---

Τετ 21 Ιουλ 2004

Matthew Broderick (ή ο Κύριος της Κυρίας...)

Ίσως να τον αδικώ, ίσως πάλι και όχι. Άρχισε να δουλεύει μόλις τέλειωσε το σχολείο και δε σταμάτησε έκτοτε. Είναι δουλευταράς λοιπόν και πολύ επιτυχημένος λένε. Εσάς σας φαίνεται επιτυχημένος; Εμένα, απλώς μου φαίνεται τυχερός που κατάφερε να παντρευτεί τη super sexy Sarah Jessica Parker, αυτή που όλοι ζηλεύουν στο Sex and the City. Οι γυναίκες γιατί δεν είναι τόσο έξυπνες, όμορφες και άνετες (θανατηφόρος συνδυασμός) και οι άντρες γιατί οι γκόμενές τους δεν της μοιάζουν στο ελάχιστο (δεν έχουν ούτε ένα από τα τρία βασικά χαρακτηριστικά της!)

Ας ξαναρχίσω όμως. Ορθόδοξα αυτή τη φορά (μόλις συνειδητοποίησα ότι γράφω για το Matthew και όχι για τη Sarah!). Ο Matthew Broderick λοιπόν είναι καυτό όνομα στο Hollywood αυτό τον καιρό. Μέχρι τώρα όμως κατά τη γνώμη μου, τα κατάφερνε πολύ καλύτερα στο Broadway. Πριν απ’ αυτό, όταν δηλαδή σε μια σχολική παράσταση αποφάσισε ότι η υποκριτική τελικά του πηγαίνει, έκανε τον πιο απίστευτο ρόλο που έχω ακούσει για μετέπειτα επαγγελματία ηθοποιό. Ξέρετε ότι στο Όνειρο Θερινής Νυκτός του Σαίξπηρ υπάρχει ένας περίφημος τοίχος; Που τον παίζει ηθοποιός, καθότι έχει και ζωντανή κίνηση; Ε, αυτός ο δυσχερής ρόλος έβαλε τον Matthew στο κουρμπέτι. Ο πρώτος του κανονικός ρόλος ήταν πάντως στο εξαιρετικό θεατρικό Torch Song Trilogy του Harvey Fierstein, όταν ήταν μόλις 18. Ένα ποιητικό ανέβασμα που ήταν έτοιμο να φουντάρει, αν ο ο-Θεός-να-τον-έχει-καλά κριτικός των New York Times Mel Gussow δεν έγραφε μια διθυραμβική κριτική για το ανέβασμα και τον ψαρωμένο Matthew. Πριν καλά-καλά το καταλάβει έγινε ο νέος πολλά υποσχόμενος comedien της χρονιάς. Για το ρόλο του στο Brighton Beach Memoirs δύο χρόνια αργότερα κέρδισε το πρώτο του Tony Award και πολύ πρόσφατα κέρδισε και το δεύτερο παίζοντας εξαίρετα όπως λένε οι πληροφορίες μου στο μιούζικαλ The Producers που ανεμένεται και σε κινηματογραφική βερσιόν το 2005 με συμπρωταγωνίστρια την αξιαγάπητη Nicole Kidman.

Μαζί της τον βλέπουμε και αυτό τον καιρό στο Stepford Wives. Που έχουν ένα τρομερό μυστικό που η Nicole θέλει να ανακαλύψει, χωρίς να δίνει σημασία στο βαρύσημη παροιμία «Η περιέργεια σκότωσε τη γάτα». Ένα ξεχωριστό remake από τον Frank Oz, αφού τα καταφέρνει να μεταλλάξει ένα θρίλερ σε κωμωδία ...σχεδόν. Ο Matthew παίζει ένα ρόλο που του ταιριάζει γάντι, αφού η σύζυγος Nicole στην ταινία είναι επιτυχημένη στη ζωή της περισσότερο από τον ίδιο... Μας θυμίζει μήπως κάτι; Αυτός πάλι λέει ότι ήταν ένας ενδιαφέρον ρόλος με ευαισθησία ...ή μήπως ευαίσθητος ρόλος με ενδιαφέρον;

Ίσως να τον ξέραμε ως διάσημο αθλητή αν δεν είχε τραυματιστεί στο πόδι τότε στο σχολείο, πράγμα που τον απέτρεψε από την ευγενή αυτή καριέρα. Από την άλλη, οι γονείς του περισσότερο ευνοούσαν αυτή την επιλογή, αφού και οι δυο είχαν στενή σχέση με το θέαμα. Η μητέρα του έγραφε και ο πατέρας του ήταν βετεράνος ηθοποιός. Και αυτός υποτίθεται το καλό παιδί, άλλα όμως δηλώνει ο συμπρωταγωνιστής του στο θεατρικό The Producers, Nathan Lane γι’ αυτόν. Λέει ότι είναι διαβολικός... όπως ένας σκανδαλιάρικος ρόλος που έπαιξε στα νιάτα του και ενδεχομένως τον στιγμάτισε. Ferris Bueller… Doesn’t ring a bell?

Έχει παίξει σε ταινίες όπως το War Games (1983), το Godzilla (1998) και τον Επιθεωρητή Σαίνη... (Εγώ φταίω μετά που λέω για τη Sarah?). Κάτι ξέρει όμως, γιατί ενώ αυτός τρελαίνεται για πινγκ-πονγκ, η καημένη η γυναίκα του τρελαίνεται γίνεται μπαλάκι του πινγκ-πονγκ γι’ αυτόν (που λέει ο λόγος...). «Πακετάρω γι’ αυτόν, του ψωνίζω, του παίρνω τα λαχανικά του». Μέχρι και ταξί του βρίσκει η αφιλότιμη! Κι αυτός πάντως κάτι κάνει γι’ αυτήν. Την κάνει να γελάει... Είναι τάχα αρκετό;

---