---

Τρί 29 Ιαν 2008

Δέκα Χαμένα Δίωρα για το 2007 : Πάρτ(ε) (το) δεύτερο

διαβάστε το α` μέρος

Επειδή φίλοι και εχθροί δεν άντεχαν άλλο και απειλούσαν πως θα δουν 2 ταινίες συνεχόμενες με τον Adam Sandler αν δεν δημοσιεύσουμε τις πέντε χειρότερες ταινίες της χρονιάς, το φτυάρι επιστρέφει πιο θυμωμένο, για να σας προφυλάξει από άλλους πέντε λόγους που θα μπορούσαν να σας κάνουν να αντιληφθείτε την ματαιότητα της ζωής.

Αν και στις θέσεις 6-10 τα πράγματα ήταν δύσκολα αναφορικά με την επιλογή των ταινιών, η πρώτη πεντάδα ξεχώρισε με το σπαθί της. Ιδιαίτερα το νούμερο 1 πέρα από λόγος να αυτοκτονήσεις, μπορεί επίσης και να είναι λόγος να χωρίσεις, να αλλάξεις ομάδα, χώρα κατοικίας, αγαπημένο malt, ακόμη και σεξουαλικές προτιμήσεις, καθώς η θέασή της είναι τόσο έντονα κακή, που αλλοιώνει το DNA σου. Αντέχετε να μάθετε ποια είναι; Προχωρήστε παρακάτω…

5. Alter Ego: Η πρώτη εμφάνιση του Σάκη Ρουβά στην μεγάλη οθόνη δεν ήταν και τόσο κακή τελικά, καθώς οι υπόλοιποι συντελεστές της ταινίας είχαν επιλεγεί με μοναδικό κριτήριο το υποκριτικό τους άνω όριο να είναι ο Vin Diesel. Έτσι είδαμε ανθρώπους με πολλές δυνατότητες να παίζουν λες και συμμετέχουν σε θεατρικό για παιδία με σύνδρομο down και ως εκ τούτου είδαμε τον Σάκη ως Edward Norton. Τα μαγικά όμως δεν σταματούν εκεί. Ο Σάκης τα έχει όλα : λεφτά, δόξα, εξουσία, γυναίκες, ομορφιά, νιάτα. Τι θα μπορούσε να του λείπει; Η προεδρία της δημοκρατίας; Μετοχικό κεφάλαιο στο Mall; Το τηλέφωνο του Σαρλά; Όχι φίλοι μου, τίποτα από αυτά τα πεζά. Στο Alter Ego καταλαβαίνουμε πως ότι και να έχεις, πάντα ζητάς περισσότερα, με μια τάση προς την «χαμηλή κεφαλαιοποίηση», καθώς όταν μπορείς να έχεις την Ντορέτα Παπαδημητρίου ή οποιαδήποτε λυσσασμένη 18χρονη, θεά groupie επιθυμήσεις, εσύ γουστάρεις να καθαρίζεις ψάρια με την Δανάη Σκιάδη, που αν και είναι γλυκύτατη, δεν θα την επέλεγε ούτε ο πατέρας της, από τις προαναφερθείσες. Τόσος ρεαλισμός στο σενάριο... Τελικά όπως όλοι φοβόμαστε, ο Σάκης μετά από μια εσωτερική αναζήτηση που μόνο ο Pasolini ή ο Tarkovsky θα μπορούσαν να αποτυπώσουν έτσι, ανακαλύπτει πως η ευτυχία είναι στα μικρά πράγματα, αγαπάει και το γυρνάει στο έντεχνο. Αν είναι έτσι, να παραιτηθώ και εγώ από το cine.gr και να ψιθυρίζω την γνώμη μου για τις ταινίες στους περαστικούς στην Ερμού. Ωραίος ο Σάκης, αλλά μην τα μπλέκουμε... Next!

4. Resident Evil 3: Extinction: Resident Evil 3 ή αλλιώς «Η εξόντωση (του θεατή)». Ναι μεν τα έχω γράψει ήδη αναλυτικά, αλλά από τις χειρότερες ταινίες της χρονιάς δεν θα μπορούσε να λείπει και αυτή η ακατανόητη βλακεία, της οποίας το σενάριο πρέπει να έγραψε κάποιο ζόμπι και η οποία μπορούσε να κάνει τους θεατές να πηγαίνουν για ποπκορν και τουαλέτα, όταν χτυπούσε το τρίτο καμπανάκι του διαλλείματος, καθώς ακόμα και αν έχανες ολόκληρες σκηνές ή κανά εικοσάλεπτο, η δράση της ταινίας συγκρίνεται άνετα με εκείνη του παιχνιδιού Ατρόμητος – Προοδευτική, 0-0. Ναι μεν η Milla είναι ο ένας και μοναδικός λόγος που κάποιος μπορεί να έκανε το ατόπημα να παρακολουθήσει την εξόντωση του θεατή (καθώς και το δεύτερο μέρος ήταν γελοίο και ηλίθιο), αλλά ακόμα και έτσι, προτιμότερο θα ήταν να την έδειχναν να περπατά σε μια έρημο, μόνη και ελαφροντυμένη και να σκοτώνει ζόμπι πετώντας τους χαλίκια, παρά όλο αυτό το παραλήρημα βίας που είδαμε και δεν μας ενδιέφερε καθόλου. Δύο ώρες περνάνε, η Milla έχει σφάξει ότι άσχημο περνάει από την οθόνη, ο αρχικακός εκτός από αντιπαθής είναι παράλληλα και ένας ηλίθιος μεγαλομανής που θέλει να κυβερνήσει μόνος ένα κόσμο που δεν θα έχει κόσμο (sic) παρά μόνο ζόμπι και όταν όλο αυτό το πανηγύρι τελειώνει, εσύ αναρωτιέσαι μέχρι που θα έφτανες για μια γυναίκα. Αν θα έφτανες μέχρι την θέαση της Εξόντωσης, ξανασκέψου το πάντως…

3. Hitman: Δεύτερη ταινία déjà vu για την στήλη στην πεντάδα, αλλά για να πω την αλήθεια, μάλλον το Hitman είναι μια ένοχή μου απόλαυση, που πρέπει να σας την ομολογήσω, καθώς πρέπει να είναι η αγαπημένη μου από όλες τις ταινίες της δεκάδας. Στο Hitman κατά βάση βλέπουμε την Olga Kurylenko, καθώς αυτή και μόνο αυτή είναι η κεντρική ηρωϊδα της ταινίας. Η Olga λοιπόν είναι μια πόρνη πολυτελείας που μπλέκει άθελά της στην εξόντωση ενός μυστικού πράκτορα-νούμερου, από ένα αρχιμαφιόζο. Αλλά δεν φοβάται, καθώς είναι θαρραλέο κορίτσι, ακόμα και αν ο εκτελεστής που είναι πιο μουγκός από τον Harpo Marx και πιο άσχημος από τον Gennaro Gattuso, την κακομεταχειρίζεται. Αυτή όμως και πάλι δεν φοβάται. Καλά ίσως φοβάται λίγο, γι’ αυτό και ξεχνάει να φορέσει εσώρουχα, πράγμα που θα θέλαμε να παθαίνει κάθε συνοδός μας στο πρώτο ή έστω στο κρίσιμο ραντεβού. Η Olga λοιπόν έχει πέσει θύμα μιας θανάσιμης πλεκτάνης, καθώς (λογικά) η ρωσική μαφία θα την απειλούσε πως αν δεν παίξει σε αυτή την ταινία, θα της μικρύνουν με το ζόρι τα χείλη. Και επειδή αυτό θα ήταν έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, η κακομοίρα η Olga, δέχτηκε. Α! Στην ταινία παίζει και κάποιος άλλος, που κάνει τον μυστικό πράκτορα, που σκοτώνει και τελικά δικαιώνεται, αν και βασανίζει την Olga μας, χωρίς να την ικανοποιεί και καθόλου. Αν τώρα από την πρωτοτυπία του σεναρίου νοιώθετε τους απανωτούς οργασμούς να πλησιάζουν, σας επαναφέρω στην τάξη θυμίζοντάς σας πως το Hitman είναι η τρίτη χειρότερη ταινία της χρονιάς. Τόσο απλά. Είναι ηλίθιο. Μην το δείτε. Πως αλλιώς να σας το πω;

2. Fantastic Four: Rise of the Silver Surfer: όταν έβλεπα το πρώτο μέρος των τεσσάρων αυτιστικ…, εε, φανταστικών σκεφτόμουν πως το κακό με τις μεταφορές κόμιξ στην μεγάλη οθόνη έχει παραγίνει και ευχόμουν να κερδίσει ο κακός. Και ω! του θαύματος, ο κακός έχασε. Αλλά όχι για πολύ, καθώς εδώ επιστρέφει, μαζί με ένα ασημένιο σέρφερ και κάνει πάλι το σύμπαν μπάχαλο. Και πρέπει πάλι να μας σώσει η Jessica Alba. Και μας ξανασώζει. Τόσο απλά, τόσο πρωτότυπα, τόσο μαγευτικά. Στην σειρά λοιπόν που πέραν της Jessica υπάρχουν : Α. ένας φλώρος μεγαλοεπιστήμονας που κανονικά δεν θα έπρεπε να τον πλησιάζει όχι η Jessica, αλλά ούτε θηλυκή ορμόνη σε δοκιμαστικό σωλήνα, Β : ένας «ωραίος» αντιπαθής γλίτσας, που ναι μεν είναι ωραίος, αλλά το να αυτοαποκαλείται ανθρώπινος πυρσός, τον κάνει πιο γραφικό από τα καντούνια της Κέρκυρας και Γ : ένας γορίλας σαν κακοψημμένο πορτοκαλί κέηκ, που ούτε χιούμορ έχει, ούτε γοητεία, ούτε κανένα ενδιαφέρον ύπαρξης στην οθόνη μας. Και μετά υπάρχει και η Jessica Alba που είναι… η Jessica Alba! Ο ασημένιος σέρφερ λοιπόν θέλει να καταστρέψει τον κόσμο για λόγους που (ευτυχώς) τώρα δεν θυμάμαι. Αντί λοιπόν να τον στείλουν στην παραλιακή να κάνει παντιές με τους άλλους κάγκουρες με το σερφ του, κάθονται και προσπαθούν να τον πείσουν να τους βοηθήσει να σώσουν τον κόσμο μας. Και τελικά με μια πράξη αυτοθυσίας ο σέρφερ καίγεται και σώζει τον κόσμο και έτσι μπορείς εσύ φίλε αναγνώστη να είσαι εκεί και να διαβάζεις την στήλη μου. Εντυπωσιακό; Ανεπανάληπτο; Στην πραγματικότητα τόσο κακό και ανούσιο που έχεις χάσει 30 βαθμούς IQ μόνο και μόνο διαβάζοντας για αυτό.

1. Η χειρότερη ταινία της χρονιάς : Και ναι φτάσαμε στο σημείο που όλοι περιμένατε. Εδώ που θα εκπληρωθούν οι αρχαίες γραφές, εδώ που θα μάθετε όλη την αλήθεια. Ποια είναι αυτή η τρισάθλια ταινία που μας έκανε να κόψουμε τον κινηματογράφο, το σεξ και το φαϊ για ένα μήνα; Ποια ταινία συντέλεσε στην αύξηση κατανάλωσης ηρεμιστικών; Ποια ταινία πρέπει να σβηστεί από το database του cine.gr και του imdb και να μην επανέλθει ποτέ, μέχρι να την σβήσει η λήθη από το μυαλό όλων μας;

Μα φυσικά…

Το Ghost Rider!

Είναι ριψοκίνδυνος, είναι μάγκας, φοράει πέτσινα και καβαλάει και μοτοσικλέτα. Και ο λόγος γίνεται φυσικά για τον Nicolas Cage aka Ghost Rider, όπου ενώ είναι ταγμένος στο δίκυκλο και την υπηρεσία του κοινού του, τα πάντα διαταράσσονται όταν ο διάβολος του χτυπά την πόρτα και τον πείθει (;) να του πουλήσει την ψυχή του για να σώσει τη ζωή του πατέρα του. Τελικά και την ψυχή πουλά κοψοχρονιά και ο πατήρ δεν σώζεται, με αποτέλεσμα μετά από χρόνια να πρέπει να κάνει κάτι χαμαλοδουλειές για τον συμπαθή άρχοντα του κάτω κόσμου. Και κερατάς και δαρμένος δηλαδή. O Nicolas Cage λοιπόν, ήταν κάποτε άτριχος και ηθοποιός. Μετά κάποιος (κακώς) του είπε ότι μπορεί να βγάλει μαλλιά και να το παίξει action hero, πράγμα που κάνει και στο Ghost Rider, την αποθέωση του λοβοτομημένου δηλαδή. Για αρχή το να βλέπεις το μόνιμα θλιμμένο πρόσωπο του Cage να προσπαθεί να βγάλει μια macho και «κακή» συμπεριφορά ως απεσταλμένος του Βελζεβούλη, είναι τουλάχιστον γελοίο. Εν συνεχεία, οι κακοί της ταινίας είναι πιο ηλίθιοι από αυτούς των αδερφών Κοέν και πιο ακίνδυνοι από τους κακούς στο μόνος στο σπίτι, καθώς προσπαθούν να σκοτώσουν τον ήρωά μας, με το να του… φωνάζουν! Πράγμα που προφανώς λύνεται με την χρήση ωτοασπίδας και αποσμητικού στόματος με κεντρικό ψεκασμό. Ο Ghost Rider λοιπόν, τρέχει από εδώ και από εκεί με την φλεγόμενη μηχανή του και επειδή η φάτσα του Cage δεν φοβίζει ούτε γάτα σε συνδυασμό με μπουγέλο, οι ιθύνοντες της ταινίας αποφάσισαν να του χαρίσουν και μια φλεγόμενη φάτσα-κρανίο, μπας και γελάσει,εεε, ψαρώσει κανένας 13χρονος και δει αυτό το ανοσιούργημα.Και επειδή και οι κριτικοί άνθρωποι (;) είναι στην ταινία βάλανε και την Eva Mendes και τις καμπύλες της, για να αποκτήσει και κάποιο ενδιαφέρον ένα σενάριο που μπάζει από παντού. Το Ghost Rider φίλε αναγνώστη, ναι, ήταν μακράν ότι χειρότερο είδα, καθώς ούτε ο Cage πείθει για action hero, ούτε τον προβληματισμό του για τα πάρε-δώσε με τον διάβολο ενστερνιζόμαστε, ούτε οι κακοί καταφέρνουν να γίνουν κάτι παραπάνω από εκνευριστικοί. Πάρτε μια ωραία fantasy περιπέτεια λοιπόν που έχετε δει και αφού βγάλετε, Α: το ενδιαφέρον, Β: την πλοκή, Γ: τον τρόμο/φόβο, Δ: τον κεντρικό χαρακτήρα, Ε: το ωραίο φινάλε, έχετε το Ghost Rider, μια ταινία που προτείνεται άνετα για δώρο DVD στον χειρότερο εχθρό σας. Ή έστω στον ΩΡΥΛΑ σας… Άθλιο…

Το 2008 μας έφτασε, ταινίες καλές και κακές θα συνεχίσουν να βγαίνουν, και το φτυάρι θα είναι εδώ για να απολαμβάνει τις πρώτες και να «περιποιείται» τις δεύτερες…

Καλή χρονιά!

---