---

Δευ 25 Οκτ 2004

Κινηματογραφικά νέα από όλο τον κόσμο...

Θεσσαλονίκη αθάνατη!

‘Όπως καταλάβατε, το σημερινό cinegossip είναι διαφορετικό. Κι αυτό γιατί είναι αφιερωμένο αποκλειστικά και μόνο σε 5 ελληνικές ταινίες που θα δούμε σε πρώτη προβολή στο 45ο Φεστιβαλ Κινηματογραφου Θεσσαλονικης, το οποίο ξεκινάει στις 19 Νοεμβρίου και τελειώνει στις 28. Για να είστε προετοιμασμένοι λοιπόν για το τι θα δείτε, πάρτε μία πρώτη μικρή γεύση από Ελλάδα.

«Η Σκόνη που πέφτει» ονομάζεται η νέα ταινία του Τάσου Ψαρρά («η άλλη όψη») που θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά στο Φεστιβάλ. Στην ταινία παίζουν οι: Σοφοκλής Πέππας, Θέμις Μπαζάκα, Γιώργος Αρμένης, κ.α. Η διάρκειας 100΄ ταινία κάνει λόγο για τον 50χρονο δημοσιογράφο Χρόνη που ζει στην Αθήνα σε μία «τακτοποιημένη» οικογενειακή ζωή. Ο πατέρας του σκοτώθηκε στον εμφύλιο πολεμώντας στο πλευρό των τάξεων του εθνικού στρατού και το γεγονός αυτό έχει επηρεάσει τις πολιτικές απόψεις του Χρόνη. Ένα ιστορικό ντοκιμαντέρ όμως που θα δει τυχαία στην τηλεόραση θα αποτελέσει το έναυσμα για περαιτέρω έρευνα, αφού σε αυτό εμφανίζεται ο πατέρας του να μάχεται στο πλευρό των ανταρτών! (Άλλη μία ταινία που έχει να κάνει με τις πολιτικές πλευρές μίας Ελλάδας του παρελθόντος. Δύσκολο θέμα, κουραστικό, στο οποίο ελπίζουμε ο σκηνοθέτης να βρει το κατάλληλο μονοπάτι για να περάσει την ιστορία του στο κοινό).

«Μαραθώνιος» από τον Αντώνη Κόκκινο («ο αδελφός μου κι εγώ», «τέλος εποχής», «πάμπτωχοι Α.Ε.»). Παίζουν οι: Γιάννης Κοκιασμένος, Μαρία Ζορμπά, Σύλβια Βενιζελέα, Ελεάνα Ταχιάου, κ.α.. Ο 45χρονος προπονητής Μαραθωνίου Δρόμου Ανδρέας, προετοιμάζει τον αθλητή του Πέτρο για του Ολυμπιακούς αγώνες του 2004. Μόνο που και ο ίδιος ο Ανδρέας τρέχει κάθε μέρα στην Αθήνα, ανακαλύπτοντας έτσι τις αλλαγές και τους ανθρώπους της. (Είναι η απάντηση στην απαισιοδοξία του “Delivery” ή η ανακάλυψη του αθλητικού ιδεώδους σε αγώνες που ήδη πέρασαν στην ιστορία; Θα περιμένουμε για να δούμε και να κρίνουμε).

«Τεστοστερόνη» του Γιώργου Πανουσόπουλου (προηγούμενος τίτλος: «το πουλί του Παραδείσου»). Με τους: Μπέττυ Λιβανού, Δήμητρα Ματσούκα, Ναταλία Δραγούμη, Καίτη Παπανίκα, Μαρία Ζορμπά, κ.α. Ο σκηνοθέτης του «μια μέρα τη νύχτα» και της «ελεύθερης κατάδυσης» ασχολείται με τον Πέτρο, ένα νεαρό ναύτη ο οποίος είναι αναγκασμένος στην πρώτη του έξοδο να επιστρέψει για μία μέρα στο νησί του. Εκεί, ανακαλύπτει ότι όλες οι γυναίκες τον ελκύουν ερωτικά στερημένος καθώς είναι από το ναυτικό. Οι γυναίκες, λοιπόν, κατά ένα περίεργο τρόπο, όχι μόνο ανταποκρίνονται στον έρωτά του αλλά του επιτίθενται και οι ίδιες ερωτικά, με αποτέλεσμα ο Πέτρος να καταντήσει να ζητά μάταια απελπισμένος βοήθεια! (Παράξενο θέμα που ελπίζουμε να μην «μπλοκαριστεί» στα ανούσια ερωτικά παιχνίδια που δείχνουν να ελκύουν τόσο πολύ αρκετούς από τους Έλληνες κινηματογραφιστές).

"Utopia” του Γιώργου Καρυπίδη (προηγούμενος τίτλος: Σαρκοφάγος). Με τους: Τάκη Σπυριδάκη, Νίκη Παλληκαράκη, Αρτό Απαρτιάν, κ.α. Ο σκηνοθέτης του «πεθαμένου λικέρ» καταπιάνεται με ένα παράξενο θέμα. Στην Ελλάδα του μέλλοντος, ο Έκτορας και η Άννα ανακαλύπτουν μέσα από μία μνήμη γεμάτη κενά ένα κοινό σκοτεινό παρελθόν το οποίο εξουσιάζεται από ακραίες πολιτικές καταστάσεις. (Η πολιτική πάλι παίζει σημαντικό ρόλο και σε αυτήν την ταινία. Για άλλη μία φορά θα εξαρτηθεί από τον τρόπο που θα χειριστεί ο σκηνοθέτης την υπόθεση, αν θα γίνει λόγος για καταστάσεις ξεπερασμένες ή θα έχουμε μία φρέσκια πνοή παρουσίασης για τον κινηματογράφο).

«Φτάσαμεε!..» Του Σταύρου Τσιώλη («ας περιμένουν οι γυναίκες») ή αλλιώς: «και οι έσχατοι έσονται πρώτοι». Με τους: Γιάννη Ζουγανέλη, Παύλο Κοντογιαννίδη, Άννα Παναγιωτοπουλου, Κωνσταντίνα, Ταμίλλα Κουλίεβα, Πάνος Σκουρολιάκος, Ελένη Φιλίνη, κ.α. Σαράντα μουσικοί και τραγουδιστές θα κάνουν πρόβες, θα μαλώσουν, θα θυμηθούν, θα φλερτάρουν, θα τραγουδήσουν, θα πιουν και θα παίξουν μουσική με σκοπό να αποτελέσουν την ορχήστρα του νυχτερινού κέντρου “The River” στη Λιβαδειά, ιδιοκτήτης του οποίου είναι ο Μίμης. Κι όλα αυτά, επειδή έχει ξεκινήσει το «Μεγάλο συνέδριο ελληνοαμερικανών ομογενών» και ο Μίμης χρειάζεται μία ορχήστρα για να μπορέσει να κερδίσει πελατεία. Ένας άλλος κόσμος, ένας κόσμος ιδιόμορφα «χρωματισμένος» που βρίσκεται δίπλα μας. (Υπόθεση μεγάλων δυνατοτήτων που θα θέλαμε πραγματικά να γίνει ικανή για να μας προσφέρει επιτέλους κάτι διαφορετικό, με χιούμορ και ικανό να μας συγκινήσει. Παρόμοιο θέμα χειριζόταν εν μέρει και το Gori vatra του Pjer Zalica που μας άφησε άριστες εντυπώσεις. Σίγουρα μπορούν κι οι Έλληνες να πλάσουν μία τέτοια ιστορία όμορφα!)

---