---

Παρ 22 Ιουν 2007

ΝΑ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ

Από την στιγμή που τα δύο ολοκαίνουργα φορμά, μας έχουν κτυπήσει κι επίσημα την πόρτα, με τις κυρίως ιδιωτικές πρωτοβουλίες, να εισάγουν δισκάκια Hi Definition και Blue Ray από το εξωτερικό, συνήθως χωρίς υποτιτλισμό, για να τέρψουν τις ορέξεις των διψασμένων για καλύτερη απόδοση ήχου και εικόνας, έχει δημιουργηθεί μια πολύ ευχάριστη, για τον συλλεκτικό κόσμο οικονομική ευκαιρία. Οι παλιότεροι – αλλά διόλου ευκαταφρόνητοι τίτλοι DVD, Να προσφέρονται στην αγορά σε εξευτελιστικές τις περισσότερες φορές τιμές, γεγονός που σημαίνει πως κάποιος μπορεί να δημιουργήσει με το ελάχιστο κόστος, μια δισκοθήκη υψηλών αξιώσεων. Σίγουρα όχι ανάλυσης και δυνατοτήτων της πλέον υψηλής ευκρίνειας, αλλά με πολύ υψηλό δείκτη απόδοσης / τιμής. Άλλωστε όσο η μάχη των δύο νέων περιπτώσεων καλά κρατεί, ο κόσμος παραμένει μπερδεμένος, δίχως ακόμη να ξέρει τα να επιλέξει…

Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

APOCALYPTO

25 λέξεις – Από την στιγμή που το φιλήσυχο χωριό του δέχτηκε την επίθεση των πολεμιστών μιας πολεμοχαρούς φυλής, με τραγικές συνέπειες για τον ίδιο και την οικογένεια του, ο Τζάγκουαρ Πόου, ένας από τους καλύτερους κυνηγούς της περιοχής, αν και οδηγούμενος αλυσοδεμένος στο σκλαβοπάζαρο, θα ορκιστεί να επιστρέψει, για να σώσει την εγκυμονούσα γυναίκα και το παιδί του από τον βέβαιο θάνατο.

Στο Ράφι – Είναι αλήθεια πως μέχρι στιγμής το δημιουργικό κομμάτι της καριέρας του Mel Gibson, έχει αντιμετωπιστεί από τον κόσμο με διφορούμενα συναισθήματα. Άλλοι κάνουν λόγο για υπέρμετρα σκληρές εικόνες, που δίχως λόγο αναπαράγουν και προωθούν την βία, άλλοι υποστηρίζουν πως μέσα από αυτό το ύφος, αποτυπώνει με αλληγορικό τρόπο, την σύγχρονη πραγματικότητα. Είτε έτσι είτε αλλιώς όμως, ο Αυστραλός, πετυχαίνει να κάνει σπουδαίες κινηματογραφικές ταινίες, που δεν σταματούν την δράση τους, με την πτώση των τίτλων τέλους, ακόμη και αν προκαλεί πολλές φορές την μήνη των υψηλόβαθμων στελεχών των πλούσιων στούντιος. Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και στην περίπτωση του Apocalypto, που διαδέχεται έντεχνα τόσο το Braveheart όσο και το Passion Of The Christ, με μια ιστορία που χρησιμοποιεί την βία σαν μέσο για να αναδείξει το πρόσωπο της σύγχρονης Αμερικής, που τον ορισμό της αγριότητας τον έχει μόνιμα σε πρώτη ζήτηση.

Disc – Από την Odeon μας έρχεται σε δύο εκδόσεις το Apocalypto, μία προς ενοικίαση και μία εντός των προσεχών εβδομάδων συλλεκτικής αξίας με πλούσιο έξτρα υλικό. Απλά και μόνο που όλος ο κόσμος αυτή την περίοδο μιλά για την ποιότητα του Hi Definition δίσκου που περιέχει το φιλμ του Gibson, γίνεται εύκολα αντιληπτό πως ακόμη και στο DVD, αυτό που πρόκειται να παρακολουθήσει ο θεατής είναι εκπληκτικό. Η εικόνα αποδίδεται σε κάδρο αναμορφικό widescreen 1.85/1 ελαφρώς κομμμένο από το πρωτότυπο κινηματογραφικό, με φανταστικούς συνδυασμούς χρωμάτων ανάμεσα στο πράσινο της ζούγκλας, το γαλάζιο του ουρανού και το χρυσαφί του ηλιοβασιλέματος. Η λεπτομέρεια δε είναι απίστευτη, καθοδηγούμενη από τα άριστα μετρημένα επίπεδα της φωτεινότητας και του κοντράστ. Στον ήχο υπάρχουν κάποιες μικρές διαμαρτυρίες, αφού στην rental μορφή το φιλμ δεν προσφέρεται και στην μπάντα DTS, που παρατηρείται σε όλες τις ξενόφερτες εισαγόμενες εκδοχές. Οι διαφορές ανάμεσα στην υπάρχουσα Dolby Digital 5.1 και την προαναφερόμενη είναι πολύ μεγάλες, τόσο σε θέματα έντασης, όσο και σε θέματα γεμίσματος της περιφέρειας. Σε κάθε περίπτωση πάντως, η ζούγκλα του Αμαζονίου, ζωντανεύει μέσα στο δωμάτιο, μέσα από την αναλυτικότητα ενός καλού ηχητικού συστήματος. Ιδιαίτερη σημασία αξίζει να δώσετε στην απόδοση του υπογούφερ, που σκορπά μεθυστικές χαμηλές συχνότητες, στο ταχύτατο διάβα του Τζάγκουαρ Πόου.

Πρόσθετα στην έκδοση που υπάρχει ήδη στα ράφια δεν υπάρχουν. Στην επερχόμενη sell through όμως, υπάρχει πληθώρα αρχής γενομένης από τον σχολιασμό του έργου από τον σκηνοθέτη, που είναι άκρως ενδιαφέροντας και θα φωτίσει πολλές από τις απορίες που δημιουργούνται στον θεατή. Τα ντοκιμαντέρ γύρω από την παραγωγική διαδικασία ξεκινούν από το ημίωρο Becoming mayan, που αναφέρεται στο πως στήθηκε το πρότζεκτ μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες στα φυσικά τοπία της Νοτίου Αμερικής μέσα στην μισή ώρα που διαρκεί. Συμπληρωματικά υπάρχει μόνο μια κομμένη σκηνή, που δεν προσθέτει κάτι ιδιαίτερο στο νόημα του έργου.

Μμμμ… - Προσωπικά εντάσσω τον Mel ανάμεσα στους μεγαλύτερους σύγχρονους αμερικάνους δημιουργούς, τόσο για τον τρόπο και την μέθοδο που ακολουθεί στο στήσιμο της οργάνωσης παραγωγής των ταινιών του, όσο και την βροντερή φωνή που υψώνει στα χολιγουντιανά διαπλεκόμενα. Το Apocalypto δε, δίχως να είναι η καλύτερη μέχρι τώρα στιγμή, εντούτοις είναι πάρα πολύ κοντά, στο αριστουργηματικό Passion Of The Christ, αν και τα δύο εξαιτίας του ριζοσπαστισμού τους, πολεμήθηκαν υπερβολικά από το σύστημα.

ΕΙΚΟΝΑ – (9/10) ΗΧΟΣ – (8/10) EXTRAS – (6/10) APOCALYPTO – (8/10)

ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΑΚΟΜΗ

ΤΗΕ FOUNTAIN – Η ΠΗΓΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

25 λέξεις – Ένας άντρας, μέσα σε ένα χρονικό εύρος χιλίων ακριβώς ετών, αναζητά το στοιχείο εκείνο που θα τον κάνει ευτυχισμένο. Είτε αποδίδοντας φόρο τιμής στην μία και μοναδική βασίλισσα του, είτε ανακαλύπτοντας την γιατρειά για την άρρωστη γυναίκα του, είτε εντοπίζοντας το ελιξίριο της ζωής.

Στο Ράφι – Έξι ολόκληρα χρόνια περίμενε ο κόσμος το επόμενο βήμα, μετά το εμπνευσμένο Requiem For A Dream, από τον χαρισματικό Darren Aronofsky. Το ότι είχε προσφέρει στην προηγούμενη δουλειά του μια από τις πιο πολυσυζητημένες ταινίες κατόπιν του Millennium, πιθανότατα να είχε δημιουργήσει πολύ υψηλές προσδοκίες στο κοινό του, με συνέπεια να υπάρξει μέτρια αποδοχή τουλάχιστον εμπορικά στο Fountain. Αρνητικό δεδομένο που πιστεύω όμως πως δεν το άξιζε απόλυτα, αφού το φιλμ άλλοτε με την χρήση της τεχνολογίας και άλλοτε με πιο ρεαλιστικές μεθόδους, επιχειρεί να αναδείξει βαθυστόχαστα μηνύματα, με πρωτεύον εκείνο της αγάπης, που παραμένει η ίδια και αναλλοίωτη μέσα στο πέρασμα του χρόνου. Η υπέροχη μουσική από τον Mansell και οι έξοχες ερμηνείες από το ζευγάρι Weisz και Jackman, βοηθούν υπερβολικά στην ανάπτυξη του θέματος, που σηκώνει μεγάλη συζήτηση κατόπιν της παρακολούθησης του. Αν και προσωπικά εκτιμώ, πως ο Darren ανέβασε πολύ τον ποιοτικό του πήχη με τις περασμένες του δημιουργίες και πολύ δύσκολα θα πετύχει να τις ξεπεράσει στο μέλλον.

Disc – Μικρή απογοήτευση συνόδευσε την παρακολούθηση του φιλμ σε DVD από την Odeon σε σύγκριση φυσικά με την διεθνή κυκλοφορία που έχω στα χέρια μου, τόσο σε ζώνη 1, όσο και σε ζώνη 3, ασιατική. Καταρχήν το δημιουργικό ενός φιλμ, που έχει αμέτρητες εκπληκτικές εικόνες βγαλμένες από ηλεκτρονικό υπολογιστή, είναι κακό και πιστεύω πως ακόμη και εκείνοι που έχουν παρακολουθήσει την ταινία στο σινεμά, δεν πρόκειται να καταλάβουν εκ πρώτης όψεως για ποιον τίτλο πρόκειται. Περνώντας στα τεχνικά στοιχεία της rental κυκλοφορίας, ομολογώ πως περίμενα κάτι πολύ περισσότερο από μια μουντή μπάντα Dolby Digital 5.1, κυρίως σε ότι αφορά την απόδοση των τριών βασικών καναλιών, που δεν αποδίδουν με τον σωστό τρόπο τους διάλογους αλλά ούτε και το μεγαλειώδες σάουντρακ. Η εικόνα δε, αν και στο μεγαλύτερο της μέρος προερχόμενη από CGI, δείχνει να αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα στο αναμορφικό widescreen κάδρο της, ειδικά στις στιγμές που τα χρώματα αρχίζουν να διαχέονται προκαλώντας μουτζούρα το αντίθετο αποτέλεσμα δηλαδή από αυτό που επιθυμεί ο δημιουργός. Στα πρόθετα που θα υπάρχουν μονάχα στην special edition, που θα κυκλοφορήσει στις αρχές του Ιούλη, υπάρχει ένα κεντρικό θέμα, που χωρίζεται σε υποενότητες (Australia- 21st Century - Spain - 16th Century - New Spain - Endless Field - The Future) ανάλογα με το ποιο κομμάτι από τα τρία που είναι χωρισμένο το φιλμ αναφέρεται. Τα περιεχόμενα ολοκληρώνει το τρέιλερ, ενώ είναι ιδιαίτερα εμφανής η απουσία ενός σχολιασμού από τον ίδιο τον Aronofsky.

Μμμμ… - Από τις καλές κινηματογραφικές στιγμές της περιόδου που έκλεισε, αν και όπως προανέφερα από το Fountain όλοι περιμέναμε να μας προσφέρει το κάτι παραπάνω. Που πιθανότατα να το ανακαλύψουμε, αν το κοιτάξουμε καλύτερα μέσα από ένα εντελώς διαφορετικό, πολλαπλό πρίσμα. Αυτή όμως δεν είναι και η ιδιαιτερότητα του αγαπητού Darren?

ΕΙΚΟΝΑ – (6/10) ΗΧΟΣ – (5/10) EXTRAS – (4/10) THE FOUNTAIN – (6/10)

DEATH AND LIFE OF BOBBY Z

25 λέξεις – Για τον πρώην ικανότατο πεζοναύτη Τιμ Κέρνι, μία μονάχα ευκαιρία υπάρχει για να βγει από την φυλακή και να κερδίσει την ελευθερία του. Να υποδυθεί τον πρόσφατα δολοφονημένο βαρόνο του υποκόσμου Μπόμπι Ζ, σε μια καλοστημένη επιχείρηση της Δίωξης ναρκωτικών.

Στο Ράφι – Τίποτα που δεν έχουμε ξαναδεί, τίποτα πρωτότυπο και τίποτα το ξεχωριστό, από την περιπέτεια δράσης που μας προτείνει ο John Herzfeld. Κλασσικό δηλαδή b movie, που χρησιμοποιεί κλισαρισμένες εικόνες και επαναλαμβανόμενα φανφαρόνικα πλάνα σε δεκάδες action movies στο πρόσφατο παρελθόν, για να αποδώσει το θέμα του. Το ενδιαφέρον μόνο ανεβάζουν οι παρουσίες των έμπειρων στον χώρο Paul Walker, που υποδύεται τον εσώκλειστο στο σωφρονιστικό ίδρυμα καταδρομέα και Laurence Fishburne, που παίζει τον διφορούμενο ρόλο του μπάτσου της DEA, που οργανώνει το σχέδιο δράσης και που και οι δύο, σε ότι αφορά τουλάχιστον τις βινετοπρεμιέρες, διαθέτουν το δικό τους κοινό.

Disc – Και αναφέρομαι σε βιντεοπρεμιέρα, μιας και το συγκεκριμένο φιλμάκι, ουδέποτε βρήκε τον δρόμο της διανομής στην σκοτεινή αίθουσα, δικαίως κατά την γνώμη μου. Η παραγωγή της Odeon, κινείται σε σχετικά μέτρια επίπεδα, αφού από το πακετάρισμα, στο μενού και τελευταίως στο κυρίως θέμα, δεν θα έλεγα πως με κέρδισε το συνολικό αποτέλεσμα. Η εικόνα αποδίδεται σε κάδρο αναμορφικό widescreen με πάμπολλα προβληματάκια κατά την διάρκεια της αναπαραγωγής, όπου διάφορα στίγματα από την εκτύπωση και σημαδάκια από την συμπίεση κάνουν αραιά και που την εμφάνιση τους στην οθόνη. Αλλά και ηχητικά δεν με εντυπωσίασε το κάπως ψεύτικο ύφος, των ειδικών περιφερειακών εφέ που γεμίζουν την μπάντα Dolby Digital 5.1, με συνέπεια να έχω καλά λόγια μόνο για το κεντρικό ηχείο των διαλόγων, όπου η φωνή αναφοράς του Fishburne, τονίζεται με σωστό και καθαρό τρόπο. Εντός των προσεχών εβδομάδων θα υπάρξει και η συλλεκτική έκδοση του φιλμ, που εκτός από το πιο προσεγμένο πακετάρισμα, θα περιλαμβάνει και μερικά πρόσθετα, όπως τρέιλερ και ένα υποτυπώδες making of, που επίσης δεν δημιουργούν ξεχωριστές εντυπώσεις.

Μμμμ… - Λιγοστή αγωνία, περιορισμένες σεκάνς με έντονο σασπένς, τυπικό δείγμα δηλαδή αμέτρητων παρόμοιων αστυνομικού περιεχομένου κυκλοφοριών, που έχουν πέσει στα χέρια μου το τελευταίο καιρό. Προτιμήστε το μόνο αν δεν υπάρχει τίποτα άλλο στο ράφι…

ΕΙΚΟΝΑ – (5/10) ΗΧΟΣ – (5/10) EXTRAS – (3/10) BOBBY Z – (2.5/10)

TURISTAS

25 λέξεις – Ομάδα νεαρών τουριστών, που λατρέυουν την περιπέτεια, βρίσκεται εγκλωβισμένη εξαιτίας ενός αυτοκινητιστικού ατυχήματος, σε μια παραλία της Βραζιλίας. Σύντομα όμως όλοι τους θα ανακαλύψουν πως πίσω από το τροπικό περιβάλλον κρύβεται ένα φονικό μυστικό.

Στο Ράφι – Μάλιστα, θα πει κανείς, να που το Hostel έχει ήδη αρχίσει να δημιουργεί την δική του ιδιαίτερη σχολή, που για να χρησιμοποιήσω μια υπόθεση εργασίας, θα την ονομάσω «τουριστικού τρόμου». Ανέμελοι δηλαδή κατά βάση ταξιδιώτες, που επιθυμούν να περάσουν λίγες ημέρες ξενοιασιάς στα ειδυλλιακά θέρετρα του κόσμου, αρχίζουν ο ένας μετά τον άλλο να πέφτουν με φρικιαστικό τρόπο, θύματα μιας απροσδιόριστης δύναμης. Αν μπορούσα πάντως να συγκρίνω τις δύο περιπτώσεις, θα έλεγα πως το Turistas, είναι σίγουρα πιο δομημένο από το πόνημα του Roth, αφού επικεντρώνει σε μεγαλύτερο βαθμό στην ψυχολογική και ψυχική διάθεση των χαρακτήρων του, σε σύγκριση με τα κομμένα χειροπόδαρα του σφαγείου της Σλοβενίας. Ίσως αυτό και να οφείλεται στην παρουσία στην σκηνοθετική καρέκλα, ενός τυπικού μαθητή της σχολής Carpenter, του John Stockwell, που για όσους θυμούνται είναι ο πρωταγωνιστής του πολύ επιτυχημένου στην χώρα μας θρίλερ, με το όνομα Christine …

Disc – Αξιόλογη η έκδοση από την Odeon της ταινίας που κάνει την εμφάνιση της σε πρεμιέρα, εφόσον κόπηκε από τους κινηματογραφικούς καταλόγους, για άγνωστους λόγους. Ίσως πάντως αυτό να βοηθήσει περισσότερο την καριέρα της ταινίας στο βίντεο, αφού ο τρόμος αποτελεί έναν από τους βασικούς στόχους των επίδοξων ενοικιαστών τίτλων από τα ράφια. Τεχνικά πάντως το φιλμ δεν πρόκειται να απογοητεύσει τους ιδιοκτήτες καλών οπτικοακουστικών συστημάτων, αφού τόσο ο ήχος, σε μπάντα Dolby Digital 5.1, δημιουργεί πολύ όμορφο σασπένς κλίμα, με τις περιφερειακές εφετζίδικες παρεμβολές, ενώ και η εικόνα είναι αξιοπρεπής, με την βραζιλιάνικη ζούγκλα, να αποτυπώνεται στο αναμορφικό widescreen κάδρο με σωστό χρωματικά και λεπτομερειακά τρόπο. Στον τομέα των έξτρας – μόνο στην sell through edition – υπάρχουν εκτός από τον παράλληλο σχολιασμό από τον σκηνοθέτη, δύο ντοκιμαντέρ, ένα τυπικό making of που φέρει τον τίτλο Out Of Breath, όπου αναλύονται διεξοδικότερα οι καλοτραβηγμένες υποβρύχιες σκηνές και το Bloody Truth, που δίνονται περισσότερα στοιχεία για το πώς φτιάχτηκαν τα ειδικά εφέ του φιλμ.

Μμμμ… - Μιας ταινίας που όπως είναι φυσικό απευθύνεται σε πολύ ειδικό κοινό ενώ αποκλείεται να μπορέσουν να την παρακολουθήσουν, όσοι δεν αρέσκονται στο κλίμα της μετα- Saw εποχής. Αξιόλογες ανατροπές στο σενάριο και δύο τρεις πολύ τρομαχτικές σκηνές, αλλά μέχρι εκεί…

ΕΙΚΟΝΑ – (6/10) ΗΧΟΣ – (6/10) EXTRAS – (6/10) TURISTAS – (3.5/10)

---