Κοίτα Τι Βλέπω: Η δικαίωση του... Jim Carrey (Bruce Almighty) και ο καταποντισμός του Steve Carell παρά τις έντιμες προσπάθειές του ως...Νώε. Αρπαχτή κατακλυσμιαίου budget (η ακριβότερη κωμωδία με κόστος 175+ μυρίων δολαρίων), ρηχού humor και εντελώς προσχηματικών μηνυμάτων. Ντροπή για Morgan Freeman – John Goodman η συμμετοχή σ’ αυτή την κονσερβοποιημένη φόλα. Περισσότερα>>>
Βαθμολογία:

Κοίτα Τι Βλέπω: Η γνωστή συνταγή του βετεράνου τηλεορασά Todd Holland: Ο αστέρας – σκύλος, το μικρό παιδί της μονογονεϊκής οικογένειας, γιος πυροσβέστη που νοιώθει σκιρτήματα για την κόρη της πυροσβεστίνας που ερωτεύεται ο πατέρας του. Πως σου φαίνεται; Κλισέ σε...ηρωικό βαθμό, με την προβλεψιμότατη εξέλιξη και την στάνταρ ευτυχή κατάληξη. Το δε αστείο εξαντλείται σε poop και πριτς. Μωρέ πριτς κι εγώ! Περισσότερα>>>
Βαθμολογία:

Κοίτα Τι Βλέπω: Νέα φασόν περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας για τον επαγγελματία Nicolas Cage, τον άνθρωπο από τον οποίο η Ακαδημία θα είχε απαιτήσει με χαρακτηριστική ευκολία την επιστροφή του oscar ερμηνείας για το Leaving Las Vegas αν είχε βέβαια αυτή τη δυνατότητα. Κράμα Paycheck - Η Αποζημίωση και Deja Vu, η ταινία επιφυλάσσει μια ακόμη ανώδυνη-αχρείαστη-ανύπαρκτη συμμετοχή της Julianne Moore ως ερμηνεία-καρύκευμα, αλλά και την οπτική όαση στο θέαμα της Jessica Biel, που πραγματικά προσπαθεί να μας πείσει ότι δεν είναι μόνο sexy. Τελικό συμπέρασμα; Next! Περισσότερα>>>
Βαθμολογία:

Κοίτα Τι Βλέπω: Υπάρχουν δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα: Το ένα είναι η θετική ανταπόκριση που έχει η είδηση ότι οι Kevin Costner και William Hurt παίζουν μαζί (πιο...μαζί δε γίνεται) στην ίδια ταινία. Στα plus ότι παίζει και το πουρότεκνο η Demi Moore, έστω κι αν ο ρόλος είναι λίγο... κούκου (super detective – ζάμπλουτη κληρονόμος που κηνυγάει κακούς για hobby). Α, ξέχασα ότι ο καημένος ο Costner έχει μια μεταδοτική (ρώτα την κόρη του που... το σηκώνει το τσεκούρι) ασθένεια: Είναι ένας φιλάνθρωπος – serial killer! Μη cineχίσω, καταλαβαίνεις...Περίπτωση b movie με τρανταχτά (παλαι ποτε) ονόματα. Περισσότερα>>>
Βαθμολογία:

Κοίτα Τι Βλέπω: Τρίτη κατάδυση στη σειρά των κινηματογραφικών ασκήσεων περί έρωτος και ηθικής του φαφλατά Rohmer, με αυθάδικα γλυκιά ειλικρίνεια, εμμονή στην αντίστοιξη παρθενικής αθωότητας – ραδιούργας σεξουαλικής χειραφέτησης, παρουσιάζοντας εντέλει την ερωτική προδιάθεση σαν ένα παιχνίδι με μάσκες, μια αποπλάνηση που συγκλίνει τελικά σε μια αυτο-παραπλάνηση για την ουσία της αγάπης. Το γνωστό πολύ μπλα-μπλα κι όποιος αντέξει. Έχουμε πει, για το 40+ κοινό είναι ταμάμ. Αργυρή Άρκτος σκηνοθεσίας και βραβείο FIPRESCI στο Φεστιβάλ Βερολίνου. Περισσότερα>>>
Βαθμολογία:

Κοίτα Τι Βλέπω: Ο Eli Roth δικαιώνει τον πάτρωνά του Tarantino δείχνοντας δεξιοτεχνία και σασπένς στην δεύτερη και εφάμιλλη συνέχεια του slasher porn πανηγυριού του. Με γνώση του genre και ανεπαίσθητα hints για μια καννιβαλιστικά καπιταλιστική κοινωνία του τρόμου, βάζει υποθήκες για μελλοντικά ουσιαστικότερη φιλμογραφία με περισσότερες αποστάσεις από το shock treatment του Hostel: Part II. Αν και δεν με έχει πείσει εντελώς ότι το γουστάρει – τουλάχιστον για το εγγύς μέλλον – αυτό. Περισσότερα>>>
Βαθμολογία:

SherryBaby (2006)
της Laurie Collyer

Κοίτα Τι Βλέπω: Είναι γνωστό στην εδωπέρα πιάτσα ότι είμαι αμετανόητος fan της Mrs G. (Oh Maggie). Στο SherryBaby, το Maggάκι αποδεικνύει ότι έχει ωριμάσει ερμηνευτικά από την αξέχαστη breakthrough performance της στο Secretary. Δύσκολος ρόλος αυτός της μάνας – τοξικομανούς, και τον υπηρετεί με οφθαλμοφανή ζήλο αλλά και προσοχή στη λεπτομέρεια. Η πρωτάρα Laurie Collyer αν και δεν αποφεύγει τις downer σεναριακές κακοτοπιές φιλμάρει αρκούντως αντι-συμβατικά, δίνοντας στην παντρεμένη και μαμά πλέον Mrs Gyllenhaal χώρο για ένα one-woman-show, το ακριβώς αντίστοιχο του Ryan Gosling στο Half Nelson. Το μέλλον της ανήκει (έχει αργήσει κιόλας!). Περισσότερα>>>
Βαθμολογία: