---

Πεμ 19 Μαϊ 2011

Στρώσ-ε το στρώμα σου... για τον τύπο!

Ειλικρινά, απαξιώ τόσο για την περίπτωση του Στρος Καν, που θέλω να αναλύσω τον λόγο. Αρχικώς, έχω σιχαθεί τον έρωτα των ΜΜΕ για καθετί σκάνδαλο-γάμο-παραστράτημα που μπορεί να τραβήξει μπόλικα ρεπορτάζ και πρωτοσέλιδα, χωρίς να δίνεται καμία σημασία στην αξιολόγηση του γεγονότος. Η υπόθεση «του `κατσε, δεν του `κατσε» του Μεσιέ ΔΝΤ είναι ακόμα ένα στιγμιότυπο από ζωή ενός «rich & famous», το οποίο καμία αληθινή σημασία δεν έχει για τις μοίρες μας. Αν το δεις ανθρωπιστικά, ζορίζομαι να τον λυπηθώ στην περίπτωση, πάντα, που είναι αθώος, αλλά δεν μου κάθεται. Ο πρότερος βίος του με σταματάει. Αλλά το αληθινά σημαντικό είναι πως εδώ και πάρα πολλά χρόνια, κανείς διάσημος δεν έχει παίξει ουσιαστικό ρόλο στην πορεία της ανθρωπότητας, πόσο μάλλον ο μεσιέ. Άπαντες είναι αναλώσιμοι, σαν να ήταν φαντάροι στον πόλεμο. Φαντάζει το σύστημα να τοποθετεί εκπαιδευμένους ανθρώπους σε καίριες θέσεις και να λέει «αν στραβώσει με αυτόν, θα βάλουμε άλλον, δεν τρέχει μία». Κι έπειτα, εμείς ψάχνουμε ηγέτες, οδηγούς του λαού. Λαοπλάνους, όσους θέλετε, με τα σωρά. Αλλιώς ψαχτείτε σε άλλους τομείς, όπως η τέχνη, για να βρείτε κάποιον να γυρνάει τροχούς. Σήμερα είσαι, αύριο... σε έφαγε η μαρμάγκα...

Ένα κάρο ταινίες αυτήν την εβδομάδα… τρεις στο σύνολο και οι δύο σε περιορισμένη διανομή! Στην ουσία, η εξής μία: Οι Πειρατές της Καραϊβικής: Σε Άγνωστα Νερά, τουτέστιν ο Τζακ Σπάροου έπραξε την πολύ-αναμενόμενη επιστροφή του και θα ακολουθήσουν ακόμα δύο σίκουελ. Βασικά, άγνωστα νερά θα δείτε μονάχα στην πλοκή, αφού πάνω-κάτω, όπως είπε και η Νίκη που είδε την ταινία στην παγκόσμια πρώτη των Κανών, όσα γνωρίζατε, αυτά θα δείτε. Υπάρχουν διαφορές που ξεγελούν το μάτι, κάτι οι νέοι ηθοποιοί, κάτι αυτοί που λείπουν, κομματάκι πιο σκοτεινό, κι εντέλει διασκεδάζει τον θεατή, ειδικά όσους λάτρεψαν τα προηγούμενα μέρη.

Υποσχέθηκα να αναφερθώ στο ζήτημα που προέκυψε με το τρισδιάστατο. Αν, φυσικά, κόστιζε το ίδιο με μια κανονική προβολή, δεν θα έμπαινα στον κόπο. Τι κάνει, λοιπόν, μια ταινία 3D να αξίζει τα λεφτά της; Το βασικότερο αφορά την επεξεργασία που έχει γίνει στην ταινία. Δεύτερη πηγαίνει η αίθουσα, αλλά έτσι κι αλλιώς οι περισσότερες είναι καλά εξοπλισμένες και τσάμπα τα ακούνε οι άνθρωποι. Υπάρχουν, πράγματι, φορές που κάνεις κέφι να απλώνει ο ήρωας το χέρι και να φτάνει την μύτη σου κι άλλες φορές απορείς γιατί έχεις επιφορτωθεί ένα αχρείαστο ζευγάρι γυαλιών. Στην περίπτωση των Πειρατών, θα πάθετε πλάκα. Είναι από τα καλύτερα 3D που έχουν κυκλοφορήσει και σίγουρα αξίζει τα λεφτά του. Για του λόγου το αληθές, το είδα σε μια αγαπημένη μου αίθουσα, το Άστορ στην Σταδίου, κι εκεί έχω παρακολουθήσει πάμπολλα τρισδιάστατα που ποικίλουν σε ποιότητα το ένα από το άλλο. Το γιατί δεν είναι όλα τα εν λόγω έργα σε άψογη τεχνολογία; Αυτό δεν είναι ελληνικό θέμα και καλό θα ήταν να απευθυνθείτε προς Χόλιγουντ πλευρά...

Με το Νόημα της Ζωής, οι Monty Python συμπλήρωσαν την επίσημη τριπλέτα τους επί της μεγάλης οθόνης. Δεν είναι το ίδιο απολαυστικό με τα δύο πρώτα, αλλά υπάρχουν σημεία που δεν θα μπορείτε να σταματήσετε το γέλιο. Είναι και πιο σατιρικό από τα άλλα δύο, πιο πολιτικοποιημένο-κοινωνικοποιημένο, και ίσως θέλει ένα πιο «προπονημένο» κοινό για να αντιληφθεί όλες τις σπόντες. Μια από τις κλασικότερες σοβιετικές ταινίες του βωβού σοσιαλιστικού ρεαλισμού, έχετε την σπάνια ευκαιρία να θαυμάσετε αυτή την εβδομάδα. Το Η Νέα Βαβυλώνα επικεντρώνεται στην Κομμούνα του Παρισιού, το 1871, μια γνήσια επαναστατική εξέγερση που θα ήταν περισσότερο διάσημη αν νικούσε. Ακόμα κι αν δεν σας ενδιαφέρει το θέμα, δείτε το για τον τρόπο που διαχειρίζεται την κινηματογραφική γλώσσα, κάτι στο οποίο συνηγορεί κι ο Χάρης.

Είναι πλέον φανερό πως έχουμε μπει σε περίοδο ισχνών αγελάδων για την διανομή ταινιών στις αίθουσες μας και δυστυχώς είναι λογική με τον αριθμό εισιτηρίων που κόβονται εδώ κι αρκετό καιρό. Να σας πω, «πηγαίνετε να δείτε σινεμά για το καλό της τέχνης»; Δεν θα σας το πω. Στην παρούσα κατάσταση, τίθεται θέμα πορτοφολιού και πάω πάσο. Μην χάνετε, όμως, επουδενί την επαφή σας με το κινηματογραφικό γίγνεσθαι. Η κρίση κάποια στιγμή θα τελειώσει, η έβδομη τέχνη ουδέποτε! Τα λέμε...

---