---

Σάβ 19 Μαρ 2016

18ο ΦΝΘ: Το τελευταίο τανγκό του Δον Ζουάν!

Το 18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ μπαίνει αισίως στο τελευταίο του σαββατοκύριακο και η τελετή λήξης που θα αναδείξει τα φετινά βραβευμένα ντοκιμαντέρ απέχει μόλις μερικές ώρες. Οι μέρες πέρασαν αστραπιαία, οι θεατές είχαν την ευκαιρία να διευρύνουν τους πνευματικούς τους ορίζοντες και να ανακαλύψουν καταστάσεις, γεγονότα και ανθρώπους που έως σήμερα δεν γνώριζαν. Εφόσον αυτό έγινε πραγματικότητα έστω και στο ελάχιστο για τον καθένα μας, τότε το φεστιβάλ πέτυχε για μια ακόμη φορά τον στόχο του. Εμείς ευχόμαστε να συνεχίσει να αποτελεί με την ποικιλομορφία και την ουσία του περιεχομένου του, σημείο αναφοράς για την κινηματογραφική κουλτούρα της Θεσσαλονίκης και αναμένουμε την στιγμή του επόμενου ραντεβού μας στις σκοτεινές αίθουσες!

Δον Ζουάν / Γιέρζι Σλαντκόφσκι
Ο Όλεγκ είναι ένα 22χρονο αγόρι με αυτισμό που δυσκολεύεται να έρθει κοντά στις γυναίκες. Έχοντας να αντιμετωπίσει τους δικούς του προβληματισμούς και τα προσωπικά του μπερδέματα καλείται ταυτόχρονα να συνεννοηθεί με την αυταρχική του μητέρα που ξεσπά σε κλάματα και οδυρμούς επειδή ο γιος της δεν μπορεί να καταφέρει όσα εκείνη θέλει. Καθώς βρίσκεται εγκλωβισμένος στις συνεχόμενες υστερίες της μητριαρχικής οικογένειάς του θα προσπαθήσει να εξοικειωθεί με το αντίθετο φύλλο, με την βοήθεια ειδικών θεραπευτών αλλά και μέσα από μια θεατρική ομάδα που ετοιμάζεται να ανεβάσει τον «Δον Ζουάν». Ισορροπώντας ανάμεσα στα όρια της μυθοπλασίας και του ντοκιμαντέρ ο Γιέρζι Σλαντκόφσκι καταγράφει ως εξωτερικός παρατηρητής τα γεγονότα που διαδραματίζονται στην ζωή του Όλεγκ προκειμένου να θίξει τις δυσκολίες κοινωνικοποίησης που ενδέχεται να αντιμετωπίζουν τα άτομα με αυτισμό. Οι στιγμές που βιώνει ο ήρωας του είναι συχνά τραγελαφικές, σαν βγαλμένες από σενάριο κωμωδίας, παράλληλα όμως μοιάζουν συνηθισμένες: ένα αγόρι που προσπαθεί να διαχειριστεί το πρόβλημά του που δεν σταματά να του τονίζει η καταπιεστική μητέρα του, η οποία βυθισμένη στις δικές της ανασφάλειες τον επιβαρύνει ψυχολογικά ολοένα και περισσότερο. Ο Σλαντκόφσκι στήνει μια αθώα παγίδα στον θεατή αφού του καθιστά αδύνατο να μην συμπαθήσει τον καλοκάγαθο νεαρό, ιδίως καθώς είναι πλήρως συνειδητοποιημένος για το τι γίνεται γύρω του ενώ την ίδια στιγμή μοιάζει χαμένος μέσα στο πλήθος των γυναικών που πέφτουν πάνω του για να τον βοηθήσουν. Τελικά θα καταφέρει να γίνει ένας «πραγματικός» άντρας; Ένας Δον Ζουάν;..

Προβάλλεται ξανά την Κυριακή 20 Μαρτίου στις 20:00 στην αίθουσα Παύλος Ζάννας


LUDLOW, Οι Έλληνες στους πολέμους του άνθρακα / Λεωνίδας Βαρδαρός
Όταν πριν από σχεδόν 120 χρόνια ξεκίνησε η μετανάστευση των Ελλήνων στην Αμερική, μια από τις λίγες δουλειές που τους προσφέρονταν εκεί ήταν αυτή του ανθρακωρύχου. Χωρίς την θεσμοθέτηση των στοιχειωδών εργασιακών τους δικαιωμάτων, συχνά θύματα εκμετάλλευσης αφού στιγματίζονταν ως «κατώτεροι Ευρωπαίοι», μέσα σε περιβάλλον άκρως επικίνδυνο για την υγεία και την σωματική τους ακεραιότητα, οι άνθρωποι αυτοί κατάφεραν όχι μόνο να επιβιώσουν αλλά και να αλλάξουν την εξέλιξη της Ιστορίας διεκδικώντας μέσα από τους αγώνες τους το δικαίωμα στην ισότιμη εργασία. Το ντοκιμαντέρ του Λεωνίδα Βαρδαρού αποτελεί την ιστορική αναδρομή στα χρόνια όπου σχεδόν 600.000 Έλληνες άφησαν την πατρίδα τους μεταναστεύοντας προς ένα καλύτερο μέλλον στις ΗΠΑ. Οι συνθήκες δουλειάς στα ανθρακωρυχεία, η ταξική πάλη, οι πρώτες απεργίες, η σύσταση των εργατικών κινημάτων και η αιματηρή εξέγερση στον καταυλισμό του Λάντλοου το 1914 που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο του πρωτεργάτη της συσπείρωσης των Ελλήνων εργαζομένων Λούη Τίκα, μέσα από μαρτυρίες, φωτογραφικό υλικό, βίντεο και ιστορικές αναφορές. Ένα ντοκιμαντέρ απαραίτητο για την διατήρηση της μνήμης και την κληρονομιά ενός παρελθόντος ορόσημο για την ελληνική εξέγερση υπέρ των ανθρωπίνων συνθηκών εργασίας, που μπορεί τότε να μην κέρδισαν όλα όσα δικαιούνταν, κατάφεραν όμως να χαράξουν την αφετηρία των μεταρρυθμίσεων προς την σταδιακή απόκτηση τους.

Προβάλλεται ξανά την Κυριακή 20 Μαρτίου στις 18:00 στην αίθουσα Σταύρος Τορνές


Το Τελευταίο μας Τανγκό / Χέρμαν Κραλ
Μαρία Νιέβες Ρέχο και Χουάν Κάρλος Κόπες: ένα ζευγάρι που επί σαράντα χρόνια λικνιζόταν στα βήματα των παθιασμένων τανγκό. Ο σκηνοθέτης Χέρμαν Κραλ έχοντας διεισδύσει στον κόσμο του φλογερού αυτού χορού με τα προηγούμενά του ντοκιμαντέρ, πλάθει μέσα από το σήμερα, ξανά τις στιγμές της θυελλώδες σχέσης των δύο χορευτών από το Μπουένος Άιρες σε μια ταινία-ντοκιμαντέρ. Προσεγμένο στην κάθε του λεπτομέρεια και με έναν ξεχωριστό - και άψογα κινηματογραφημένο - τρόπο απόδοσης του παρελθόντος, με δύο νεαρά ζευγάρια να υποδύονται τους Νιέβες και Κόπες και να αναπαριστούν το παρελθόν τους, Το Τελευταίο μας Τανγκό δίνει στον θεατή την αίσθηση ότι παρακολουθεί ένα φιλμ, το οποίο όμως τον μεταφέρει κατά τη διάρκειά του, ξανά στην «πραγματικότητα» του ντοκιμαντέρ, στις στιγμές όπου οι δύο θρυλικοί χορευτές κοιτάζουν την κάμερα κατάματα και απαντούν στις ερωτήσεις του σκηνοθέτη. Τα δύο νεαρά ζευγάρια όταν βγαίνουν από τους ρόλους τους, συζητούν κυρίως με την Μαρία Νιέβες για τα χρόνια που εκείνοι μάγευαν το κοινό με τον χορό τους, το πώς νιώθουν σήμερα στα 80 τους χρόνια, ενώ ο Κραλ δεν παραλείπει να σκαλίσει τις ανοιχτές ακόμη πληγές μιας ιδιαίτερης σχέσης αγάπης και μίσους, που όμως τρεφόταν από τον αμοιβαίο σεβασμό. Ελάχιστος χρόνος δίνεται στην ιστορία και την σημασία του τανγκό, με τις μόνες πληροφορίες που παίρνουμε να είναι ενδεικτικές και μέσα από τις προσωπικές εμπειρίες των δυο χορευτών, αφού σκοπός του φιλμ είναι να εστιάσει στις λεπτομέρειες της καριέρας και της προσωπικής ζωής του ζευγαριού. Συγκινητικές εξομολογήσεις, μπόλικο μπρίο, άψογη αναπαράσταση του παρελθόντος και πάρα πολύ... τανγκό!

---