---

Κυρ 06 Αυγ 2006

Μια Μέρα Τη Νύχτα

Η ιστορία διαδραματίζεται κατά τη διάρκεια μιας ζεστής Αυγουστιάτικης νύχτας στην Αθήνα. Εννέα δοαφορετικά πρόσωπα, εννιά διαφορετικές ιστορίες. Ένα παιδί το σκάει από το σπίτι του για να ανακαλύψει τι συμβαίνει στους δρόμους κατά τη διάρκεια της νύχτας. Οι άνθρωποι που γνωρίζει είναι ιδιαίτεροι, δεν είναι σαν αυτούς που συναντά κανείς υπό το φως της ημέρας: Ένας οδηγός ασθενοφόρου και οι ερωτικές του περιπέτειες, μεσήλικες που διασκεδάζουν έξω από ένα διανυκτερεύον φαρμακείο που το έχουν μετατρέψει σε καφενείο, ένας νεαρός που σκόπιμα υπνοβατεί στο κέντρο της Αθήνας, ένα παράνομο ζευγάρι που συναντιέται σε κινηματογραφικές αίθουσες... Οι περισσότερες είναι ερωτικές ιστορίες στη σύγχρονη Αθήνα μέσα από μια αθώα ματιά.

Πριν την ‘Τεστοστερόνη’ ο Γιώργος Πανουσόπουλος σκηνοθέτησε και έγραψε το σενάριο (μαζί με τον Σωτήρη Κακίση) για την ταινία ‘Μια Μέρα Τη Νύχτα’. Γνωστοί ηθοποιοί πλαισιώνουν το καστ ανάμεσά τους και οι Μπέτυ Λιβανού, Ανδρέας Ντούζος, Μηνάς Χατζησάββας, Χρήστος Νομικός, Ηλίας Λογοθέτης και Μαριλίτα Λαμπροπούλου. Η ταινία προβλήθηκε διεθνώς σε φεστιβάλ της Ισπανίας και της Γαλλίας (Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Valencia 2001, Διεθνές Μεσογειακό Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Montpellier 2001).

Χαρακτηρισμένη σαν αθηναική σάτιρα αλλά μάλλον περισσότερο σαν αυτοσχεδιασμός, όπως την βλέπει και ο σκηνοθέτης, η ταινία κρατάει όσο μια νύχτα στην καλοκαιρινή Αθήνα. Με περισσότερο χρόνο και λιγότερο άγχος και ανησυχίες από την ημέρα, οι ήρωες των μικρών ιστοριών βρίσκουν αφορμή μέσα στη νύχτα να ανακαλύψουν τον εαυτό τους. Η ταινία διαπραγματεύεται υπαρξιακές ανησυχίες, την μοναξιά, τον έρωτα και την τρυφερότητα, την αγωνία για το μέλλον.

Το ‘Μια Μέρα Τη Νύχτα’ είναι μια ταινία αυτοσχεδιασμού τόσο σε τεχνικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο ερμηνειών. Ο σκηνοθέτης χρκσιμοποίησε ψηφιακό βίντεο στη λήψη, (mini DV) κάμερες οι οποίες είναι πιο ελαφριές και εύκολες στη χρήση. Έτσι το συνεργείο είχε ελευθερία κινήσεων και, δεδομένου ότι το υλικό είναι φθηνό, ευνοήθηκε και ο αυθορμητισμός. Έτσι οι περισσότερες σκηνές έχουν γυριστεί με πολλές κάμερες. Πολύ υλικό στοκ για το μοντάζ αλλά και ελευθερία στην ερμηνεία για τους ηθοποιούς, οι οποίοι δεν αγχώνονταν για τη ‘σωστή’ λήψη.

Η ταινία έχει ένα νεανικό αέρα, χαλαρή πλοκή και πολύ γοητεία κυρίως λόγω του εκπληκτικού soundtrack. Η μουσική και τα τραγούδια, ένας συνδυασμός blues και ρεμπέτικου επιμελημένα από τον Στέλιο Βαμβακάρη, συνοδεύουν την εικόνα, η οποία βέβαια υστερεί ποιοτικά- λόγω ψηφιακού βίντεο -συγκριτικά με το φιλμ. Το ‘αθηναικό’ αυτό μπλουζ (πιάνο, μπάσο, κιθάρες, αλλά και μπαγλαμάδες) αποτυπώνει πολύ όμορφα τους νυχτερινούς ρυθμούς της πρωτεύουσας και τις ερωτικές συναντήσεις των κατοίκων της.

Βαθμολογία: (6/10)

---