριες πολιτικες δημοσκοπησεις θριαμβευει ο Κυριος Κανενας στα τεκταινομενα περιξ της εβδομης τεχνης παγκοσμιως μοιαζει να βασιλευουν χρυσες μετριοτητες πολλες φορες ευγενικη χορηγια διασημοτητων οπως καλη ωρα ο Γουντυ Άλεν. Εν προκειμενω σαν αλλος πολωνος υδραυλικος ο καταξιωμενος νεουρκεζος δημιουργος αποδεχομενος την προσκληση των Καταλανικων αρχων αυτοεξοριστος για τριτη φορα αφηνει πισω του τα πατρια εδαφη με τη γνωριμη θεματολογια και τους οικειους χαρακτηρες για μια ατσαλη βουτια στα βαθια με σωσιβιο ενα ρηχο και προβλεψιμο σεναριο που αγωνιζεται ματαια να μας πεισει οτι η Βαρκελωνη χρωστα την φημη της σε γκαλερι ζωγραφικης και σε βιλες των προαστιων με αμερικανους μετοικους. Ουτε βεβαια η περιρρεουσα ερωτικη ατμοσφαιρα εξαντλει την δυναμικη της σε ενα γρατζουνισμα της κιθαρας. Κοντολογις με Κρουζ, Γιοχανσον, Μπαρδεμ στα ασφυχτικα ορια ενος σκοτεινου θαλαμου εμφανισης φωτογραφιων παντοτε ελλοχευει ο κινδυνος να καει το φιλμ κυριως απο την εκουσια απροθυμια καποιων να αποστασιοποιηθουν απο πρακτικες αρπα-κολα καθοτι πολλακις την δοξα πολλοι εμισησαν το χρημα ουδεις. Τωρα το The greatest τζιβιτζιλικι ever, κατα τον συμπαθη Δανικα μπορει πραγματι να ελαβε χωρα στο περιθωριο των γυρισματων σε μια τυπικα μεσογειακη βραδια με το κρασι να λυνει και τις πιο περιπλοκες εξισωσεις αλλα πανω στο πανι αγαπητε Δημητρη φευ ανθρακες ο θησαυρος.

ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ 4/10

ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΡΔΑΛΗΣ

Δεν ειναι απο τις καλυτερες ταινιες του Γ. Άλλεν, αλλα εχει να πει αρκετα.
Η Π. Κρουζ κλεβει την παρασταση (η πλαστικη στη μυτη την εχει κανει κουκλα).
Gloriana

Δεν χωραει αμφιβολια οτι ο Woody Allen ειναι ενας απο τους πιο υπερπαραγωγικους σκηνοθετες που υπηρξαν ποτε. Στο "Vicky Cristina Barcelona" ακολουθει μια ασυνηθιστη για τα δεδομενα του αφηγηματικη τεχνικη που αναλαμβανει να παρουσιασει αναλυτικα ολη την ιστορια αφηνοντας του απλετο χρονο για να αναπτυξει τους χαρακτηρες και τα συναισθηματα τους. Και οντως το καταφερνει αποσπωντας ιδιαιτερα καλες ερμηνειες ιδιαιτερα απο τη Rebecca Hall. Φυσικα τα σχολια ειναι περιττα για την εκρηκτικη Penelope Cruz η οποια κερδιζει επαξια το Oscar κρατωντας αμειωτο το ενδιαφερον του θεατη σε ολο το δευτερο μισο της ταινιας με την απιστευτα ρεαλιστικη εικονα της φλογερης καλλιτεχνιδος ισπανιδας. Το σεναριο του Woody Allen ειναι αριστα δομημενο και το αποτελεσμα κατι παραπανω απο ικανοποιητικο αφου μετα απο το Μανχαταν και το Λονδινο που αποτελεσαν πολεις-σταθμους στην καριερα του Woody Allen ερχεται τωρα να προστεθει και η Βαρκελωνη με τα υπεροχα πλανα και τοπια της Ισπανιας.

Vicky Cristina Barcelona
3.5/5
Χρήστος Μαλτέζος