---

Τετ 14 Νοε 2007

H Keira Knightley και το βιβλίο της ιστορίας

Το θύμα του φετινού μας τεύχους είναι η δεσποινίδα Knightley και ναι, αποτελεί φόρο τιμής στην προκάτοχο της στήλης και συνάμα μεγάλη θαυμάστρια της συγκεκριμένης δεσποινίδος. Αφιερωμένο στην Bride λοιπόν.

Την πρωτογνωρίσαμε στο Love Actually. Ναι εκεί. Γιατί το Bend It Like Beckham εκτός από την Άλκηστη, δεν ξέρω κανένα άλλον που να το έχει δει. Και πώς να το έβλεπε άλλωστε, όταν η κεντρική ηρωίδα της ταινίας είναι μια Ινδή που θέλει να γίνει ποδοσφαιριστής και μάλιστα να μοιάσει στον άνθρωπο που μεγαλύτερο επίτευγμα καριέρας ήταν να πάρει το Champions League, όταν κοιμήθηκε ο Θεός, ένα βράδυ του Μαΐου, τότε παλιά. Και να αφήσει τους κακόμοιρους (αλλά και αντιπαθέστατους) Βαυαρούς με το σημαιάκι του κόρνερ στο χέρι. Σε εκείνη την ταινία, το αγοροκόριτσο με το αμφίβολο χαμόγελο και το ακόμα πιο αμφίβολο ταλέντο, έλαμπε (;) δίπλα στις ντρίμπλες του κεντρικού αστεριού. Ναι αυτή την ταινία κανείς δεν την είδε…

Εισαγωγή και πάλι : η Keira είναι ο λόγος για τον οποίο το Love Actually έπεσε στο 5 από το 8 για κάθε γυναίκα και ανέβηκε από το 3 στο 7 (ή έστω στο 8 αν είστε πιο τρυφερός) για κάθε άντρα. Η σκηνή που ο ψιλοκάγκουρας φίλος ανοίγει την πόρτα και μπαίνει εκείνη φορώντας ένα μπερέ (ναι, μπερέ φόραγε, στο cine.gr γράφω όχι στο Marie Claire) και μειδιά, απλώνοντας όλο το θείο φως των άγιων ημερών των Χριστουγέννων στην σκηνή, ναι μας έχει μείνει αξέχαστη (και μας γλύτωσε και από την αγορά του special edition dvd για τα επόμενα Χριστούγεννα). Στην συνέχεια την απολαύσαμε τρις να θαλασσοδέρνεται μαζί με τον Depp και κάποιους άλλους ανάξιους αναφοράς (εκτιμώ πολύ τον μεγάλο Αυστραλό, αλλά μην μου πείτε ότι γι’ αυτόν υποστηρίξατε το franchise, έλεος) και σε κάθε σκηνή να είναι έτοιμη να διαφημίσει τα νέα προϊόντα της Rilken. Τέτοια καλοζωισμένη αιχμάλωτο πειρατών πραγματικά αμφιβάλλω πολύ αν θα ξαναδούμε…

Στο Domino κουβαλούσε όπλα και προσπάθησε να «ασχημύνει» χωρίς να αλλάξει τίποτα δραστικό στην εμφάνιση της και έτσι την ταινία την είδαν λιγότερα άτομα από εντός έδρας ματς του Ατρομήτου. Άσε που η Knightley όχι την Domino να κουβαλάει όπλα δεν μπορούσε να παίξει, αλλά ούτε να κουβαλήσει pizza domino, καθώς τα μαλλιά της πρέπει να ζυγίζουν περισσότερο από την ίδια. Το Pride and Prejudice δεν βλέπεται, ακόμα και αν σε έχει βάλει να το δεις ο jigsaw : τέτοια νύστα είχα να νοιώσω από τις πανελλήνιες που είχα να κοιμηθώ δύο βδομάδες. Στο φετινό Atonement την ξαναβλέπουμε να κάνει φιλότιμες προσπάθειες : βουτάει σε γούρνες, βγαίνει βρεγμένη και σαστισμένη (φοβερός συνδυασμός), γράφει γράμματα, κλαίει, ξανακλαίει, συνευρίσκεται με τον έτερο ανερχόμενο λούτρινο του βρετανικού σινεμά στην βιβλιοθήκη για τρία (3! – ναι κορίτσια, 3) λεπτά και παρόλα αυτά όλοι μιλούν για θεσπέσια ερμηνεία και για ένα άστρο που τελικά λάμπει. Μόνο σε μένα φαίνεται ότι το μοναδικό πράγμα που λάμπει στην Keira είναι το lip-gloss;

Ταινίες έρχονται και πάνε, η Keira σέρνει τα κόκαλα της ενδεδυμένα από τους καλύτερους σχεδιαστές σε ότι μεγάλο φεστιβάλ μπορεί και όλοι αναρωτιόμαστε ποτέ θα ξαναπαίξει μια σύγχρονη κοπέλα, σαν αυτή που αγαπήσαμε στο Love Actually. Ναι έχει στραβά δόντια – δεν μας πειράζει όμως γιατί είναι από τις πιο πετυχημένες σουφραζέτες (φόρος τιμής ο όρος στην δεσποινίδα της εισαγωγής). Ναι το χαμόγελό της σε πλήρη ανάπτυξη είναι χειρότερο από εκείνο του Chadler Bing. Ναι το μεικτό της βάρος είναι μικρότερο από το καθαρό της βάρος. Ναι υποκριτικά, όταν δεν κλαίει ή δεν χτυπιέται σε κάνει να θες να χτυπηθείς ο ίδιος. Αλλά, μα τον Τουτατή, γράφει όσο λίγες στην οθόνη και το πρόσωπό της θα έκανε τον Μικελάντζελο να αφήσει στην μέση την Καπέλα Σιστίνα.

Γι’ αυτό λοιπόν την αγαπάμε. Και θέλουμε να την δούμε σε κάτι φρέσκο και λαχταριστό. Έτσι και αλλιώς ότι ιστορικά πρόσωπα υπήρχαν μέχρι και στο βιβλίο της έκτης Δημοτικού (το αναθεωρημένο), τα έχει ενκοκαλώσει…

---